เกลียดมากนัก ก็ลองมารักกันดูไหม? (กรติน)

เกลียดมากนัก ก็ลองมารักกันดูไหม? (กรติน)

ใครจะไปรู้ล่ะครับว่าจู่ๆไอ้เด็กหน้ามนคนที่ผมเกือบจะขับรถชนและด่ากราดผมกลางสี่แยกไฟแดง ดันเป็นลูกชายของแม่บ้านคนสนิทของผมที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็ก แล้วไงล่ะผมไม่ชอบขี้หน้ามันซะอย่างใครจะทำอะไรผมได้ แม่ก็ส่วนแม่ รักแม่ไม่จำเป็นต้องรักลูกเขาด้วยนิ จริงไหม? (กร เจริญกิจธารา)

ให้ตายเถอะครับ ผมกับไอ้หน้าหล่อที่เคยมีเรื่องกันมาก่อนหน้านี้คนที่เกลียดแสนเกลียดผมเข้ากระดูกแต่ต้องมาทนอยู่บ้านหลังเดียวกันกับผม แถมยังเรียนคณะเดียวกันมหาลัยเดียวกันอีก แต่ที่แปลกไม่ใช่อะไรหรอก ผมดันไปรู้สึกกับมันมากกว่ารุ่นพี่ในคณะนะซิ ทั้งๆที่การกระทำของมันไม่มีอะไรให้ผมรู้สึกว่าต้องชอบมันขนาดนี้ แต่คงเป็นหน้าตามันนี่แหละนอกนั้นก็ไม่มีอะไรดีเลย (ติน ติณห์ ศิริรักษ์โกศล)

#ฝากนิยายเรื่องใหม่เอาไว้ในอ้อมกอดด้วยนะคะ