“นี่เธอมีลูกแล้วเหรอ”เมื่อเห็นประวัติของเลขาคนใหม่ที่แม่ของเขาหาให้บอกว่าเธอเคยมีลูกแล้ว
ถ้าเธอมีลูกแล้วมันจะไม่มีผลกระทบกับงานเขาใช่ไหม ออสตินคิดในใจก่อนจะตอบตกลงเพราะเห็นว่าเลขาคนนี้หน้าตาก็พอดูไปวัดไปวาได้แต่รสนิยมการแต่งตัวของเธอไม่ผ่านสักนิด เขาไม่เห็นว่าจะมีส่วนไหนดึงดูดเพศตรงข้ามเลยด้วยซ้ำไม่รู้ว่าพ่อของลูกเธอเมาหรือตาบอดกันแน่ที่จับผู้หญิงจืดชืดคนนี้ทำเมีย
“ค่ะท่านประธาน”ฟ้าลดาก้มหน้าตอบเพราะเธอไม่กล้ามองหน้าเขา
ไม่รู้ว่าฟ้ากลั่นแกล้งเธอหรือยังไงกันถึงได้มาทำงานกับผู้ชายคนนี้
“หนูชื่ออะไร ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดียวคะ”ออสตินนั่งลงถามเด็กหญิงตัวน้อยที่ดูอายุราวๆ ห้าขวบ ที่กำลังนั่งจิ้มดินเล่นอยู่ที่สนามหญ้าในบริษัทของเขาไม่รู้ว่าเด็กหญิงเป็นลูกของพนักงานหรือลูกค้าคนไหนถึงได้กล้าปล่อยให้เด็กตัวแค่นี้ออกมาเล่นข้างนอกโดยไม่มีผู้ใหญ่มาคอยดูแล
“เจสค่ะ”เด็กหญิงก้มหน้าตอบก่อนจะเบะปากแล้วเงยหน้าขึ้นถามชายหนุ่ม
“คุณลุงเห็นคุณแม่หนูไหมคะ”ปากเล็กสีแดงเบะออกราวกกับกำลังจะร้องไห้ สีผิวที่ขาวจัดราวกับเด็กยุโรปแต่ดวงตากลับเป็นสีน้ำตาลเข้มที่บ่งบอกว่าเด็กคนนี้อาจจะมีแม่หรือพ่อเป็นคนไทยแต่ยังไงก็ไม่ใช่ไทยแท้แน่นอน ตอนนี้ใบหน้าเล็กกำลังเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเด็กหญิงเริ่มปล่อยน้ำตาลงมาอาบแก้ม
“น้องเจส!”เสียงของหญิงสาวที่คุ้นเคยเรียกเด็กหญิงทำให้ออสตินหันไปมองทันที ก่อนจะเห็นว่าเด็กหญิงวิ่งไปหาคนเป็นแม่แล้ว
Guest
