เรื่อง เมียลับคุณอา
บทนำ
โดย Rosace
Intro
เสียงโทรศัพท์ทำให้ มีนา ธิติกุล สะดุ้งตื่นจากนิทรา...
มือควานหาโทรศัพท์ขึ้นมาปัดหน้าจอรับสาย ทั้งที่ยังงัวเงีย จากอาการเพิ่งตื่นนอน แต่แล้วหญิงสาวก็ต้องดีดตัวตื่นขึ้นด้วยความดีใจ
เมื่อได้เสียงจากคนปลายสาย แนะนำตัวเองว่าโทรมาจากบริษัทที่เธอไปสมัครงานไว้ ได้โทรมาแจ้งข่าวดีว่าเธอได้งานทำแล้ว หลังจากที่เดินสมัครงานมาหลายที่ ทั้งสมัครผ่านเว็ฟไซด์หางาน ก็หลายที่ แต่ก็ยังเงียบ
"เริ่มงานวันแรก เป็นวันวันจันทร์หน้านะคะ คุณมีนาติดปัญหาอะไรรึเปล่า?" เสียงของพนักงานบริษัทที่เธอเข้าไปสมัครงานกรอกเสียงผ่านลำโพงมา
"ฉันไม่มีปัญหาอะไร ขอบคุณมากนะคะ" หญิงสาวกดวางสาย ก่อนจะกระโดดลงจากเตียงกระโดดไปมา ราวกับเด็กได้ของเล่นที่ถูกใจ
มีนาเธอมาสมัครงานเป็นเลขานุการของผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทในเครืออนันตรากรุ๊ป บริษัทนี้ทำเกี่ยวกับการส่งออกสินค้าไปต่างประเทศ
แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อคนที่เป็นเจ้าของบริษัทนี้คือ คฑาวุธ บูรพเกียรติ คุณอาของ รมิดา บูรพเกียรติซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเธอ และที่สำคัญไปกว่านั้นคือ คฑาวุธ บูรพเกียรติ คนนี้เป็นคนเดียวกับผู้ชายคนนั้น คนที่ประมูลพรหมจรรย์ของเธอไป ในวันที่เธอจนกรอบ หมดหนทางหาเงินมาจ่ายดอกเบี้ยแทนแม่ของเธอ ที่เอาบ้านไปจำนอง แล้วเอาไปถลุงในบ่อนการพนันจนหมด
และเพื่อนที่เรียนในมหาวิทยาลัยจึงแนะนำงานนี้ให้เธอ และยังบอกอีกว่าไม่ได้กลัวว่าเจ้จะประวัติของเธอไปบอกใคร เพราะมันจะเป็นความลับ
ภาพในคืนนั้นย้อนกลับมาฉายซ้ำขึ้นมาอีกครั้ง
คืนนั้นมีนายังจำได้ดีว่าเธอขึ้นมายืนบนเวทีในชุดเดรสสาวเดี่ยวสีขาวสั้นแค่คืบ บนใบหน้ามีผ้าลายลูกไม้สีขาวปิดบังใบหน้าไปเกือบครึ่งหน้า เหลือไว้แค่ดวงตาและริมฝีปากสีชมพูที่เคลือบด้วยลิปสติก เธอยืนมองภาพของพวกผู้ชายบ้ากาม บ้าตัณหาพากันแข่งขัน ประชันราคาประมูลพรหมจรรย์ของเธอ ราวกับเห็นว่ามันเป็นของหวานที่พวกนั้นต้องการพรากมันไปจากเธอ มีทั้งพวกเสี่ยเมียเผลอ พวกเสี่ยกลัดมันหลายคนที่ต้องการช่วงชิมมัน
มีนากลืนน้ำลายลงคอแบบฝืด ๆ หัวใจเต้นแรง นึกประหม่าขึ้นมา หากทว่าคงสายเกินไปที่จะกลับลำ เธอคงต้องยอมนอนกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ที่ประมูลเธอได้ในคืนนี้ เพื่อแลกกับเศษเงินของพวกมัน
หลังจากที่มีใครคนหนึ่งประมูลเธอได้ หญิงสาวถูกพามาที่ห้อง ห้องหนึ่งที่มีผู้ชายคนหนึ่งนั่งหันหลังพิงพนักเก้าอี้อย่างสบายอารมณ์รอเธออยู่ก่อนแล้ว ภายในห้องมีเพียงแสงไฟสลัว ๆแต่ไม่ถึงกับมืดจนมองอะไรไม่เห็น เพียงแค่เขาหันหน้ามาเท่านั้น หัวใจเธอยิ่งเต้นแรงระรัว นิ่งงันเหมือนโดนสาปไปชั่วขณะ เพราะผู้ชายคนนั้นคือคุณ คฑาวุธ บูรพเกียรติ ที่เป็นคุณอาของเพื่อนเธอ มีนาเคยเจอเขาสองสามครั้ง เมื่อตอนที่ไปร่วมงานวันเกิดของ รมิดาเพื่อนสนิท เขาจะจำเธอได้รึเปล่านะ
"ไม่หรอก! คุณอาโซลคงจำเราไม่ได้หรอก ก็เราปิดหน้าปิดตาขนาดนี้ เขาไม่มีทางจำเราได้ ใจเย็นๆ มีนา" เธอบอกตัวเองไม่ให้ตื่นเต้น ผู้ชายคนนี้คงจำเธอไม่ได้หรอก
คฑาวุธลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินมาหยุดตรงหน้าเธอ เพ่งมองใบหน้าและแววตา ที่แค่มองผ่านผ้าลูกไม้ยังรู้ว่าเธอคงสวยมาก ริมฝีปากอิ่มน่าจูบ
ชายหนุ่มยกยิ้มนิดๆ มองคนใจกล้า ที่ตอนนี้ยืนตัวสั่นด้วยความประหม่า
"นี่เป็นครั้งแรกของหนูใช่ไหม?" เสียงทุ้มเอ่ยถาม
"ค่ะ" มีนาตอบก่อนจะก้มหน้า ไม่กล้าตาคู่คมของเขา ถึงเธอจะเรียกเขาว่าคุณอาตามเพื่อน แต่ความจริงแล้วนั้นคฑาวุธไม่ได้แก่เลย ยังดูหล่อ เข้มน่ามอง จนสาว ๆต้องมองเหลียวหลัง
ชายหนุ่มดึงคนตัวเล็กมานั่งที่เก้าอี้ที่เขาเพิ่งลุกขึ้นเมื่อครู่ มีนาก็ยอมเดินตามเขามาอย่างว่าง่าย จากนั้นเขาก็นั่งลงคุกเข่าลงตรงหน้าหว่างขาของเธอ ก่อนจะใช้มือล้วงเข้าไปจับแพนตี้ตัวจิ๋วที่ปกปิดความอวบอูมของเธอเอาไว้ แล้วถอดติดมือเขามา ผ่านปลีน่องขาวเนียน หลุดติดมือเขามา ชายหนุ่มยกมันขึ้นมาสูดดมอย่างหลงใหล ก่อนจะกำแพนตี้ของเธอไว้ในมือแล้วยัดใส่ในกระเป๋ากางเกงเฉยเลย
นี่เขาเป็นพวกโรคจิตกระนั้นหรือ? ยังไม่ทันที่เธอจะได้คิดอะไร คฑาวุธใช้มือยกขาของเธอขึ้นไปพาดไว้กับที่พักแขน ทั้งสองข้าง ทำให้เธออ้าขาต่อหน้าเขา ชายกระโปรงที่สั่นอยู่แล้วยิ่งถลกไปถึงไหนต่อไหน เผยให้เห็นถึงความอวบอวมของหญิงสาว
ชายหนุ่มเลียริมฝีปาก ก่อนจะซุกหน้าลงกับความอวบอูมของเธอ แล้วสูดดมมันเข้าเต็มปอด
"หอมเหลือเกินสาวน้อย" เขาเอ่ยเสียงพร่า ก่อนจะใช้ปากจูบไปที่ดอกไม้ของเธอแบบเต็มรัก แล้วขบเม้มเบา ๆ
"อ๊ะ!" มีนาสะดุ้งเมื่อรู้สึกเจ็บปะปนกับความรู้สึกวาบหวาม เสียวไปถึงท้องน้อย
"อย่าค่ะ...."
คุณมีนาคะ! คุณมีนา เสียงของนฤมล เลขาคนเก่าที่อยู่เพื่อรอสอนงานให้กับเธอ ปลุกให้มีนาตื่นจากภวังค์คิด กลับมาสู่โลกปัจจุบัน หญิงสาวพยายามสลัดไล่ความคิดฟุ้งซ่านให้ออกไป แล้วหันมาสนใจงานตรงหน้าแทน
ไรต์ พาคุณอาโซล กับน้องมีนา มาขอฝากเนื้อฝากตัวค่ะ ถ้าชอบขอกดไลท์กดติดตามให้ด้วยนะคะ
Guest
