โซ่สวาท
‘ปิ่นมุก’ นักศึกษาสาวที่ต้องขายตัวเพื่อแลกกับหนี้ก้อนโต หนี้ที่พ่อกับแม่เลี้ยงติดหนี้การพนัน
เคย์...มาเฟียหนุ่มเป็นเจ้าหนี้ของเธอ
และ...
เขาเป็น...คุณเคย์ที่เธอแอบชอบ แอบปลื้มและคลั่งใคล้มาตั้งแต่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย เธอคลั่งเขามาก เหมือนคนที่คลั่งดารา ได้เห็นหน้าเขาแค่จากสื่อโซเชียลก็รักเขาจนหมดหัวใจ
วันนี้...พ่อเทพบุตรสุดหล่อของปิ่นกลายเป็นมาเฟียปล้นสวาท! เขาไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอเห็นในข่าว
“จะด่าฉันว่าอะไร ด่าสิ!”เคย์เชยคางมนขึ้นมาอีก มืออีกข้างรั้งเอวบางเขามาแนบชิด
“อื้อ...ปะ ปล่อย!ปล่อยฉัน!ฉันไม่มีทางขายตัวให้ผู้ชายเลวๆอย่างแก!
เขาคือมาเฟียปล้นสวาท!เธอเกลียด!เกลียดเขาที่พรากความสาวของเธอไป
“อ๊ากส์~อาส์~”
เคย์ครางเสียงแหบพร่า แก่นกายแช่คารูสวาท สายตาคมมองดูจุดเชื่อมต่ออาส์...มีเลือดสีแดงจางหยดลงมาบนที่นอนสีขาว เยื่อบางๆที่เขาสัมผัสได้ มันขาดผึง!ก่อนที่เขาจะทะลวงเข้าไปจนสุดลำ
“ฉันเจ็บ!ฮึก!เอาออก!”
“เกลียดฉันมากเหรอ!อย่าลืมว่าเธอยังติดหนี้ฉันอยู่!เกลียดแค่ไหนก็ต้องมานอนอ้าขาให้ฉันเสียบอยู่ดี อย่าให้ใครมาทับรอยฉัน จำไว้!”
เขาเป็นเจ้าหนี้ที่หวงของ
“นาย!ถึงฉันจะขายตัวให้นายเพื่อใช้หนี้ ฉันก็ไม่ได้เลวขนาดนั้น ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะ ถึงฉันจะจนก็มีศักดิ์ศรี เอ่อ... แม้ว่าตอนนี้มันจะไม่เหลืออยู่เลย เพราะฉันขายตัวให้นาย”เสียงเธอแผ่วลงในตอนท้าย
“ก็ดี!ฉันไม่ชอบให้ลูกหนี้ของฉันไปนอนกับคนอื่นตราบใดที่ยังใช้หนี้ฉันไม่หมด สินค้าของฉันที่ได้มา ห้ามคนอื่นมาแตะต้องเด็ดขาด!รอฉันเบื่อค่อยรับเดน!”
หัวใจที่แอบรักเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็เริ่มอ่อนไหวเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับเขา รสสวาทที่เขาปรนเปรอมันวาบหวาม เธอโดนเขาล่ามโซ่เอาไว้ แต่เป็น ‘โซ่สวาท’
ยัยตัวเล็กที่ชอบกวนความรู้สึกที่เขาซุกซ่อนเอาไว้ขึ้นมาได้เสมอ
“นาย..."
"อะไรอีกล่ะ!ยุ่งชิบ!ว่ามา!"ปากบอกว่ายุ่ง...แต่หัวใจกลับเต้นรัวแรง กูกินกาแฟจนหัวใจกูเต้นรัวๆเลยหรอวะ
"ขอยืมเสื้อผ้าของนายใส่กลับบ้านได้ปะ พรุ่งนี้จะเอามาคืน”
“นาย...”
“อะไรอีก!รำคาญ!”
“นายบอกว่าต้องใช้หนี้ 5 ล้านใช่ไหม”
“อืม...ใช่”
“นายให้ค่าตัวปิ่นชั่วโมงเท่าไร ปิ่นต้องทำงานใช้หนี้นายกี่ชั่วโมง กี่วัน”
“ห๊า!ค่าตัวเธอ!”
“อืม...”เธอพยักหน้ารัวๆ“ต่อไปปิ่นจะจดเอาไว้ว่าทำงานกี่ชั่วโมงจะได้คิดเงินได้ถูก”
“โอ๊ย!กูคุยกับเด็กปัญญาอ่อนหรือเปล่าวะ”
“...ปิ่นจะรู้ได้ยังไงว่าหนี้มันเหลือเท่าไร”
“โอเค!ฉันเข้าใจเธอแล้ว เธอมันบ้า!บ๊องส์!กวนประสาทชิบ!”
นาย...ปิ่นอยากจะเอ่ยคำนี้ตลอดไป อยากให้โซ่สวาทถักทอหัวใจของนายเอาไว้ที่ปิ่นคนเดียวจะได้ไหม?
คงไม่ได้...เธอ....ก็เป็นได้แค่นี้เท่านั้นเอง....แค่นี้จริงๆ...
ความน่ารัก ใสซื่อของยัยตัวเล็กที่มักจะเรียก นาย...นาย...ไม่หยุด หัวใจของมาเฟียหนุ่มจะอ่อนไหวไปกับยัยตัวเล็กไหมน๊า...
ติดตามได้ใน ‘โซ่สวาท’
ไรท์ทำการรีไรท์นิยายใหม่นะคะ
แก้ไขเรื่องตัวหนังสือ ภาษา การเว้นวรรค แก้ไขคำผิด แก้ไขภาษาในบางคำ เค้าโครงเนื้อหายังคงเหมือนเดิม
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆที่ทุกคนมีให้ไรท์ งานเขียนทุกเรื่องอาจจะไม่ได้ถูกใจทุกคน แต่จะพยายามพัฒนาผลงานออกมาให้ดีขึ้นเพื่อทุกคนนะคะ
ด้วยรักจากหัวใจ
กุหลาบทอง
Guest
