สัญญารักอันตรายหัวใจนายอันธพาล nc18+ {(ฮาสเดอร์+ซัมเมอร์) อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ}

ss / ใต้ทะเล

รักวัยรุ่น

ตอน

3.98K

เข้าชม

389

ถูกใจ

189

ความคิดเห็น

เพิ่มลงคลัง

ฝากติดตามนิยายเรื่องที่ 14 ของไรท์ด้วยน๊า💕เรื่องนี้เป็นเรื่องของหนุ่มอารมย์แปรปรวน แต่ไม่รู้จะแปรปรวนขนาดไหน ต้องลองตามมาอ่านกันค่ะ😉

ปล. ไม่ต้องสงสัยกันะคะว่าทำไมเห็นนิยายแค่ 8 เรื่องอีก 6 เรื่องไปไหน แหะๆไรท์กดซ่อนเพื่ออัพเดตงับ ตอนนี่ยังแก้ไม่ถึงไหนเลยจะกลับมาเปิดให้อ่านเร็วๆนี้แน่นอนค้าบ (ไรท์มีหลักฐานยืนยันงับใครมาหาว่าไรท์ก้อปปี้นี่ไปโรงพักกันได้เลยงับ ไรท์จะโกรธมาก!👌❤️)

เรื่องย่อ

"นายเรือพวกนี้ตรวจหมดแล้ว" น้ำเสียงคุยกันจากด้านนอกทำให้หญิงสาวทีีถูกคุมขังอยู่ในห้องตื่นตัว พวกมันคงจะพาพวกเธอมาถึงแล้วเป็นแน่ๆ

"แค่กๆ พ่อจ้ะ"

"น้องเราอยู่ไหนพ่ออยากจะเจอน้อง" น้ำเสียงแหบพร่าของชายสูงวัยทำให้ลูกสาวคนโตเป็นกังวล

"ยัยหนาวไม่เป็นไรหรอกจ้ะพ่อเราต้องหนีกันก่อนนะจ้ะ พ่อจะได้ไปรักษาตัวให้หายจากโรคก่อนส่วนยัยหนาวหนูสัญญาว่าจะออกตามหาน้องให้เจอ" ซัมเมอร์เอ่ยบอกกับผู้เป็นบิดา สองมือน้อยกำลังใช้เศษเหล็กกระแทกแม่กุญแจออกอย่างยากเย็น

"ตุ้บ! ตุ้บบบ!! แกร๊กก"

"พ่อจ๋าหนีกันเถอะจ้ะ" ร่างบางพยุงชายสูงวัยให้ลุกขึ้นก่อนที่จะประคองไปตามช่องทางคับแคบของเรือ ผู้คนมากมายในนั้นต่างโฮ่ร้องขอให้ทั้งคู่ช่วยปล่อยออกไปด้วย

"เสียงดังไรวะไปดูดิ"

"พ่อจ๋าเร็วจ้ะ" ซัมเมอร์รีบหันไปมองด้านหลังสายตาเหลือบมองหาน้องสาวตลอดทาง แต่เธอไม่มีทางเลือกเธอต้องพาพ่อออกไปก่อนแล้วค่อยกลับมาช่วยน้องทีหลัง

"เห้ย! จะหนีไปไหนจับนังนั้นกับไอ่แก่เอาไว้" เงามืดชี้นิ้วออกคำสั่ง สองเท้าเล็กที่เร่งเดินให้เร็วขึ้นมือเล็กโอบกอดเอวหนาของบิดาด้วยความสั่นเทาอีกนิกเดียวเธอเห็นน้ำทะเลอยู่ตรงหน้าแล้ว

"พ่อจ๋าเราจะได้ไปจากเรือนี้แล้วนะ"

"ลูกหนีไปเถอะปล่อยพ่อเอาไว้เอาพ่อไปด้วยก็ไม่มีประโยชน์" ชายสูงวัยตบมือเล็กๆของลูกสาวด้วยรอยยิ้ม เขาเองก็แก่มากแล้วไม่อยากเป็นภาระให้ลูกๆอีกแค่นี้เด็กๆก็ตกยากมากพอแล้ว..

"พ่ออย่าพูดแบบนี้นะซัมเมอร์ไม่ชอบ" คนตัวเล็กน้อตาไหลรวยริน ฝ่าเท้าเล็กรีบพยุงผู้เป็นบิดาออกมาจากเรือได้สำเร็จ ฝ่าเท้าเล็กเหยียบพื้นทรายเป็นครั้งแรกในรอบเดือน

"พ่อจ๋าพ่อไปซ่อนตัวในกองฟางนั้นก่อนนะจ้ะ เดี๋ยวหนูจะวิ่งล่อพวกมันไปอีกทาง"

----

"ลูกรักของแม่ ไหนจ้ะหลาน" หญิงวัยกลางคนผู้มีมาดนางพญาเอ่ยถามลูกชายคนเล็กที่กำลังนั่งจิบชาชิวๆด้วยรอยยิ้ม

"ไว้เดี๋ยวผมให้ไอ่แดนหาก่อนนะแม่"

"พวกแกนี่มันไม่มีน้ำยา" มารดาพูดตำหนิลูกชายพร้อมกับใบหน้างามที่แสดงความเง้างอน คงไม่ได้อุ้มแล้วละหลาน พ่อลูกชายคนไหนก็ไม่ได้เรื่อง

"โถ่วแม่ครับ ผมนี้แหละลูกชายของแม่ผมนี้มีน้ำยาสุดๆ" ชายหนุ่มบอกผู้เป็นมารดาพร้อมกับสวมกอดอย่างอ้อนๆ

"แม่รักเรามากนะฮาส ทำหลานให้แม่สักคนมันไม่ยากหรอก"

"เดี๋ยวผมทำให้นะครับแม่ แม่อยากได้กี่คนผมขยันปั้มให้เลย" ฮาสพูดจ้อด้วยความที่เป็นลูกรักของมารดาจึงพูดเอาใจได้ถูกจุด

"แม่ครับแม่บอกให้พ่อส่งผมไปคุมเกาะสิ แล้วผมจะปั้มหลานมาฝาก"

"หึ " บิดาแสยะยิ้มพร้อมกับโยนหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ

"พ่อจะให้แดนคุมฝั่งตะวันออกส่วนฮาสคุมฝั่งตะวันตกก็แล้วกัน"

"คุณอย่าใช้งานลูกมานักนะไม่งัั้นฉันจะไม่ได้อุ้มหลาน"

"คุณก็มัวแต่เข้าข้างมันนะสิ"

"ผมไปทำงานก่อนนะครับพ่อแม่" ฮาสรีบพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่จะเดินออกจากบ้าน เอาไงละกูทีนี้จะหนียังไงไอ่งานอ่ะทำได้สบายๆแต่หาเมียมาปั้มลูกจะไปหามาจากไหนกันวะ

"นายครับเรือส่งของมาถึงแล้วครับ" เฮนรี่ลูกน้องคนสนิทรายงานข่าวการเทียบท่าของเรือให้เจ้านายฟังตามหน้าที่เฉกเช่นทุกครั้ง

"ไปเสร็จแล้วกูจะรีบไปเกาะเย็นนี้พาสาวมาให้กูด้วย" ฮาสออกคำสั่งก่อนที่จะกระโดดขึ้นรถก่อนที่ลูกน้องคนอื่นจะกระโดดขึ้นรถตาม รถจิ๊บที่เต็มไปด้วยกองกำลังถือปืนเต็มคันรถกำลังมุ่งไปสู่จุดหมายนั้นก็คือหาดส่วนตัว..

----

นิยายเรื่องนี้อยู่ภายใต้ พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537