เจ้าสัวมากรัก
วางจำหน่ายในรูปแบบ E-Book
ตัวอย่างในเล่ม
พรึ่บ!
ทั่วทั้งห้องกลับมาสว่างโร่ในตอนที่ทุกอย่างกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ใบหน้างามขึ้นสีเรื่อยิ่งกว่าผลตำลึงสุก ใจดวงน้อยเต้นอึกทึก ไม่กล้าเงยมองเจ้าของร่างสมบูรณ์แบบ
“คุณโจ้คะ...”
แต่ไม่รู้อะไรกันผลักดันให้หล่อนเอ่ยเรียกอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงลังเล ก่อนจะหลุดถามในสิ่งที่ไม่ควรถามออกไป
“คุณ...ช่วยบอกให้เหมี่ยวใจชื้นหน่อยได้ไหมคะว่าที่บ้านพักตากอากาศของคุณมีตุ๊กตายางอยู่”
จิรัฏฐ์คล้ายโดนสตั๊น หลังจากนั้นก็หัวเราะลั่น ชายหนุ่มรู้สึกมันเขี้ยวจนต้องก้มลงไปฉวยจูบหล่อนหนักๆ แล้วผละมอง แต่รับรองได้เลยว่าไม่เกินหนึ่งนาทีแม่เลขาต้องโดนเขาจับเขมือบลงท้องแน่ถ้าขืนยังทำตัวน่ารักไม่เลิก
“ใครเค้าจะใช้ของแบบนั้น”
โธ่ แม่คุณ คิดเป็นตุเป็นตะไปถึงไหนเนี่ย
“ก็ไหนคุณบอกว่า...”
“แต่ต่อให้ผมใช้จริงๆ คุณก็สั่งให้ผมไม่ทันแล้วไหม”
เขาเย้าด้วยแววตาประกายเจ้าเล่ห์ หญิงสาวอ้าปากเหวออย่างเพิ่งรู้ตัวว่าโดนแกล้ง
“คุณแกล้งเหมี่ยวอีกแล้ว!”
บางครั้งเธอก็ไร้เดียงสาจนเขาอยากแกล้งจริงๆ นั่นแหละ
“ผมจะบอกอะไรคุณให้นะ” คนพูดลดสายตามองริมฝีปากที่เม้มเป็นเส้นตรงของคนที่วอนโดนจูบอยู่รอมร่อ ดวงตาของเขาเหมือนกับจิ้งจอกหนุ่มที่ฉายรอยสนุก และเมื่อผสานกับรอยยิ้มร้ายๆ ยิ่งทำให้ดูมีเสน่ห์จนใจเต้นไหว “จะกี่สิบตุ๊กตายางก็สู้คนที่อยู่ตรงหน้าผมไม่ได้หรอก ของจริงกับของปลอม...มันต่างกันเยอะ”
“คุณ...อื้อมม!”
Guest
