สาปพิศวาส

“ฉันไม่เคย…” 

ซูซานส่ายหน้า แววตากล้าๆ กลัวๆ กับสิ่งที่เห็น 

“เคยกินกล้วยหอมมั้ย… แบบนั้นแหละ ดูดๆ เลียๆ ลองดูนะ รับรองว่าจะชอบ” 

เขาประเหลาะประโลมอย่างมีจริต ซูซานยกมือขึ้นกรีดช่อผมสีทองอร่ามที่ร่วงลงมาบดบังเสี้ยวหน้าสะสวย แล้วก้มลงจัดการกับแก่นกายของแฟรงค์ด้วยท่าทางเคอะเขินอย่างเห็นได้ชัด 

ปลายลิ้นน้อยๆ เริ่มทำความรู้จักกับส่วนปลายซึ่งมีรูปทรงคล้ายดอกเห็ด ปลายลิ้นอุ่นๆ ช้อนเลียลงมาตามส่วนปลายซึ่งปริ่มไปด้วยเม็ดน้ำหยาดเยิ้ม 

จะยากอะไร? หญิงสาวนึกในใจ แล้วปาดปลายลิ้นเลียไปรอบๆ รอยหยักของส่วนปลายซึ่งเป็นสีชมพูจัด เนื่องจากแฟรงค์เป็นผู้ชายที่ผิวขาวมาก เธอพยายามกล้ำกลืนจนข้ามผ่านกลิ่นคาวและรสชาติเค็มประเล่มไปได้ จากนั้นก็เริ่มชินกับแท่งเนื้อที่กำอยู่ในมือ ของเธอ 

ซูซานค่อยๆ ประทับริมฝีปากแล้วรูดลงไปช้าๆ ทำเอา 

แฟรงค์พริ้มตาด้วยความเสียวซ่านกับบทเรียนแรกที่ซูซานทำได้ดีเยี่ยมเกินคาด 

ซูซานงุดหน้าอยู่กับดุ้นเนื้อสีขาวอวบของเขาอยู่นานเป็นครู่ จากนั้นแฟรงค์ก็ลุกขึ้นนั่ง จัดท่าทางให้ซูซานเป็นฝ่ายลงไปนอนหงาย สลับกัน เพราะเขาอยากจะสอดใส่เข้าไปในตัวเธอจนทนไม่ไหว 

“ไม่เอานะ… ไหนว่าแค่ภายนอก” 

ซูซานรีบท้วง เมื่อเขาง้างเข่าทั้งสองข้างของเธอออกจากกัน มือข้างหนึ่งของเขากำลังจับดุ้นเนื้อชูชัน จดจ่อลงมาที่ร่องเนื้อซึ่งแฉะฉ่ำไปด้วยน้ำหล่อลื่นของซูซาน