เซเรนิตี้คือพนักงานบริษัทเวอร์จิ้นผู้มีงานอดิเรกคืออ่านนิยาย เฮนไต วาดรูป และเล่นโอโตเมะเกม
เธอตายเพราะเพราะตกใจแมลงสาบที่เกาะจอคอมจนตบคอมจอหลุดไฟช๊อตตายแล้วดั้นนนนได้มาสิงร่างนางร้ายแซ่บ ๆ ของเกมจีบหนุ่มที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับโรงเรียนสอนเซ็กส์พร้อมระบบ
เวอร์จิ้นอย่างเธอจะรอดในโรงเรียนนี้แบบปลอดภัยจากเดทแฟล็ก และอันตรายต่าง ๆ ด้วยการปักธงหาแด๊ดดี้ผู้เติมทรู ให้หลงเธอหัวปักหัวปรำจากทฤษฎีเซ็กส์ที่ไม่เคยปฏิบัติจริงได้หรือไม่ เรื่องนี้มันจะกาวขนาดไหน มาคอยดูกัน
"ฮะอะไรวะเนี่ย?"
[สวัสดีครับโฮสต์ คุณอยู่ในร่างนางร้ายเกมโรงเรียนร่านรัก คุณมีหน้าที่ในกา-]
เธอมองใบหน้ายั่วยวนของมนุษย์เพศหญิง เรือนผมสีน้ำหมึกดวงหน้าขาวเนียน แก้มแดงปลั่ง และดวงตาสีทับทิเปิดกว้างในกระจกอย่างไม่เชื่อสายตา
"กรี้ดดดดดด!!!!!! ฉันเป็นนางร้ายหรอ!!!!"
[เอ่อ- คือใช่ครับ ภารกิจแรกของคุณคือ-]
ปากสีแดงสดกรีดร้องออกมา เสียงกรี้ดดังไปทั่วห้อง ยังดีที่ทุกๆห้องของหอเป็นห้องเก็บเสียง ไม่เช่นนั้นคงมีข่าวลือว่า'ควีน' ของโรงเรียนโดนเอาจนบ้าไปแล้ว
.
.
.
"ชาติที่แล้วยังไม่เสียเวอร์จินเลย ได้แต่อยู่หน้าคอมอนาถๆหวังรักที่ไม่มีทางเป็นจริงจากหนุ่ม2Dซะด้วยสิ ฮือออออออ ทำไงดีอ่าาา โลกนี้ต้องไม่รอดแน่เลย เดทแฟล็กๆ ตายแน่ๆเลยอ้าาาาา"
[ผม...คือโฮสต์ใจเย็นๆ-]
.
.
"ช่างแม่งไหน ๆก็เป็นนางร้ายร่าน ๆแล้วสนุกสุดเหวี่ยงไปเลยดีกว่า ต้องหาแด้ดดี้สุดหล่อสายเปย์เติมทรูและคลั่งรักให้ได้เลยว้อยยยยย!!!!!" ร่างบางอ้อนแอ้นที่นั่งกุมขมับพูดพึมพัมราวกับคนเสียสติอยู่มุมห้องเมื่อซักครู่ลุกยืนขึ้นมาพรวดเดียว ก่อนยกกำปั้นชูขึ้นฟ้าด้วยปณิธานและไฟร่านอันแน่วแน่
[อ่า...นั่นก็ภารกิจแรกแหละ ไม่เป็นไรมั้ง...?]
"ว่าแต่พวกตัวเอกมันหน้าตาเป็นไงนะ..? คงไม่เผลอไปมีอะไรด้วยใช่ไหมเนี่ย?" เธอฟุบนั่งลงกอดเข่าเหมือนเดิม มือเรียวสวยกุมคางพลางขบคิดเค้นสมองถึงรูปร่างหน้าตาตัวละครเอกทั้งหลายที่เลือนรางเพราะมัวแต่สนใจฉากป่ามป๊ามตลอดการเล่นเกม
[คือโฮสต์- เฮ้อ...]
ระบบ: ผมไม่ควรอยู่ที่นี่....โฮสต์ไม่สนใจผมเลยฮรึก!TwT
Guest
