บทนำ
“จีจี้ เธอจะลาออกจริงๆหรอ?” เพื่อนก๊วนนางฟ้าของฉันถามขึ้น
“ใช่ ฉันคิดว่าประสบการณ์บิน 5 ปีของฉันมันมากพอแล้วล่ะ”
“งั้นขอให้เธอโชคดีนะ”
“เธอก็เหมือนกัน” ฉันนั่งนึกถึงเหตุการณ์เมื่อเกือบเจ็ดปีของฉัน ที่รายล้อมไปด้วยนางฟ้าจากนานาประเทศ ใช่แล้วล่ะ...ฉันเป็นแอร์โฮสแตส ราวๆ 5 ปี เพื่อเก็บเงินมาร่วมหุ้นร้านอาหารกับเพื่อนของแม่ที่เกาหลี และก็เปิดร้านขนมเล็กๆที่มีน้องสาวเป็นคนทำ ฉันเป็นลูกครึ่งเกาหลี-อเมริกัน ชื่อเกาหลีของฉันคือ ลี จีฮยอน เพื่อนที่ต่างประเทศเรียก แองเจลิก้า ลี หรือจีจี้ ส่วนน้องสาวฉันหรอ? คนเกาหลีแท้ๆเลย แม่ของฉันแต่งงานใหม่หลังจากที่กลับมาจากอเมริกา
ชีวิตคนเรามันก็เศร้าเหมือนกันนะ ใครจะไปรู้ล่ะว่าไปทำงานต่างประเทศแล้วจะไปเป็นเมียเก็บเขา ใช่แล้ว...ฉันเป็นลูกเมียน้อย เก๋ซะไม่มี -.,- โดนดูถูกต่างๆนาๆ ฉันเลือกไม่ได้นี่นาที่ต้องมีแม่เป็นเมียน้อยเค้า เมื่อก่อนฉันเองก็ได้แต่โทษแม่ทำไมต้องไปเป็นเมียน้อยเขา พอโตขึ้นได้รู้ถึงความรู้สึก บางทีที่โดนผู้ชายที่รักหลอกมันน่าเจ็บใจยิ่งกว่า
ฉันอยู่กับพ่อที่อเมริกามาตลอดแต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอกนะ เพราะถ้าเมียของพ่อรู้ว่ามีฉันอยู่บนโลกใบนี้คงโดนฟ้องให้ล้มละลายกันไปข้างไม่ใช่เฉพาะพ่อของฉันนะแม้แต่แม่ของฉันก็ต้องโดนด้วย ฉันอยู่ได้โดยน้องชายของพ่อเป็นผู้อุปการะฉันตั้งแต่แม่ของฉันย้ายกลับเกาหลีเมื่อตอนฉัน 10 ขวบและแน่นอนเมียของพ่อก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นลูกพ่อ ฉันอายุได้19 ปี พ่อก็ป่วยและเสียชีวิต นรกเป็นๆถึงได้มาเยือนชีวิตของฉัน เงินที่ฉันเคยได้รับการสนับสนุนกับพ่ออย่างลับๆก็ไม่มีอีกต่อไปเพราะตลอดที่ผ่านมาฉันไม่ได้เงินของอาหรือผู้อุปการะของฉันเลย ฉันได้เอาเงินเก็บทั้งหมดมาลงทุนให้กับตัวเองเพื่อเป็นแอร์โฮสแตส ในที่สุดฉันก็ทำฝันนี้สำเร็จ ฉันทำไปทั้งหมด 5 ปี และก็ตัดสินใจลาออก เนื่องจากคำว่าเหงา ฉันมีเพื่อนหลากลายเชื้อชาติก็จริง แต่ไม่มีเพื่อนคนไหนสนิทแบบจริงจังเลย ฉันเลยตัดสินใจบินไปเกาหลีเพื่อหาแม่แท้ๆของตัวเอง ถ้าชีวิตคนคนนึงจะลำบากได้ขนาดนี้ พระเจ้าจะไม่ทรงเมตตาเลยเลยหรอ หลังจากลาออกจากการเป็นแอร์โฮสแตส ฉันก็กลับมาหาแม่และได้ให้เงินทุนไปหุ้นร้านอาหารของแม่ ไปหุ้นร้านขนมกับน้องสาวต่างพ่อ ตอนนี้ฉันมาอยู่เกาหลี 2 ปี ภาษาเกาหลีฉันแข็งแรงขึ้น ฉันไม่ได้อยู่บ้านกับแม่ กับพ่อใหม่และน้องสาวหรอก สามีใหม่ของแม่ฉันเขาไม่ชอบฉันมากๆเลย แต่กลับกันน้องสาวต่างพ่อของฉันเราเข้ากันได้ไม่มีปัญหา ตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้านเก่าๆเล็กๆของแม่ที่เคยซื้อไว้เมื่อนานมากแล้ว