E-Book มาแล้วค่าาาา ลดสนั่นมาก ราคาถูกฝุด ๆ ลองอ่านตัวอย่างดูก่อนได้ค่ะ
มีทั้งใน Meb และ Pinto เลย
**************************************************
“แล้วเรื่องที่คุณแอบขโมยข้อมูลการประมูลของผมนี่ถือว่ารื้อฟื้นได้ไหมครับ?” เขาตอกหน้าเธอกลับด้วยความโกรธเกรี้ยว นึกถึงข้อมูลที่ถูกขโมยไปทีไรเป็นอันต้องมีน้ำโหทุกที!
“คุณพูดเรื่องอะไรคะ? ฉันไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย” เธอยังคงตีหน้าซื่อเล่าความเท็จ
“คุณจะยอมรับดี ๆ หรือจะให้ผมแจ้งตำรวจ อ้อ.. ยังไม่รวมเรื่องเอาตัวตนคนอื่นมาหลอกผม.. หลอกยายเขม.. แล้วก็หลอกทุกคนด้วยนะ!”
วิเวียนสะอึก ตีมึนไปก็คงเปล่าประโยชน์ แต่เธอก็รู้ดีแก่ใจว่าคนอย่าง ‘สมิทธิ์’ ไม่มีทางทำให้เป็นเรื่องใหญ่แน่นอน ‘ศักดิ์ศรีและอัตตา’ มันค้ำคอเขาอยู่
“คุณจะแจ้งความก็ได้นะคะ” เธอเอ่ยขึ้นราวกับว่าเป็นฝ่ายถือไพ่เหนือกว่าอย่างไรอย่างนั้น “แจ้งเลยค่ะ ถ้าคุณไม่กลัวคู่แข่งของคุณทั้งหลายหัวเราะเยาะ... นักธุรกิจชื่อดังที่ประมูลงานไหนก็ได้งานนั้น แต่กลับต้องมาแพ้เพราะความต้องการทางเพศสูงจนหน้ามืดตามัว เลยเสียท่าให้ผู้หญิงคนหนึ่ง.. แพ้การประมูลครั้งเดียวเดี๋ยวคนก็ลืม แต่ถ้าเรื่องนี้ถูกแพร่ออกไป..” วิเวียนส่ายหน้าอย่างเวทนา
“ผมไม่คิดไม่ฝันว่าคนอย่างไอ้โซ่ต้องใช้วิธีการตุกติกเพื่อเอาชนะผม!”
“คุณอย่าพูดเอาดีเข้าตัวเอาชั่วเข้าคนอื่นหน่อยเลย.. พูดยังกับว่าที่ผ่านมาบริษัทของคุณใช้วิธีการใสสะอาดนักนี่คะ?!” วิเวียนเถียงกลับอย่างไม่ยอม
“ผมใช้วิธีใสสะอาดอยู่แล้ว” สมิทธิ์ยิ้มให้วิเวียนอย่างมั่นใจ จนเธออยากจะเบ้ปากใส่เขา
“อ้อ.. เหรอคะ? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าแม่เลขาคนสวยของคุณใช้วิธีอะไรในการล้วงข้อมูลของแต่ละบริษัทมา”
“ก็แล้วทำไม?! คุณเลยจะเอาวิธีการของดาราวดีมาเล่นกลับงั้นเหรอ?” สมิทธิ์เริ่มหน้าตึงขึ้นทีละนิด เนื่องจากหัวขโมยตัวแสบไม่ยอมลดราวาศอกเอาเสียเลย แถมยังมารู้ทันวิธีการตุกติกที่เลขาคนสนิทของเขาชอบใช้อีก ทำไมเธอถึงรู้ทันเขาไปเสียทุกเรื่อง?
“ไม่เหมือนกันค่ะ.. เพราะคุณไม่ได้แอ้มฉันสักนิด” วิเวียนยิ้มอย่างเป็นต่อ เธออาจจะเปลืองตัวนิดหน่อย แต่ก็นับว่าความบริสุทธิ์ผุดผ่องยังคงอยู่ครบถ้วนสมบูรณ์
“ครั้งนั้นผมเสียรู้ให้กับผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างคุณไปหน่อย.. ครั้งหน้าคุณก็อย่าเผลอแล้วกัน” เขาจ้องมองร่างกายของเธออย่างไม่มีปิดบัง รู้สึกเจ็บใจทุกครั้งที่โดนเธอหลอก
“ถ้าจะให้เอากับคุณน่ะนะ.. ฉันขอไปซื้อกินเอาดีกว่า ลีลาดีกว่าคุณเยอะ” วิเวียนเริ่มรู้สึกโกรธที่เขาใช้สายตาหยาบคายเล้าโลมไปทั่วทั้งกายเธอ เลยเผลอสบประมาท ‘ความภาคภูมิใจ’ ของชายหนุ่มด้วยความโมโห
สมิทธิ์โมโหจนแทบพูดไม่ออก ผู้หญิงตรงหน้าเขาไปกินดีเสือมาหรืออย่างไรถึงกล้ามาต่อปากต่อคำกับเขา? และเธอกล้าพูดออกมาได้หน้าตาเฉยว่าคนอื่นลีลาดีกว่าเขา!
“แล้วใครกันที่ร้องครางสุดเสียงตอนผมดูดผมเลีย...”
“ห..หยุดพูดเลยนะ! ตอนนั้นฉันก็แค่เล่นละครไปตามน้ำแค่นั้น”
***************************************************
ปล. E-Book กำลังอยู่ในระหว่างให้ทาง MEB และทาง Pinto ตรวจสอบ คาดว่าจะแล้วเสร็จในเร็ว ๆ นี้ ค่า
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ยังคอยติดตามเสมอมานะคะ ขออภัยในความล่าช้าด้วยจริง ๆ ค่ะ