ปาลาวัน

 เอกสารหย่าที่เธอให้ทนายเตรียมไว้และเซ็นเองกับมือถูกวางไว้ที่หัวเตียง มาลัยมงคลที่สวมมาตลอดค่ำคืนแห่งพิธีวิวาห์ถูกถอดวางไว้ที่กระเป๋าเสื้อผ้าของเธออย่างทะนุถนอม 

   แม้งานแต่งงานจะไม่มีความหมายเพราะถูกจัดเพราะความไม่เต็มใจของจ้าวบ่าว แต่ดอกไม้งามวิจิตรที่ถูกร้อยอย่างตั้งใจก็ไม่ควรถูกเหยียบย่ำ หญิงสาวหันไปมองพวงที่เคยเป็นของเจ้าบ่ายซึ่งอยู่ในถังขยะ เธอก็เดินไปหยิบมันออกมาเก็บไว้ในกระเป๋าแล้วรูดซิปปิด 

   "เธอเข้ามาในห้องฉันทำไม" เสียงตวาดดังทำให้คนที่อยู่ในชุดเจ้าสาวและมีกระเป๋าผ้าใบย่อมอยู่ในมือสะดุ้ง เธอหันไปมองใบหน้าเหยียดหยันของเขาแล้วก็เอ่ยบอกเสียงสั่น 

   "ฉันเอาเอกสารมาให้คุณค่ะ" 

   บอกคนที่สวมผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันตัว เขาเดินมาหยิบเอกสารที่หัวเตียงดึงออกมาอ่าน เธอนึกว่าเขาจะพอใจ หากแต่แววตาเขากลับวาวโรจน์จนเธอผงะถอย 

   "เธอคิดว่าก่อเรื่องแล้วจะจบง่ายๆ แบบนี้เหรอ สมองของผู้หญิงหิวเงินอย่างเธอคงคิดได้แค่นี้สินะ" เขาฉีกกระดาษแล้วขยำก่อนจะปาทิ้งลงพื้น คนที่ยืนอยู่ถึงกับตาโต 

   "ฉันจะหย่าแล้วก็จะไป ไม่ต้องให้คุณเห็นให้รำคาญอีก คุณไม่พอใจตรงไหน" 

   "ไม่พอใจที่เธอจะก่อเรื่องแล้วหนีน่ะสิ" เขาตวาดลั่น เดินเข้ามาเธอ หญิงสาวค่อยๆ ถอยไป 

   "อย่าเข้ามานะ" เธอห้ามคนที่ก้าวเข้ามาพร้อมสีหน้าทะมึน 

   แต่เขา กลับทำตรงข้ามในสิ่งที่เธอบอก...