รักเราไม่เก่าเลย

กุหลาบอยู่ไหนก็ยังเป็นกุหลาบ กุหลาบจะอยู่ไหนก็ยังมีหนาม……..

เหมือนความรักที่เรามีให้คุณ ต่อให้คุณไม่สนใจมันแล้วมันก็ยังเป็นความรักที่เรามีให้คุณอยู่ดี

กับคนบางคนเราใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่เดือนในการรักเขาแต่เราใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อที่ต้องการลืมสำหรับคนลืมยากมันก็คงเป็นบาดแผลที่บาดลึกอยู่ในใจเขาคนนั้น..แล้วสำหรับคนที่จมอยู่กับรักครั้งนั้นก็คงได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราจะหลุดพ้นเมื่อไหร่…?

ความรักในวัยเด็กคงเป็นอะไรที่น่าสนุกและดูตื่นเต้นคงเป็นความรักที่ใช้แค่ใจในการคิดอยากทำอะไรเคยคิดว่าความรักมันคงต้องสวยงามเหมือนในนิยายที่ตอนจบแฮปปี้แต่ในความจริงในตอนสุดท้ายสิ่งที่ได้มีแค่น้ำตา และความเจ็บปวดที่แสนทรมาน และแผลเหวอะหวะที่เป็นแผลเป็นในใจ

ใต้ฝุ่น กิตติพัฒน์ พงษ์ไพรศาล นักศึกษาชั้นปีที่1คณะวิศวกรรมศาสตร์

.”เราเลิกกันนะ” ใช่ครับ ผมเป็นเป็นคนบอกเลิก

อสูรกายก็มีความรู้สึก….

มายมิ้น กัญญานัท ภิรมญ์จิต นักศึกษาชั้นปีที่2คณะบริหาร

“อื้ม เลิกกันก็ได้” สงกรานต์ที่แสนเจ็บปวด

แล้วฉันละ ฉันไม่มีหัวใจหรอ

ขอชี้แจงก่อนน้า นี่เป็นนิยายเรื่องแรกนะคะอาจจะมีผิดพลาด ฝากติดตามกันด้วยน้า