บุตรมาเฟียระลึกชาติ

เด็กหนุ่มผู้แสนเวทนาวัย9ปี บัดนี้กำลังใช้เชือกปิดชีวิตที่อนาถาของตน.....เลื่อนเก้าอี้มาวางอย่างเหนื่อยหน่ายราวกับนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำเช่นนี้......ค่อยๆใช้เท้าของตนยืนบนเก้าอี้สูง......ใช้มือที่เต็มไปด้วยบาดแผลที่ตนก่อจับเชือกด้วยความรู้สึกว่างเปล่า.....วางคออันแห้งผากลงบนเชือกสากนั่น.......

"ลาก่อน..ความเกลียดชังของผม...."

สิ้นเสียงอำลา ร่างเล็กดิ้นอย่างสุดความสามารถตามกระบวนการทางธรรมชาติ เสียงโหยหวนกังวาลไปทั่วห้องใหญ่ เพียงอึดใจเดียวก็มีเสียงฝีเท้า2คนวิ่งเข้ามาช่วยเด็กน้อยไว้ ทั้งสองโล่งใจที่ตนช่วยเด็กน้อยไว้ทัน หารู้ไม่ว่าภายในจิตใจอันว่างเปล่าของเด็กน้อย มีความทรงจำของใครบางคนแฝงอยู่ ภายใต้ความมืดมิดที่ปลกคลุมไปทั่วท้องนภา เด็กคนใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้น ความทรงจำระลึกชาติผู้กอบกู้ความหวังอันเลือนลาง

.

.

.

.

.

.

.

.