ณ กรุงเทพ เมืองที่วุ่นวาย มากมายสำหรับฉัน สาวชาวเหนือ ที่จากบ้านเพื่อมาเรียนต่อ ตอนนี้ย่างเข้าสู่ปีที่ 4 ความฝันที่หวังไว้ใกล้จะเป็นจริงแล้ว...
ฉัน ‘ปลายฝัน’ พรรธน์ชญมน แอสเธอร์ สาวลูกครึ่ง เชียงใหม่ อังกฤษ ผิวขาว ตาสีน้ำตาลอ่อน ผมลอน สูง 165 หนัก 49 ตามมาตรฐานหญิงไทย (ไม่แท้)
พ่อเป็นคนอังกฤษ เข้ามาทำธุรกิจในไทย เกี่ยวสินค้าส่งออก จนได้มาเจอกับแม่ สาวชาวเหนือ กิริยาดี สมกับเป็นกุลสตรี ทั้งคู่เจอกันครั้งแรก ก็ต้องใจกันอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่ด้วยโชคชะตาที่โหดร้ายแม่ที่แสนดีของเธอเสียชีวิตกะทันหัน ด้วยโรคประจำตัว พ่อของเธอเสียใจมาก และไม่อาจทนอยู่ที่เมืองไทยได้ พ่อของเธอเลยวางแผน จะพาเธอและพี่ชายของเธอกลับไปอังกฤษ แต่คุณตา ‘พ่อเลี้ยงอัศดิน วราวรางค์พัน’ เจ้าของไร่ที่ใหญ่ที่สุดในเชียงใหม่ กลับคัดค้าน และไม่ยอมให้หลานทั้งสองคนของท่านไปจากที่นี่ คุณพ่อไม่สามารถทำอะไรได้ แต่ก็ตกลงกับคุณตาว่าจะให้พวกเราไปหาท่านปีละครั้ง ซึ่งคุณตาก็ตกลง
สิบกว่าปีที่ผ่านมา คุณตาเลี้ยงพวกเรา 2 คนพี่น้องอย่างดี ดั่งไข่ในหิน ท่านหวงทั้งหลานชาย ‘เป็นหนึ่ง’ วรรธนกิตติ์ แอสเธอร์ ประธานกรรมการบริษัทส่งออกสินค้าแปรรูป ยักษ์ใหญ่ของไทย ที่สานฝันต่อจากคุณพ่อ ที่ทิ้งหุ้นบริษัทไว้ เกือบ 70%
ส่วนฉัน หลานสาว คุณตาหวงมากพิเศษ แทบจะไม่มีหนุ่มคนไหนกล้าเข้าใกล้ฉันเลย จนเพื่อนๆ แซวว่าเป็น ‘นางฟ้าบนหิ้ง’ ไปซะแล้ว
... ‘นี่ยัยฝัน เม่ออะไรของแก’