คำเตือน
นิยายเรื่องสั้นนี้มีเนื้อหาทางด้านความรุนแรงทั้งทางเพศและการใช้ภาษาที่หยาบคาย ผู้เขียนมิได้มีเจตนาแต่งขึ้นเพื่อยุยงส่งเสริม หรือเป็นการดูหมิ่นอาชีพใด ๆ ให้เสียหาย อีกทั้งมิได้มีเจตนายุยงให้ผู้อ่านทำตามแต่อย่างใด เป็นการแต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้น นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้ที่มีอายุ18ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในอ่านการ
กรอบพิศวาส
ให้ตายเถอะ! เกิดมาจนอายุ28ปีเต็มไม่เคยได้ใช้ชีวิตเป็นของตัวเองเลย ไม่ว่าเรื่องอะไรแม่ก็จ้องคอยบังคับกันตลอดตั้งแต่เด็กยันโตด้วยเหตุผลที่ว่า 'แม่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก' ด้วยเป็นเด็กดีเป็นถึงลูกสาวเจ้าสัวคนดังชีวิตเลยต้องอยู่ในกรอบทองคำที่ตั้งตระหง่าน
ชีวิตเหมือนจะไปได้ดีตั้งแต่แต่งงานกับลูกหลานรัฐมนตรี เขาดูดีมีชาติตระกูลสมกับที่แม่ปลื้มหนักหนา แหงล่ะ...ก็แม่เลือกเขาให้กับเธอ แต่ใครจะรู้ว่าตั้งแต่แต่งงานมาเรื่องใต้หว่างขาไม่เคยได้มีใครแตะ แม้แต่สามีทางนิตินัยใช่ว่าเธอหวงตัวหนักหนาแต่เพราะเขาไม่เคยแยแสเธอเลยต่างหาก
เหอะ!
"ซื้อกินมันดีเหรอวะ"
"ก็ดีสนุกไปวัน ๆ ไม่ต้องผูกพันกับใคร"
"ชีวิตของมึงใช้ซะ"
เสียงของเพื่อนยังคงก้องกังวาลอยู่ในหัว จนกระทั่งความเมานำพาเด็กหนุ่มหล่อเหลาหุ่นแซ่บมาให้ แถมความหื่นของเขายังไม่เป็นที่สองลองใครอีกต่างหาก เพราะอะไรน่ะเหรอ!!!!!!
"ฉันแอบเห็นเขาขายตัวให้ผู้หญิงคนหนึ่ง"
Guest
