"บอสครับเด็กฝึกงานมาแล้วครับ"
"สวัสดีครับผมชื่อทอยอายุ23ครับผมมาฝึกงาน"
ใช่ครับเด็กฝึกงานคนนั้นคือตัวผมเองผมชื่อทอยอายุ21ปีครับผมมาฝึกงานและผมก็มาเป็นเลขาให้ผู้ชายคนหนึ่ง ตอนแรกผมตื่นเต้นมากเลยละจะบอกให้ ผมตื่นตั้งแต่เช้า เพื่อลุกมาแต่งตัวแต่งเสร็จแล้วก็เดินไปส่องกระจก ส่องแล้วส่องอีก เพราะผมโครตจะตื่นเต้นเลย เป็นวันที่ผมคิดภาพในหัวไวซะได้ดีมากๆเลย ในหัวผมคิดว่าจะเจอเจ้านายที่ใจดีเป็นกันเองอบอุ่น แต่แน่นอนครับว่าความเป็นจริงกับภาพที่คิดไม่เหมือนกันอยู่แล้วพอผมไปเจอเขาผมแม่งนึกว่าเป็นยมบาลเปล่าว่ะแม่งน่ากลัวชิบหายเลย น่ากลัวขนาดผมไม่อยากจะทำที่นี้อีกแล้ว ดูจากทรงแล้วเป็นคนเย็นชาโหดๆแน่เลย ตอนที่ผมเดินเข้าไปครั่งแรกผมนี้เกร่งไปหมดแต่สมองผมต้องหยุดคิดทันทีที่ผมได้ยินเสียงใครคนนึงใช่ครับแน่นอนว่าต้นเสียงนั้นคือเขาเองครับ
"ฉันชื่อตะวันและเป็นบอสของนาย"
"ครับคุณตะวัน"
"ต่อไปนายจะต้องเรียกฉันว่าบอสเข้าใจ"
"เข้าใจครับ"
แม่งเสียงคนหรอว่ะโครตน่ากลัวเลย ผมต้องยืนเกร่งอยู่ตรงนั้นเกือบเป็นชั่วโมงผมต้องนั่งอ่านเอกสารทั้งหมด กว่าจะได้ออกมาก็เล่นผมไปทั้งเช้านี้ก็เกือบเทียงแล้วผมเองก็หิวแล้วผมก็ต้องขยันขี่รถไปเซเว่นสิ ข้าวหนึ่งกล่องน้ำหนึ่งขวดและแน่นอนว่าวันนี้ผมต้องกลับบ้านไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ผมต้องเริ่มทำงานวันแรกน่ะสิ ผมเลยนัดเพื่อนผมไปกินปิ้งย่างและแน่นอนว่าผมชวนมัน ผมก็ต้องเลี้ยงมันสิแน่นอนว่าไอ้พวกนี้ชอบกินของฟรี
เช้าวันต่อมา...
เอาละวันนี้ผมต้องเตรียมพร้อมทุกอย่างเพราะวันนี้ผมต้องไปทำงานกับเขาวันแรกไง ยังไม่รู้เลยว่าชะตากรรมผมจะเป็นยังไงต่อไป เอาละตอนนี้ได้แต่ทำใจเพราะผมได้มาถึงแล้ว ผมยืนอยู่นานก่อนจะเข้าไปพูดถึงพนักงานที่นี้ก็เป็นกันเองมากเลยล่ะครับ ทั้งใจดีทั้งน่ารัก แต่ตอนนี้ผมคงต้องขึ้นไปหาบอสแล้วสิเออผมลืมบอกระยะเวลาที่ผมจะมาฝึกงาน ประมาณหกเดือนได้หลังจากนั้นผมก็ต้องกลับไปเรียนต่ออีกสามปี ผมต้องไปหาเขาแล้วสิไม่รู้ว่าวันนี้เขาจะเล่นงานผมมั้ย
"อรุณดิ์สวัสครับบอส"
"อืม"
และแน่นนอนว่าผมต้องเป็นคนทักก่อนไม่งั้นคงเป็นป่าช้าเพราะในห้องเงียบมากๆเลยละ เสียงตอบรับที่เยือกเย็นทำให้ผมเสียวสันหลังได้ตลอด มันเป็นเสียงที่บรรยายไม่ถูกมันน่ากลัวโครตของโครตเลยล่ะเสีงที่ผมได้เย็นที่ไรก็ตื่นทุกทีต่อให้ได้ยินเสียงเขาบ่อยผมก็ไม่ชินเหมือนเดิม