ป้อง ปฐพี หนุ่มหล่อในฝันของหญิงสาวหลายคน เขาเป็นเสเพล บอยชื่อกระฉ่อนผู้ได้รับมรดกเป็นบาร์โฮสต์จากผู้เป็นลุงและต้องทำกิจการต่อ
ทุกวันในที่ทำงานช่างเเสนน่าเบื่อหน่าย
จนวันหนึ่ง กระต่ายน้อยไร้เดียงสาอย่าง มิ้น มีนชญา ได้พลัดหลงเข้ามา
หล่อนเป็นลูกค้ารายเเรกที่เขาต้องทำหน้าที่โฮสต์จำเป็น
ให้บริการเพื่อให้หล่อนประทับใจ...
พอเห็นดวงหน้าสวยสดใสและไร้เดียงสาของหล่อน
เขาก็ไม่ปฏิเสธ ที่จะสอนให้หล่อนรู้เดียงสา
ด้วยวิธีของเขา...
.....................................
ดวงตาที่หรี่ปรือเพราะไฟพิศวาสที่เขาปรนเปรอเบิกกว้างเมื่อลิ้นชักข้างเตียงถูกเปิด...
เทียนไข โซ่ เเซ่ กุญเเจมือ จัดวางอยู่...
มือหนาหยิบกุญแจสีเงินวาวขึ้นมา แสงสะท้อนเข้าในตาหล่อนจนพร่างพราว...
"ระ เรา ต้องใช้ของแบบนี้ด้วยหรือคะคุณป้อง"
ถามเสียงระคนประหวั่น...
"แล้วคุณจะรู้ว่ามันจำเป็นพอๆ กับชุดคอสเพลที่ผมเพิ่งกระชากออกไปจากร่างกายสวยๆ ของคุณก่อนหน้าครับ"
มือของเขายื่นมาข้างหน้าเพื่อขอมือหล่อน...
หญิงสาวยื่นมือเล็กๆ ให้เขาอย่างไว้อกไว้ใจเพราะเขาไม่เคยทำร้าย ไม่ เคยทำในสิ่งที่หล่อนไม่ต้องการ... ความเย็นเยียบของโลหะและ นัยน์ตาฉ่ำหวานแบบที่มองอย่างเรียกร้องจากเขาทำให้ร่างกายไหวสะท้าน...
"พร้อมไหม"
คำถามจากน้ำเสียงห้าวทุ้มของเขา... ทำให้หัวใจไหวสั่นกว่าที่เคยยามที่พยักหน้าตอบรับเขา....
Guest
