เมื่อไฮโซหนุ่มตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองมีอะไรกับหญิงสาวกรรมกรก่อสร้างที่เนื้อตัวสกปรกไม่ต่างจากหมาเน่า แถมเป็นเหาอีกต่างหาก ความผิดพลาดเพียงชั่วคืน พลิกชีวิตเธอไปตลอดกาล และเขาที่เกลียดเธอเข้าไส้!
เอื้อ เอื้ออิสริยะ เอื้อคหบดี ไฮโซเอื้อ วัยสามสิบสองปี ทายาทหมื่นล้าน ตระกูล ‘เอื้อคหบดี’ นักธุรกิจค้าทองคำ ปัจจุบันดำรงตำแหน่ง กรรมการ และรองกรรมการผู้จัดการ บริษัท เอื้อคหบดี โกลด์ แมนเนจเมนต์ จำกัด (มหาชน) กล้าได้กล้าเสีย ชอบการลงทุนมาตั้งแต่เด็ก ต่อให้กลับบ้านดึกแค่ไหน หรือเติมความสำราญจนร่างล้า แต่ถ้าถึงเวลางานก็จะสามารถดีดตัวเองให้ลุกขึ้นไปทำงานได้ในทุกครั้ง คบคนที่อยู่ในระดับสังคมเดียวกันเท่านั้น ไม่เกลือกกลั้วคบคนที่อยู่ในระดับสังคมที่ต่ำกว่า บล็อกตาหล่อคมบาดใจสาว ๆ หล่อเนี้ยบ ดูแพง ชวนสานเยื่อใยมาก อย่าได้ทำให้โกรธ เพราะพ่อคุณจะเกรี้ยวกราดมาก
วันเพ็ญ หนุนนำ สาวน้อยก่อสร้างวัยยี่สิบปี มีความสวยแต่ถูกฉาบด้วยคราบปูนซีเมนต์ พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตพร้อมกันทั้งคู่ในขณะที่ทำงานก่อสร้าง เธอในตอนนั้นอยู่ในวัยสิบสามปี กำลังวิ่งเล่นตามประสาเด็กอยู่บริเวณแคมป์คนงานก่อสร้าง ปั้นจั่นตอกเสาเข็มล้มทับร่างพ่อแม่ของเธอตายอย่างน่าสยดสยอง เธอเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง เด็กน้อยกำพร้าพ่อแม่ในทันที ภาพเหตุการณ์ที่ปั้นจั่นล้มทับร่างพ่อแม่ของเธอสร้างบาดแผลฝังลึกอยู่ในใจเธอมาจนถึงทุกวันนี้ เธอไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน เธอจึงต้องเร่ร่อนกับทีมก่อสร้างไปทั่ว สาวน้อยที่ต้องกอดตัวเองเพียงลำพัง ในทุกค่ำคืนที่เหนื่อยล้า เธอจะแหงนหน้ามองไปที่ท้องฟ้า ที่มีแสงจันทร์ส่องสะท้อนมาสู่ใจเธอ เพียงจันทร์เท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนกับเธอ
บทนำ
เขาคือนักธุรกิจค้าทองคำเศรษฐีหมื่นล้าน เธอเป็นแค่สาวก่อสร้างกำพร้าพ่อแม่ เธอเป็นลูกจ้างที่เข้ามารีโนเวตบ้านให้เขาพร้อมทีมรับเหมาก่อสร้าง อีกแค่เพียงชั่วคืน งานทุกอย่างก็จะเสร็จ และเธอก็จะได้กลับออกไป หลังจากที่นอนเต็นท์คนงานอยู่ข้างบ้านของเขามานานแรมเดือน ที่ห้องนอนของเขาที่เหลือแค่เพียงเก็บงานอีกเล็กน้อย เธอจึงจำเป็นต้องลากงานยาวยันหัวค่ำเพื่อให้ทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดี สาวน้อยที่ทั้งชีวิตไม่เคยได้สัมผัสกับที่นอนนุ่ม ๆ เมื่อสำรวจดีแล้วว่าเจ้าของห้องยังไม่กลับมา เธอจึงแผ่กายที่แสนเหนื่อยล้า ปะทะร่างน้อยบนความนุ่มที่อยู่ในระดับเต็มสิบ เตียงนอน ที่นอน เซตเครื่องนอนใหม่ ที่เธอได้ประเดิมกลิ่นอายแห่งความใหม่เป็นคนแรกก่อนเจ้าของเสียอีก เธอบอกกับกายอันสุดแสนจะเหนื่อยล้าว่า
“แค่ห้านาทีเท่านั้นนะวันเพ็ญ”
สาวน้อยคงเหนื่อยล้าจากงานมาก เธอนอนหลับสนิทตรึงอยู่บนกลิ่นอายของความใหม่ไปถึงห้าสิบนาทีแล้ว เจ้ากรรม! เขากลับมาถึงบ้านแล้ว และวันนี้งานรีโนเวตบ้านของเขาก็ได้เสร็จสมบูรณ์แล้ว เขาจะได้กลับมานอนที่ห้องของตัวเองเสียที แต่เธอยังคงนอนหลับสนิทตกอยู่ในภวังค์แห่งปุยเมฆอยู่เลย
วันนี้ลูกน้องคนสนิทได้จัดหนู ๆ มาเพื่อเอาใจเจ้านาย
“นาย วันนี้ผมโทรตาม น้องมะม่วง น้องทรายแดง น้องพริกเผา มาส่งมอบความสุขให้นายนะครับ ป่านนี้คงเตรียมน้ำอุ่น ๆ ไว้รอนายอยู่ข้างบนกันแล้ว”
“แล้ว ตาลปี๊บ ลอดช่อง กะทิ รู้เรื่องหรือเปล่า”
“ไม่รู้ครับนาย”
“เอาให้ดีนะไอ้เทิง! เดี๋ยวได้มาตบตีกันให้ฉันต้องปวดหัวอีก”
“ไม่มีอีกแล้วครับนาย! ไม่พลาดอีกแล้วครับนาย! นายรีบขึ้นไปเถอะครับ รีโนเวตบ้านมาเป็นเดือนน้องมะม่วงโทรมาหาผมแทบทุกวัน บอกจะสุกคาต้นอยู่แล้ว นายรีบขึ้นไปเถอะ ก่อนที่น้องมะม่วงจะร่วงหล่นจากต้น”
ชายหนุ่มผิวปากอย่างเฟื่องฟูในอารมณ์ เดินขึ้นบันไดตรงดิ่งไปยังห้องนอนของเขา ภายในห้องมืดมาก เขาอมยิ้ม เพราะสาว ๆ ทีมเปรี้ยวหวานมันเผาคงต้องจัดเซอร์ไพรส์ชุดใหญ่ไฟกะพริบให้เขาเป็นแน่ เพราะช่วงที่รีโนเวตบ้าน เขาได้ไปนอนที่เรือนไม้ของคุณย่าที่อยู่ในรั้วบ้านเดียวกัน จะให้ทีมเปรี้ยวหวานมันเผา กับทีมบ้านขนมหวานแวะเวียนมาหาก็กลัวคุณย่าจะแพ่นกระบาลเอา กลับบ้านดึกก็กลัวคุณย่าจะนั่งรอ ลูกชายเลยถูกกักตัวมานานแรมเดือน วันนี้จะได้ออกมาประกาศอิสรภาพสักที
เขาหมุนสวิตช์ไฟ คุมโทนไฟสีวอร์มไวต์ให้อยู่ในโทนสีที่อ่อนที่สุด บนเตียงนอนของเขา มีผู้หญิงใส่เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินแขนยาวลายทาง มีหมวกชาวนาคลุมหน้าไว้ เขายิ้มกว้าง ต้องเป็นพริกเผาแน่ ๆ เพราะพริกเผาชอบแต่งตัวแปลก ๆ เพื่อปลุกไฟในทรวงของเขาให้ลุกโชนขึ้น ครั้งก่อนก็ใส่เสื้อคอกระเช้า นุ่งผ้าถุงออกแนวเซ็กซี่ มาครั้งนี้คงประชดประชันเขาที่รีโนเวตบ้านนานแรมเดือน เลยแต่งตัวเป็นสาวก่อสร้างมันซะเลย
เอ๊! แล้วมะม่วงกับทรายแดงอยู่ไหนน้า คงเตรียมน้ำอุ่น ๆ รอเขาอยู่ในห้องน้ำ เขาเดินไปที่ห้องน้ำแต่ก็ไม่พบสองสาวแต่อย่างใด วันนี้ทีมเปรี้ยวหวานมันเผามาแปลกกันแฮะ อยู่ในห้องน้ำแล้วก็อาบน้ำอาบท่าให้มันสบายเนื้อสบายตัวเลยละกัน ไม่แน่ทีมเปรี้ยวหวานมันเผาอาจจะเข้ามาช่วยถูเนื้อถูตัวให้เขาก็ได้
อาบน้ำจนเสร็จก็ไร้วี่แววของสาว ๆ ทำไมวันนี้ทีมเปรี้ยวหวานมันเผาเงียบผิดปกติ เขานุ่งผ้าขนหนูผืนสีขาวยกแผงอกล่ำเดินออกจากห้องน้ำ พริกเผายังคงนอนในท่าเดิม และมะม่วงกับทรายแดงล่ะไปไหน
เสียงหล่อละลาย ประกายความขี้อ้อน
“มะม่วงจ๋า ทรายแดงจ๋า ออกมาหาพี่เอื้อกันได้แล้วน้า พี่เอื้อคิดถึงม่วงจ๋า แดงจ๋า จนแทบใจจะขาดอยู่แล้ว มาช่วยกันปลุกเผาจ๋า หน่อยเร็ว เผาจ๋า รอพี่เอื้อจนหลับไปแล้วมั้ง หรือว่าแกล้งจ๊ะ เผาจ๋า”
ไม่มีสัญญาณตอบรับใด ๆ จากหมายเลขที่พี่เอื้อเรียก สาว ๆ เงียบสนิท เขาค่อย ๆ เดินไปที่เตียงนอน นั่งลงข้าง ๆ พริกเผา จากนั้นไฟสีวอร์มไวต์ในห้องก็มืดดับลง แต่ยังพอได้แสงสว่างอันเลือนรางจากโคมไฟหน้าบ้านที่ส่องรอดผ่านม่านหน้าต่างเหลือแสงสีเพียงริบหรี่ เขามั่นใจแน่แท้ว่าสาว ๆ กำลังจะเริ่มภารกิจกับเขาแล้ว รอได้ประมาณห้านาที สาว ๆ ก็ยังคงเงียบสนิท เขามิอาจอดรนทนรอได้อีกต่อไป เปลื้องหมวกชาวนาร่อนประชิดชนกำแพงห้อง ร่างเสือโคร่งขึ้นตะปบสาวน้อยก่อสร้างที่ในคราบความรู้สึกคือแม่เผาจ๋าผู้เผ็ดร้อน ริมฝีปากคุณผู้ชายที่ผ่านการเคลือบลิปมันอย่างสม่ำเสมอกำลังอัดแน่นคลั่งไคล้เคลือบความสนุกมันบนริมฝีปากสาวน้อยก่อสร้างที่ไม่เคยผ่านการเคลือบเงาแม้แต่นิด โชคดีที่ริมฝีปากของเธอไม่แตกยุ่ย แต่กลับนุ่มดูดมันอย่างน่าใจหาย
สาวน้อยสะดุ้งผวาตื่นขึ้น พยายามจะร้องว่า ‘อย่า’ อย่างสุดใจ แต่ก็มิอาจต้านทานพายุไซโคลนที่มีกำลังแรงจัดลูกใหญ่ลูกนี้ได้ พายุไซโคลนพัดหมุนผีเสื้อตัวน้อย ผจญภัยเข้าหากำแพงห้อง พัดหมุนผีเสื้อตัวน้อยถลาเล่นลมตรงบานเลื่อนหน้าต่าง พายุไซโคลนบ้าคลั่งพัดทำลายล้างทุกอย่างที่ขวางหน้า จนเหลือเพียงเสือโคร่งตัวใหญ่กับผีเสื้อตัวน้อยในสภาพเนื้อห่มเนื้อ
“คุณเอื้อ! อย่า!”
พี่เอื้อจ๋าผู้รู้ดีว่าแม่เผาจ๋าเล่นเสียงได้หลายโทน วันนี้เล่นโทนเสียงหวานปนตกใจซะด้วย ปกติเรียกพี่เอื้อจ๋า วันนี้เรียกคุณเอื้อ แถมแกล้งร้องบอกว่าอย่าอีก เผาจ๋าผู้แซ่บซี้ดของพี่เอื้อ
พี่เอื้อจ๋าร้อยใบหน้ามุทะลุสู่หยดน้ำหยดใหญ่ทั้งสองหยด มุทะลุหนักหน่วงโทโสหนักมาก จนสาวน้อยก่อสร้าง ที่เพิ่งเคยถูกเปิดความบริสุทธิ์เป็นครั้งแรกต้องศิโรราบให้แก่ความมุทะลุนี้ เนื้อแนบเนื้อที่ถึงแม้จะเปิดแอร์ที่อุณหภูมิยี่สิบสามองศาแต่ก็มีความเหงื่อออกมามิขาดสาย
ได้เคยลิ้มรสความมุทะลุเป็นครั้งแรก ถึงแม้ในตอนแรกเธอจะออกอาการขัดขืนอย่างสุดกำลัง แต่ตอนนี้เธอกลับอ่อนระทวยมิอาจยืนถลาเบียดเสียดกับบานเลื่อนหน้าต่างได้อีกต่อไป พี่เอื้อจ๋าอุ้มสาวน้อยก่อสร้างในคราบความรู้สึกคือแม่เผาจ๋า นอนศิโรราบในความมืด มีเพียงแสงไฟเลือนรางจากโคมไฟทาง ที่ส่องแสงอ่อนนิดบอกให้รู้ว่านี่คือร่างหญิง ถ้ารู้ว่ามิใช่เผาจ๋าแต่เป็นสาวก่อสร้างล่ะก็ เธอคงกระเด็นตกเตียงไปนานแล้ว
ลำแท่งใหญ่เอื้อจ๋าที่มีความดุดันอย่างรุนแรง กำลังอัดกระแทกเข้าหาความบริสุทธิ์ผุดผ่องอย่างไม่รู้ตัว ความบริสุทธิ์ผุดผ่องที่ตอนนี้กำลังจะถูกทำลาย ลำแท่งใหญ่อัดเข้าหาความบริสุทธิ์ ได้เพียงครึ่งลำ
“โอ๊ย! เจ็บ! เจ็บ!”
เธอพยายามจะพาตัวเองออกจากความเจ็บปวดนี้ แต่เจ้าป่าอย่างเขาก็มิอาจหยุดการผจญภัยลงได้ ลำแท่งใหญ่อัดแน่นเข้าหาความบริสุทธิ์ครั้งแล้วครั้งเล่า จนความบริสุทธิ์เปรอะเปื้อนมลทิน และหล่อหลอมรวมใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับลำแท่งใหญ่จนหวานล้ำ เจ้าป่าอย่างเขาที่มิอาจหยุดการผจญภัยไว้เพียงแค่นี้ได้ อดอยากขาดแคลนเนื้อหวานมานานแรมเดือน การผจญภัยในค่ำคืนนี้ยังคงอีกยาวไกล
Guest
