"วายุอย่าลืมกลับมาเยี่ยมเราด้วยนะ" เสียงเด็กหญิงเอ่ยขึ้นก่อนจะ
ยกมือขึ้นโบกไปมา สองแก้มเธออาบไปด้วยน้ำตาแม้ใจเด็กหญิงไม่
อยากจากก็ตาม
"ฉันจะไม่ลืมเธอต้นหลิว ฉันจะกลับมาเเต่งงานกับเธอ" เสียงของ
เด็กชายตะโกนตอบกลับมา ต้นหลิวและวายุเป็นคู่ซี้กัน
"เดินทางปลอดภัยนะ" สิ้นสุดน้ำเสียงเล็กของเด็กหญิง เด็กชายก็เดิน
ขึ้นรถไป ก่อนรถยนต์จะค่อยไปขับเคลื่อนออกไปและค่อยๆไกลออก
ไปเรื่อยๆ จนไม่สามารถมองเห็นได้....
"ต้นหลิวเข้าบ้านได้แล้วลูก" น้ำเสียงนุ่มปลอบโยนของผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้น
"ค่ะ" เด็กหญิงต้นหลิวยกมือขึ้นปาดคราบน้ำตาก่อนจะยกยิ้มให้แม่
ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกัน
ต้นหลิว เวียงพิงค์
หญิงสาวผู้ที่มีความฉลาด สุขุมรอบคอบ ใจเย็น หน้าตาดี
เธอกำลังศึกษาอยู่คณะมนุษยศาสตร์ ชั้นปีที่2 ของ
มหาวิทยาลัยทางภาคเหนือ แต่เพราะพ่อกับแม่ของเธอหย่ากันจึง
ทำให้เธอต้องย้ายเข้ามาอาศัยในเมืองกรุงกับแม่และจำใจต้องย้าย
มหาลัยด้วยเช่นกัน
วายุ ภานุสรณ์
ชายหนุ่มหล่อเจ้าของฉายา หล่อไม่เกรงใจดารา เขาเป็นคนที่
เจ้าระเบียบ พูดตรงแต่ก็ไม่ได้ตรงจนอีกฝ่ายเสียความรู้สึก
ไม่ชอบคนที่วุ่นวาย พูดมาก พูดไม่เก่ง เขาศึกษาอยู่ที่คณะ
วิศวกรรม สาขาฟอซต์แวร์ ของมหาลัยเอกชนชื่อดังและเป็น
หนุ่มฮอตมากในหมู่สาวๆ และเพื่อนสาว
"สรุปแล้วพวกมึงสองคนเป็นอะไรกันว่ะตัวติดกันอย่างกับแฟน"
"..."
"เป็นเพื่อน เพื่อนสนิท"
"อ๋อออออออ"
"ฮั่นแน่ต้นหลิว แกเป็นอะไรกับวายุอ่ะ ทำไมเขามาตามเฝ้าที่คณะไม่ห่างเลย?"
"เป็นเพื่อนไงแกจะให้ฉันเป็นอะไร"
"จ้าาา เพื่อนก็เพื่อน"
"เพื่อนถามอะไรเธอ"
"อ๋อ ขนมผิงมันถามว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน"
"แล้วเธอตอบว่าอะไรอ่ะ.."
"ก็ตอบว่าเป็นเพื่อนกันไงถามแปลก"
"..."
"เงียบไมอ่ะ?"
"เพื่อนบ้านเธอมันเอากันเหรอวะ!"
"...."
"คงเป็นเพื่อนที่โคตรพิเศษเลยเนาะ"
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน
ไม่ได้มีเจตนาร้ายแต่อย่างใดโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
.
สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2557 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกหรือนำไปเผยแพร่ไม่ว่าในกรณีใดๆโดยไม่ได้รับอนุญาตหากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมายพระราชบัญญัติ2537
Guest
