บทนำ
ณ คืนพระจันทร์สีน้ำเงินในยามห้าย ขณะนั้นเองอันฉีผู้อันเป็นไทฮองเฮาอันดับหนึ่งของฮ่องเต้หวังเหว่ยผู้ยิ่งใหญ่ได้กำลังเตรียมอาหารและขนมต่างๆนาๆมาถวายสักการะเทพีเฟิงเยว่แห่งดวงจันทร์
" เรียบร้อยแล้วขอรับ "
" เช่นนั้นก็หมดหน้าที่ของเจ้า ออกไปได้แล้ว "
ตลอด 10 ปีที่สมรสมาอันฉีและหวังเหว่ยจงรักภักดีและซื่อสัตย์ต่อกันมาโดยตลอด
มิเคยคิดแม้ว่าจะผิดศีลธรรมต่อกัน ด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่และงดงามนั้นก็มิอาจผู้ใดหาได้เปรียบเปรย
จนกระทั่งวันนี้ที่ดวงจันทร์เต็มดวงอีกครา นั่นเป็นดวงจันทร์เต็มดวงที่มีเพียงไม่กี่รอบต่อสองปีกว่าๆเท่านั้น
ถือเป็นเสมือนสัญญาณที่ดีที่อันฉีได้เริ่มนับถือเทพีเฟิงเยว่มาตลอด
แน่นอนว่าอันฉีนั้นมีคำอวยพรที่ขอมาภายในใจตลอดตั้งแต่แรกแล้วนั่นก็คือ . .
" ขอให้ดิฉันได้มีเจ้าตัวน้อยคอยรับบังลังก์ทอดต่อสกุลตระกูลนี้ด้วยเถิด ท่านเทพี "
จวบจนถึงตอนนี้เทพีเฟิงเยว่ก็ได้เห็นดีเห็นชอบด้วยความเอ็นดูพลางจึงได้ทำให้คำอวยพรนั้นสมหวังเสียที โดยการที่เธอได้มอบพระธิดาคนหนึ่งให้กับอันฉีและหวังเหว่ยได้ดูแลเสมือนว่านั้นเป็นดั่งลูกแท้ๆของพวกเขา
และแล้วนี้ก็เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเด็กสาวแห่งจันทราที่จะได้ลืมตาขึ้นมาภายในเร็ววันจะเป็นเช่นไรกัน
ต้องรอติดตามเลยจ้า ทางไรท์เพิ่งได้ลองแต่งแนวจีนครั้งแรกในชีวิต ไม่ค่อยได้อิงตามประวัติศาสตร์เท่าไหร่นัก อาจมีบ้างที่ผิดพลาดหรือใช้คำที่ไม่สละสลวยพอหรือมันอาจขัดหูขัดตา ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี่
ยังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ