สปอยล์ :
“...เราก็เป็นเด็กดีหน่อย พ่อกับแม่เขาเป็นห่วง พ่อแม่อาเสียหมดแล้ว เรายังโชคดี มีครอบครัวคอยห่วง”
“ฟ้าเสียใจด้วยนะคะ เรื่องคุณพ่อคุณแม่อาพี” ในน้ำเสียงเศร้าหมองลงแสดงความเสียใจกับคุณอา แต่แล้วเธอกลับย้ำเตือนอีกฝ่ายด้วยแววตาดื้อรั้น “แต่ฟ้าไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ ฟ้าโตแล้ว ฟ้าเรียนหนังสือจบแล้วทำงานแล้ว เงินเดือนออก ฟ้าก็แบ่งให้หลาน ฟ้าไม่ได้ทำตัวเหลวไหล”
“อยากดื่มเหล้าย้อมใจ มาดื่มเป็นเพื่อนอานี่ ไปกินเหล้าถูก ๆ ทำไม ตับพัง ไม่ดีต่อสุขภาพ ตื่นมาปวดหัวอีก”
“เหล้าที่ไหน กินเข้าไปเยอะ ๆ ปวดหัวทั้งนั้นแหละค่ะ”
“เหล้าดี เหล้าแพง ไม่ปวดหัว”
หญิงสาวทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ เธอไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านเครื่องดื่มมึนเมา ก่อนจะเหลือบไปเห็นขวดบรั่นดี ขวดไวน์ วางเรียงรายอยู่ในตู้ไม่ไกลจากห้องรับแขก มีโต๊ะรับประทานอาหารทำด้วยกระจกสีดำสนิท
ครู่หนึ่งเธอมีความคิดพิสดาร อยากพาเพื่อนมาถล่มเหล้าที่บ้านคุณอาสายเปย์เสียให้เละเทะ! จะได้เลิกยุ่งวุ่นวายกับเธอสักที อีกครู่หนึ่งเธอเปลี่ยนใจไปเสียอย่างนั้น
“ฟ้ากลับบ้านไปเลี้ยงหลานดีกว่า เดี๋ยวโดนบ่นอีก ฟ้าลานะคะอาพี”
“ดีนะ เป็นเด็กดี แต่ถ้าหนีไปเที่ยวไม่ชวนอา... จะฟ้องพ่อ” เสียงเข้มขึ้นข่มขู่สาวน้อยที่ทำตาเขียวใส่ คุณอาแค่นหัวเราะในลำคอ
“ลบภาพใน CCTV ให้แล้ว... แต่ที่ขึ้นคร่อมขี่อาวันนั้นน่ะ ไม่ได้บอกว่าจะไม่ฟ้องพ่อกับแม่”
“อาพี!”
Guest
