‘น้ำเพชร’ สาวน้อยลูกคุณหนูเดินทางมาหาผู้ชายคนที่เธอหลงรักที่จังหวัดกระบี่ ด้วยความบังเอิญทำให้มาเจอเขาในผับ เธอยอมเป็นของเขาและตั้งใจจับเขาแต่งงาน แต่ทว่ากลับมารู้ความจริงว่าคนที่เธอนอนด้วยนั้นไม่ใช่เขาแต่อย่างใด แต่เป็นนายคนเถื่อนสุดลึกลับที่ทำเอาเธอติดใจในรสสวาทจนโงหัวไม่ขึ้น
‘จักรพันธ์’ นายหัวท่าเรือประมงและแพปลาขนาดใหญ่ เขาอยากจะจัดการกับผู้หญิงที่เข้ามาแทรกแซงความสัมพันธ์ระหว่างน้องชายและน้องสะใภ้ให้เข็ดหลาบ แต่นับวันเธอก็ยิ่งเข้ามามีบทบาทในหัวใจมากขึ้น
.......................................................................................................
“อ้าว ก็แล้วแต่นะ พูดดีด้วยไม่ชอบ หรือว่าติดใจแบบป่าเถื่อนล่ะ หยาบคายและเร่าร้อนถึงใจ”
“ทุเรศ หยุดพูดเลยนะ เรื่องคืนนั้นแล้วก็เมื่อวาน ฉันจะถือซะว่าทำทานให้หมามันกิน หมามันหิวโหยไม่เคยกินของดีอย่างนี้มาก่อน แต่พอดีว่าเป็นหมากระจอก มันก็กินได้เท่านี้แหละ” เธอตั้งใจด่าให้เขารู้สึกเจ็บบ้างแต่เหมือนว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรและยังหยักยิ้มขึ้นมาอย่างสบายอารมณ์
“คงจะเป็นบุญของหมาตัวนี้เหลือเกินนะ ได้กินตั้งสองครั้งแน่ะ แต่ว่าแน่ใจเหรอว่ามันจะได้กินแค่นี้” เขายิ้มยียวนกวนประสาททั้งยังโน้มหน้าลงมาใกล้ๆ ก่อนที่น้ำเพชรจะรีบผลักเขาออกแล้ววิ่งมาข้างนอกเพื่อความปลอดภัย
“รีบพาฉันออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะลากคอนายเข้าคุก!”
“ไม่ต้องขู่หรอก” เขาเดินตามเธอออกมาอย่างไม่รีบร้อน ก่อนจะพูดลอยๆ “เดี๋ยวฉันไปส่ง แต่ก่อนจะไป ไม่จัดอีกสักดอกเหรอ”
“กรี๊ดดด!” เสียงแสบแก้วหูทำให้ชายหนุ่มเอามือขึ้นมาปิดอย่างอัตโนมัติ
Guest
