สวัสดีค่ะ เราเปิดนิยายเรื่องใหม่แล้วนะค้าา เรื่องนี้จะเป็นแนวหวานใจกุ๊กกิ๊กน้ำตาลขึ้นแบบตัดขา เรามูฟออนมาจากความเจ็บปวดหน่วงหัวใจร้องไห้น้ำตาถึงตาตุ่มมาผ่อนคลายกับน้องฟรุตและป๋าหินของเรากันดีกว่า
โปรดอ่าน!!!
เนื้อหาในเรื่องเป็นเรื่องที่เเต่งขึ้นเท่านั้นไม่ได้มีตัวตนจริง หรือสถานที่จริงๆ อ่านเอาสนุก เอาขำๆ แก้เครียด สถานที่ก็เอาเรฟมานิดๆ หน่อยๆ นิยายเรื่องนี้เป็นแนวคอมเมดี้ อ่านเล่นๆ ไม่เอาจริงจัง ถ้าจะอ่านจริงจังไปเรื่องหลักของไรท์เลยค่ะรับรองจริงจังแน่นอน เรื่อง Please don't torture me (กำลังอัพ) และ My mom is a man (รอรีไรท์) ถ้าเรื่องนี้เบาเกินไปไม่ใช่เเนวกดออกได้เลยค่ะ คนไหนชอบก็กดอ่านโลด อ้อเพิ่มเติม เรื่องนี้ก็แอบมี nc ด้วยแต่ก็ไม่แรงเท่าสองเรื่องด้านบน ก็เสพเอาฟินละกันเนอะ
**ก่อนเข้าเรื่องขอชี้เเจงก่อน**
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวที่เราไม่เคยแต่ ย้ำ!!! ไม่เคยแต่งเลยค่าาา แต่งแต่แบบน้ำตานองเช็ดหัวเข่ามาโดยตลอดเพราะงั้นถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ด้วยนะค้า
เอาล่ะมาเข้าเนื้อหากัน
เตรียมตัวพร้อม ไป!!
“นี่คุณ กลับบ้านไปเถอะที่นี่ไม่ต้องการคนอ่อนแอ”
เสียงดูถูกเหยียดหยามของคนนิสัยเเข็งกระด้างเหมือนชื่อพ่อคำดูถูกมาตลอดเวลา เหมือนกับว่าผมไปขโมยไก่ขายยังไงหยั่งงั้น
“พี่ฟรุตสู้ๆ นะคะ น้ำผึ้งเป็นกำลังใจให้”
เสียงของเด็กสาวตัวน้อยยืนให้กำลังใจผมอยู่ข้างคนที่กำลังดูถูกผม เออมันก็ขัดเเย้งกันดี
“ถ้าป๊าไม่ให้กำลังใจพี่ฟรุตก็กลับบ้านไปเลยค่ะ ผึ้งจะอยู่ที่นี่”
“น้ำผึ้งที่ป๊าเป็นป๊าของลูกนะครับ”
“ก็นั่นแม่น้ำผึ้งหนิคะ”
อ่าครับ นั้นแหละ จู่ๆ ตั้งแต่วันที่ผมมาอยู่ที่นี่ผมก็กลายเป็นแม่คนไปโดยปริยาย จะปฏิเสธไปน้องก็ร้องไห้อีก จนผมต้องจำใจยอมรับเป้นแม่ของเด็กสาวตัวน้อยๆ
ถามว่าผมมาอยู่ที่นี่ได้มาครับมาฟังกัน
หยุด!!!!
น้องฟรุตคะหยุดก่อนค่ะ
“อ้าวทำไมล่ะครับ? ”
“เดี๋ยวเจ๊เเต่งต่อเองน้องแค่ช่วยทำสวน เลี้ยงลูก ปรนิบัติ….เอ่อออนั่นแหละค่ะ น้องฟรุตทำไป เรื่องราวเป็นยังไงเดี๋ยวเจ๊เล่าเองค่าาา”
“อ่าาาครับ เอางั้นก็ได้ ถ้างั้นทุกคนก็อย่าลืมมาติดตามผมด้วยนะครับ”
นั่นแหละค่ะเรื่องราวเป็นยังไงก็มาติดตามกันนะคะ เรื่องนี้ดราม่าน้อย (แหละมั้ง) ฮิฮิฮิ ก็เค้าเขียนแบบดาร์กๆ มาตลอดไง ฮ่าๆๆๆ ยังไงเราก็ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมในพ่อๆ แม่ๆ ไว้ด้วยละกันนะคะ
หวังว่าจะชอบกันน้าา
ผมต้องจัดการกับเจ้าของไร่สุดโหดที่แกล้งผมตลอดเวลา พร้อมกับรับมือเด็กแสบตัวน้อยพี่เล่นงานผมไม่หยุดหย่อน แต่ยังไงพวกเขาก็เป็นความหวานที่ผมขาดไปไม่ได้.......