จู่เถียน บุคคลที่มีอุปนิสัยรักสงบ ชอบความราบรื่นในชีวิต ชอบการนั่งจิบชาเป็นชีวิตจิตใจ สถานที่โปรดของเขาก็คงหนีไม่พ้นคาเฟ่แถวบ้าน 'การได้นั่งจิบชา ชื่นชมดื่มด่ำกับบรรยากาศยามเช้า สาย บ่าย และช่วงค่ำ ไม่มีอะไรที่ทำให้ผมสุขใจไปมากกว่านี้แล้วล่ะ'
เลี่ยงเหลียง ชายหนุ่มวัยยี่สิบเจ็ดปีผู้รักความอิสระ มีความเชื่อมั่นในตนเองสูงมากพอๆกับศักดิ์ศรี และเขาเชื่อว่าการที่เราทุ่มเทให้กับใครสักคนถึงแม้ว่าคนๆนั้นจะไม่ได้ต้องการก็ตาม แค่นั้นเราก็สุขใจแล้ว 'ขอเพียงแค่เราได้ลงมือทำก็ถือว่าเราสมควรที่จะได้รับความรักกลับมาเป็นสิ่งตอบแทนแล้วมิใช่เหรอ'
สองบุคคล สองอุปนิสัย เมื่อวันหนึ่งโลกต้องการให้คนทั้งคู่ได้มาเจอกัน จู่เถียนจะยังมีความสุขกับความสงบของตัวเองได้อีกไหมนะถ้าหากวันหนึ่งมีชายหนุ่มรุ่นพี่อายุห่างเขาไปสามปีเข้ามาทำให้ความสงบสุขของตนหายไป
.
.
.
หัวใจจู่เถียนหวั่นไหว
.
.
.
ก่อให้เกิดความรักขึ้นมา
.
.
.
#วันหนึ่งของจู่เถียน