เล่ห์มาร พยานรัก

ซ่อนสปอยล์

บทที่นำ

ณ บริษัทใหญ่โตกรุงเทพฯ ... หญิงสาวร่างสมส่วน ในเสื้อทำงานสีขาวคอปกแต่งระบาย กระโปรงสั้นเลยเข่า พร้อมรองเท้าส้นสูง เดินแบบเก้กัง ด้วยความไม่คุ้นชินนัก มือข้างหนึ่งกอดแฟ้มเอกสารแน่นแนบอก

อารดา หรืออ้อม นักศึกษาคณะศิลปะศาสตร์จบใหม่ หลังจากเรียนจบหล่อนก็เดินเตะฝุ่นหางานอยู่หลายเดือน สมัครไว้ที่ไหน ก็…มีแต่บอกว่า จะติดต่อกลับ แต่ก็ไร้วี่แววว่าที่ไหน จะเรียกหญิงสาวสัมภาษณ์ แต่พอจะเรียก ก็ดันรียกวันเดียวกัน วันนนี้มีนัดสัมภาษณ์สองบริษัท อีกแห่งเรียกช่วงเช้า แต่ที่นี่เรียกช่วงบ่าย

ที่นี่ บริษัท อมันตา กรุ๊ป บริษัทที่ทำเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ ตำแหน่งที่เธอสมัครคือตำแหน่งเลขานุการ มันถือเป็นตำแหน่งที่ดูช่างห่างไกลจากตัวอารดามาก ตำแหน่งที่หลายคนคาดหวังว่า จะเห็นเสาวมั่นดูดี พร้อมความฉลาดปราดเปรียวเฉกเช่นในละคร คงจะมีอยู่ข้อเดียวกระนั้นมั้งความรู้ที่พอมีบ้าง แต่คำว่าสวยนั้นมันห่างไกลหลายขุม อารดามักถูกคนรอบข้างบ่นอยู่เสมอ ถึงเรื่องการแต่งตัว แต่หญิงสาวก็ได้แต่บ่ายเบี่ยง ว่าไม่เหตุจำเป็นที่เธอต้องแต่งตัวสวยแบบนั้น จึงกลายยาย เชยจืดชืดไปโดยปริยาย

ผู้คนนักรอสัมภาษณ์อยู่มากมายนับร้อย มีคนสนใจสมัครมาก เพราะที่นี่คือบริษัทอสังหาริมทรัพย์ระดับท้อปของประเทศ ที่มีบริษัทแม่อยู่ที่สหรัฐอเมริกา ยิ่งสร้างความเชื่อมั่นเป็นเท่าทวีคูณ ได้จากผู้ที่มาสัมภาษณ์ที่แน่นจนไม่มีทางเดิน ผู้รอสัมภาษณ์ทั้งชาย และหญิงต่างสวยหล่อ ดูดีมากในสายตาของอารดา แต่…ทุกคนที่ออกจากห้องสัมภาษณ์ ต่างทำตก พร้อมสีหน้าผิดหวัง คนแล้วคนเหล่า อารดาอยู่ลำดับท้ายๆ ของการสัมภาษณ์ เธอจึงหลีกเลี่ยงสภาวะความตื่นเต้น ด้วยการหลบมานั่งดื่มกาแฟที่โรงอาหารของ อมันตา กรุ๊ป พร้อมกับสั่งกาแฟฟองฟูนุ่ม มาดื่มคลายความกังวล

“เป็นพนักงานใหม่ หรือ มาสัมภาษณ์งานล่ะ” สาวสวยในชุดเปรี้ยวจี๊ด ท่าทางดูมั่นอกมั่นใจ เอ่ยประโยคนั้นกับอารดา หลักจากที่ถือกาแฟ พร้อมกับถือวิสาสะวางโต๊ะเดียวกัน กับเธอ เพราะที่นั่งเต็มจากผู้มาสัมภาษณ์งาน

“มะ…มาสัมภาษณ์งานค่ะ” อารดากล่าวด้วยอาการตกใจที่อยู่ๆ หญิงแปลกหน้าแวะคุยด้วยแบบนี้

“อ๋อ…คงเป็นตำแหน่งเลขาคุณวัชน์ ที่ว่างไปเมื่อวานสินะ” ทำหน้าให้ดูมีความเชื่อมั่นหน่อยสิ แต่ยังไง ก็ขอให้สัมภาษณ์ผ่าน นะสู้ๆ” หญิงสาวผู้เอาแต่ ก้มแต่งหน้ากล่าวคำอวยพรเธอ

เมื่อดื่มกาแฟหมดแก้ว อารดาจึงเดินกลับไปที่แผนกบุคคลของโรงแรมที่เป็นที่สัมภาษณ์งาน ขณะเดินผ่านอารดาเห็นสาวสวยสองคนเดินคุยกันมาแล้วสวนกันกับเธอคุยกันเสียงดัง

“ฉันไม่อยากเชื่อเลย ว่าคนสวยๆ ประสบการณ์แน่นๆ แบบฉันยังไม่เลือก” สาวสวยที่มองแล้วก็สวยจริงตามคำอวยตน เอ่ยกับเพื่อนด้วยท่าที ไม่พอใจที่ไม่ผ่านการสัมภาษณ์งาน ทำเอาจนอารดาคิดว่าแล้วตัวเองล่ะจะเป็นอย่างไรกัน แต่คนอย่างอารดาก็ไม่ยอมแพ้ สูดหายใจเฮือกใหญ่เพิ่มความมั่นใจให้ตัวเอง

แล้วเวลาที่หล่อนอารดาก็มาถึง หญิงสาวเดินในห้องสัมภาษณ์ด้วยความมั่นใจ แม้โอกาสที่หล่อนจะได้นั้นมีน้อยนิด แต่อารดาก็ไม่คิกว่า จะหมดความหวัง

“คุณ อารดา เลิศประสพชัย เชิญเข้าห้องเพื่อสัมภาษณ์ค่ะ” หญิงสาวหน้าห้องเอ่ยเรียกอารดาเข้าห้อง

ห้องสัมภาษณ์เป็นห้องผู้บริหารใหญ่ของบริษัทแห่งนี้ หญิงวัยห้าสิบต้นแต่ดูยังสวย และสง่านั่งอยู่บนเก้าอี้ของเจ้าของห้อง แม้จะดูน่าเกรงขามแต่แววตานั้นสำหรับอารดา ช่างดูอบอุ่นอย่างไม่น่าเชื่อ

“หนูชื่อ อารดา เลิศประสพชัย ใช่มั้ยจ๊ะ” เจ้าของห้องเอ่ยถามเธอเป็นประโยคแรกของการสัมภาษณ์งาน

“ใช่ค่ะ หนูชื่ออารดา”

“หนูคิดยังไงถึงมาสมัครตำแหน่งเลขานุการ รู้มั้ยว่าหนูต้องทำอะไรบ้าง”

“รู้ค่ะ ที่หนูมาสมัครก็เพราะหนูคิดว่าหนูมีความสามารถ ที่เป็นไปตามที่บริษัทต้องการ และดิฉันก็ตั้งใจที่จะใช้ความสามารถอย่างเต็มที่ ในการทำงาน” อารดาตอบไปเช่นนั้นแม้จะ กล้ากล้า กลัวกลัว อยู่มาก การสัมภาษณ์ดำเนินอย่างไม่เร็ว ไม่ช้ามากนัก ก่อนที่คุณหญิงศิริกัญญาจะยิ้ม และเอ่ยกับอารดา

“ฉันดูผลการเรียนของหนูก็ไม่เลวนะ ผลการเรียนอยู่ในเกณฑ์ยอดเยี่ยม เรื่องภาษาหนูก็โอเค เหตุผลที่ฉันเปิดรับสมัครเลขา ก็เพราะฉันกำลังหาเลขาคนใหม่ให้ลูกชาย และฉันก็ต้องการเลขาที่ไม่ดีแค่เพียงหน้าตา งานการไม่ได้เรื่อง เอาเป็นว่าฉันเลือกหนูเรื่องวันทำงาน เดี๋ยวจะให้ผู้ช่วยฉันติดต่อหนูไปอีกที ฉันสัมภาษณ์หนูนี้ล่ะ มีอะไรจะถามฉันเพิ่มเติมรึเปล่า”

อารดาเดินล่องลอยมาตามทาง เธอไม่ค่อยอยากจะเชื่อว่า คนอย่างเธอจะได้งานจริง แถมเป็นในบริษัทใหญ่โต อย่างอมันตรา กรุ๊ป หญิงสาวเดินไปตามทาง แต่ด้วยความไม่ระมัดระวัง เธอได้ชนเข้ากับอะไรบางอย่าง แต่พอเงยหน้าขึ้นก็พบว่าคนที่หล่อนชนนั้นคือชายร่างสูง พร้อมกับแฟ้มแนะนำตัวของเธอก็หล่อนลงพื้น แต่เขากลับใช้แขนแกร่งประคองร่าง ที่กำลังจะล้มลงของเธอ เอาไว้ได้เสียก่อน เขา กับเธอต่างมองตากัน เหมือนทั้งคู่กำลังตกอยู่ในภวังค์ ถ้าเหมือนในละครหลังข่าวชายหนุ่ม คงจูบพิตเธอไปแล้ว แต่เขากลับพูดจาไม่ดีใส่เธอ

“เดินไม่ดูทาง หรือไงถึงเดินชนคน” ชายหนุ่มหน้าดี แต่ปากเหมือนกับน้าตา เอ่ยถามหล่อน