กลางพงไพร
สาธุข้าขอวันทา ถึงรัตนาสามประการเรืองศรี
อีกทั้งเทพไท้มีฤทธี ของานนี้เป็นที่นิยม
ดัดแปลงมาจากวรรณกรรม เรียงคำร้อยกรองประสม
รามเกียรติ์ละครนิยม คนชมมาหลายยุคไทย
แต่งใหม่โดยมีการเสริม เพิ่มเติมตัวละครข้าใส่
เป็นสาวโฉมงามทรามวัย ชื่อไซร้อนงค์วนา
ให้เป็นคู่กับพานรินทร์ บุตรทินกรนาถา
นามสุครีพพงศ์พันธุ์กษัตรา เดชเดชาลือลบภพไตรฯ
ฯ ๘ คำ ฯ
มาจะกล่าวบทไป ถึงโฉมยงนงนุชมารศรี
นามกรนงลักษณ์วนาลี ดรุณีไร้ที่พึ่งพา
กัลยาถูกพรากพ่อแม่ เจ็บแลเคืองโกรธหนักหนา
ได้แต่เก็บงำโศกา สุดาหนีเข้าพงพี
พบเข้ากับเจ้าบดินทร์ ภูมินทร์ต้องตาโฉมศรี
พาไปอยู่ด้วยในธานี ภูมีตามเกี้ยวบังอร
วันเดือนแรมปีเลื่อนผ่าน ยาวนานเจ้าจึงใจอ่อน
เห็นแก่ความรักภูธร ศรีสมรจึ่งคิดเมตตาฯ
ฯ ๘ คำ ฯ
ดรุณีนี่นี้ วนา นามเนอ
งามดั่งเธอหยดมา แต่ฟ้า
เป็นที่ใคร่ห่วงหา แสนรัก
นงลักษณ์ของเจ้าหล้า เขตรแคว้นขีดขินฯ
งามงดดั่งองค์อัปสร อรชรอ้อนแอ้นอ่อนหวาน
ดั่งหยาดจากฟ้าวิมาน สะคราญหนึ่งในแดนดินฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
***นิยายเรื่องนี้จัดทำขึ้นโดยไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ดูหมิ่นผู้ใด แต่งขึ้นเพื่อความบรรเทิงและสนองความต้องการของผู้แต่ง หากล่วงเกินผู้ใดหรือมีสิ่งใดไม่เหมาะสม ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
By เงาลดา