“ว่างนักใช่ไหม ? ได้สิ พี่คนนี้จะพาน้องได้ไปวิ่งเล่น มาวิ่งออกกำลังกันสักหน่อยจะเป็นไรไป”
เสียงหวานหยอดเชิงหยอกล้อเอ่ยขึ้น มุมปากหยักยกยิ้มอย่างกวนใจพร้อมกับหยัดตัวขึ้นยืน ทิ้งมวนบุหรี่ลงบนดินพรางยกเท้ามาขยี้มันเบา ๆ
แก้วตาตาลุกโชน เมื่อได้ยินคำกล่าวของชายหนุ่มคนเบื้องหน้า รอยยิ้มสวยปรากฎบนใบหน้าอย่างเต็มใจ เธอลุกลี้ลุกลนดีใจเกินเหตุเอ่ยเสียงแผ่วเบาอย่างตรงไปตรงมา “ไปสิ ๆ จะไปที่ไหนก็พาฉันไปเลย ฉันไม่อยากนั่งอยู่กระท่อมแล้ว มันน่าเบื่อ”
สิงขรเห็นการกระทำของหญิงสาว หัวคิ้วเข้มขมวดขึ้นติดกัน เขาไม่รู้ถึงเหตุอะไรทำไมมันถึงทำให้สาวเจ้าเบื้องหน้าตนระริกระรี้ดีใจได้ถึงเพียงนี้...
“อ่าพี่พาไปอยู่แล้ว ไม่ต้องดีใจถึงขนาดนั้นหรอก ถ้าอยากจะไปจริง ๆ ใจเธอต้องกล้านะ ขาเธอต้องเร่งตาเธอต้องไว มือเล็ก ๆ ของเธอน่ะต้องโอบกอดสิ่งของมีค่าพวกนั้นไว้ให้ดี”
“ห๊ะ ที่จะพาไปวิ่งเล่น ออกกำลังนี่หมายถึงอะไรกัน ?”
“เอ้า อยู่กับโจรก็ทำตัวให้เหมือนกับโจรสิ ไปเถอะจะพาไปออกกำลัง”
**คำเตือน
เนื้อหาในนิยายมีพฤติกรรมไม่เหมาะสม มีทั้งการกระทำในเนื้อหาและมีคำไม่สุภาพ โปรดใช้วิจารณญาณในการด้วยนะคะ
**ขอย้ำ ย้ำ ย้ำนะคะ!!!
ในทั้งนี้ทั้งนั้น ไรท์ขออนุญาตปรับเปลี่ยนเนื้อหาเรื่องนี้ใหม่ทั้งเรื่องอีกครั้งนะคะ ไรท์ได้ทำการวางพล็อตไว้หมดแล้ว จะเร่งแต่งให้จบและลงให้อ่านกันค่ะ ขอเวลาอีกสักนิดนะคะ ขอเวลาไปขัดเกลาเนื้อหาใหม่และจะรีบมาลงให้อ่านกันโดยเร็วค่ะ
ฝากติดตามกันด้วยนะคะ จะได้เป็นกำลังใจให้ไรท์กันนะ เลิฟๆๆ