ปลายฟนกับต้นกล้า ( b e l i v e )

ปลาย ฝน กับ ต้น กล้า b e L i v e

ปลายฝน

ชีวิตของมนุษย์ทุกคนเกิดมาเพื่อเสาะแสวงหา..โอกาส..เพื่อทำให้ชีวิตของตัวเองตรงดิ่งไปสู่จุดที่ตัวเองอยากจะเป็น หรือ ได้มาซึ่งสิ่งที่ตัวเองอยากครอบครอง

โอกาสในชีวิตของทุกคนเท่ากัน.....ได้ยินบทนิยามของคำว่าโอกาสแนวๆนี้ทีไร ผมอดหัวเราะจนนำตาเล็ดไม่ได้จริงๆนะครับ เพราะในความคิดของผม ความจริงแล้ว โอกาสมีไว้สำหรับคนที่เตรียมพร้อมทุกอย่างไว้ดีเเล้ว แต่กับบางคนทุกอย่างก็ถูกเตรียมไว้พร้อมตั้งแต่ยังอยู่ในครรภ์แม่ซะด้วยซ้ำ..... เพราะฉะนั้นบนโลกใบนี้จริงๆแล้วมันไม่มีอะไรเท่ากันจริงๆเลยต่างหาก

คนที่เหมาะสมกับโอกาส จึงเป็นคนที่พร้อมเเละพัฒนาตัวเองให้เหมาะสมกับโอกาสอยู่เสมอ

     "ไม่เป็นไรพี่ ในรถผมมีเสื้อยืดอีกตัวหนึ่งครับ เลอะนิดหน่อย บอกทางร้านย้ายเก้าอี้ตรงหัวมุมก็ดีนะพี่ ยิ่งติดเเม่น้ำด้วย ถ้าลื่นอีกทีอาจไม่โชคดีอย่างนี้อีกเเล้วนะครับ"

ขัดหูจริง.............จะไม่เป็นไรได้ไงกัน เห็นกับตาว่าเสื้อเลอะน้ำส้มตั้งเเต่ ต้นคอ ไหล่ลงไปถึงใกล้หัวเข็มขัด ผิวสีแบบนั้นคงตากแดดตากลม หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินทุกวัน ผิดเหมือนน้ำตาลไหม้ แต่จะว่าไป.....ตรงลาดไหล่ที่เลอะน้ำส้มอยู่ตอนนี้นั้นก็ดูเเข็งแรง เเกร่ง มั่นคงและดูน่าจะอุ่นอยู่ไม่เบา......

{นาย ปลายฝน อดิศร}

ต้นกล้า

     ความคิดและทัศนคติของคนเราเป็นปัจจัยหลักสำคัญที่จะขับเคลื่อนชีวิตของมนุษย์ไปในทางที่ดีได้เลยนะครับ  

คุณเคยเชื่อเรื่องกฎแรงดึงดูดของแม่เหล็กทั้งสองขั้วมั้ย ..............?

เสียงวางจานอาหารของพนักงานเสิร์ฟกระทบกับโต๊ะไม้ทรงโบราณจนเป็นที่สังเกตของโต๊ะรอบข้าง

"ปกติพนักงานเสิร์ฟอาหารร้านนี้ไม่ได้สอนเรื่องลักษณะการยกมุมปากและการเสิร์ฟอาหารแบบมีมารยาทที่ถูกต้องให้กับพวกลูกจ้างหรอครับ เหนื่อยมากก็ลาออกไปขายอะไรที่มันง่ายกว่าการใช้แรงงานมั้ยครับ จะได้ไม่ต้องมาคอยทำหน้าอารมณ์เสียแบบนี้ใส่ลูกค้าบ่อยๆ"

พนักงานคนนั้นตอนนี้เหมือนคนถูกแช่แข็ง เธอนิ่งชะงักก่อนที่จะสบดคำด่าออกมาสารพัด...จนเจ้าของร้านอาหารริมน้ำแห่งนี้ต้องออกมาดูสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

บรรยากาศดูอึดอัดเหมือนยืนอยู่ในห้องที่ทั้งมืดแคบ เเละเต็มไปด้วยเเรงกดดัน พนักงานบริการหญิงคนนั้นเธอไม่เหลือแววความจองหองอีกต่อไปเมื่อเธอได้ยินคำว่า หักเงินเดือนจากผู้เป็นนายจ้าง

กลับกันฝั่งผู้ชายคนนั้นกลับนิ่งเฉยไม่เเสดงสีหน้า ผมได้ยินเสียงกระซิบเเว่วๆออกมาจากปากเล็กๆนั่น "มารยาทเป็นสิ่งที่ไม่ได้ติดตัวมนุษย์มาตั้งแต่เกิดจริงๆเลยสินะ"

ต้นกล้า แอบสงสัยในใจมาตลอดทางขับรถกลับบ้าน มีคำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัวของเขา หนึ่งในคำถามที่เด่นชัดที่สุดในสมองตอนนี้คงจะเป็น............ "ชีวิตนายผ่านอะไรมาบ้างนะ"

{กล้าหาญ เจริญเกียรติ}