นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชายรักชาย
( เนื่องจากเป็นนักเขียนนิยายใหม่แกะกล่อง จึงอยากให้ผู้อ่านทุกท่านเป็นกำลังใจให้หน่องเหมียวหน่อยนะเจ้า )
หน่องเหมียวมีเรื่องจะบอก
หน่องเหมียวอยากให้ผู้อ่านทุกท่านที่รักแนวชายรักชายได้อ่าน
ฝากกดไลค์สนับสนุนเรื่องนี้หน่อยนะเจ้า ติดตามก็ดีนะเจ้า คิๆ
หวังว่าผู้อ่านจะชอบเรื่องนี้กันเยอะๆ
เรื่องย่อ
ช่วงเวลาที่เป็นวันเกิดของ ‘ปาย’ หรือ ‘ปกรณ์ จินดาประยูร’ มันทำให้เขามีความสุขมากที่ได้ทำอะไรร่วมกันกับคนที่เขารักมาก มันช่างมีความสุขเหลือเกิน แต่ใครจะรู้ล่ะว่า วันเกิดที่เขาอายุครบ 25 ปี จะเปลี่ยนโชคชะตาของเขาตลอดกาล ไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ให้กำเนิดของไอดินจะจากไปไม่หวนกลับ น้ำตาที่ไหลออกมาดั่งสายน้ำ เนิ่นนานกว่าจะเหือดหาย ความทรงจำที่ยังมีพวกเขาวนเวียนอยู่รอบกาย ทำให้ไอดินไม่มีทางทำใจได้ การที่ต้องอยู่ตัวคนเดียวแบบนี้มันช่างยากเย็นนัก ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เขาไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นเลยและเขายังไม่พร้อมจะสูญเสียคนที่รักสุดหัวใจเลยจริงๆ
เมื่อเหตุการณ์วันนั้นและจัดงานศพของพ่อกับแม่วันสุดท้าย ก็มีชายแก่สวมชุดสูทสีดำราคาแพงมานั่งใกล้ๆเขา เขาไม่รู้ว่าชายแก่คนนี้เป็นใคร อยู่ดีๆก็มองหน้าเขาและเอ่ยกับเขาอย่างกับรู้จักกันมานาน แต่เมื่อได้พูดคุยกัน ก็ได้รู้ว่าชายแก่คนนี้เป็นเพื่อนเก่าของพ่อ และต้องการให้เขาไปอยู่ที่บ้านของชายแก่อีกด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธชายแก่ไป
ผ่านไปหลายเดือนเงินของพ่อกับแม่ที่ถูกยืมไปก็ไม่ได้คืน เขาจึงต้องหางานทำ เพื่อความอยู่รอด เพราะเขาเพิ่งได้รู้ว่าตนเองตกงานที่ทำอยู่อย่างกะทันหันก็หลังจากที่จัดงานเผาศพพ่อกับแม่เสร็จ เนื่องจากพิษเศรษฐกิจย่ำแย่ โรงงานที่เขาทำอยู่ก็ได้เลิกจ้างพนักงานหลายคน ทำให้เขาต้องหางานใหม่ทำ จนไปเจอกับผู้ชายที่เป็นเพื่อนพ่ออีกครั้ง ชายแก่จึงชวนไปทำงานด้วยและขอให้ย้ายไปอยู่บ้านด้วยกัน เฮ้อ เขาซึ่งไม่เหลืออะไรแล้วก็ได้แต่คิดว่ามันคงดีถ้าไปเป็นคนใช้ในบ้านหลังนั้น แต่ที่ไหนได้ เพื่อนของพ่อกลับให้เขาเป็นลูกบุญธรรมซะงั้น เขาได้แต่ปฏิเสธน้ำใจนั้น เพราะเขาไม่อาจเอื้อมไปเทียบลูกชายของเขาได้ คุณ ‘ชิน’ ส่งสายตารังเกียจผมมากขนาดนั้นใครจะกล้าไปเทียบเคียงได้
การที่เขายังนิ่งเงียบอยู่แบบนี้ เขา ‘ชิน’ หรือ ‘ชินพัฒน์ ไพรศาลสิทธิกุล’ ใช่ว่าเขาจะเห็นด้วยกับการรับหนุ่มน้อยที่ไหนก็ไม่รู้เข้ามาในบ้านหรอกนะ เขาได้แต่โต้เถียงกับบิดาเรื่องการเอาเด็ก ‘ปาย’ ที่เป็นใครมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ ถึงแม้จะหน้าสวยก็เถอะ แบบนี้ใครๆก็คิดว่าพ่อเลี้ยงเด็กไว้ในบ้านน่ะสิ หึ คิดจะจับผู้ชายรุ่นพ่องั้นเหรอ อย่าหวังเลยว่าจะทำได้ง่ายๆ เขานี่แหละจะขัดขวางทุกวิถีทางเอง
แต่ทว่าพ่อของเขากลับอยากให้ไอ้หมอนั่นเข้ามาช่วยงานที่บริษัท แต่ฝันไปเถอะว่าฉันจะญาติดีตามคำสั่งของพ่อ เนื่องจากเขาเป็นรองประธานบริษัท แล้วพ่อให้มันมาฝึกเป็นเลขาของเขาเพื่อเรียนรู้งานต่างๆ และจะได้ช่วยแบ่งเบางานของเขางั้นเหรอ ก็ดี ถ้าอย่างงั้นจะใช้ทำงานให้คุ้มเลยทีเดียว ‘ปาย’ หวังว่านายจะไม่ร้องไห้กลับบ้านไปฟ้องพ่อใหม่นะ หึๆ
ปล.เรื่องนี้เป็นนิยายใหม่แกะกล่องของหน่องเหมียวหวังว่าจะชอบกันนะเจ้า
#นิยายวาย #ปายชิน #ได้โปรดอย่าเกลียดผมเลย
Guest
