ทดสอบรัก_เด็กสายวิทย์
0
ตอน
179
เข้าชม
2
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
3
เพิ่มลงคลัง

“...นี่!!” 

ในวันเสาร์ ที่ฝนตก จู่ๆชายคนหนึ่ง ก็ตะโกนเรียกชายรางใหญ่ที่วิ่งผ่านตัวเองไป เมื่อชายร่างใหญ่คนนั้นได้ยินก็หยุดวิ่งและหันมาตามเสียง 

-พรึบ- จู่ๆ เสียงกางร่มก็ดังขึ้น ท่ามกลางสายฝน ที่ซาลงในทันที เฉกเช่นเหมือนการหยุดเวลา ชายร่างเล็กได้กางร่มเพื่อบังฝนให้ชายร่างใหญ่ หลังจากกางร่ม ชายร่างเล็กได้เงยหน้าขึ้นสบตากับชายร่างใหญ่พร้อมยกมุมปากยิ้มอ่อน 

“นายอยู่คณะไหน...” 

“....” ชายร่างใหญ่เงียบ แต่ยังคงมองสบตาชายร่างเล็กไม่หลบตา เมื่อชายร่างเล็กถาม แต่ไม่ได้คำตอบจึงพูดขึ้นอีก 

“นี่นาย...” 

“คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา” ชายร่างใหญ่พูด ทั้งที่ยังไม่ละสายตาจากหน้าของชายร่างเล็ก  

“อ๋อ...เลยผ่านทางนี้สินะ” เมื่อชายร่างเล็กพูดจบก็ยื่นร่มให้กับชายร่างใหญ่แล้วพูดอีกว่า “นายจะมาเดินตากฝนไม่ได้นะ เอาร่มฉันไปใช้ก่อนก็ได้ แล้วทีหลังก็อย่าวิ่งตากฝนอีกละ”  

ชายร่างใหญ่หยิบร่มไว้แล้วพูด “อืม...แล้วนายอยู่คณะไหน” ชายร่างใหญ่ตัดสินใจถาม 

“ก็....ข้างหลังฉันนี่ไง” ชายร่างเล็กพูดพร้อมชี้ไปที่ตึกที่มีชื่อว่า คณะสถาปัตยกรรม 

“แล้ว...แล้วชื่อนายละ” ชายร่างใหญ่ถามทันทีหลังเห็นท่าทีของชายร่างเล็กจะเดินออกจากเงาร่ม 

“ฉันชื่อ ฟาร์” ฟาร์พูดพร้อมยิ้มมุมปาก และก็หันหลังให้ชายร่างใหญ่ แต่ฟาร์หันกลับมาแล้วพูดขึ้น “อะ..เดี๋ยวก่อน แล้วนายละชื่ออะไร”  

“ซะ ซันเดย์” ซันเดย์พูดแล้วทำหน้าอึ้ง เมื่อฟาร์ได้ยินคำตอบ ก็ยิ้มและรีบวิ่งเข้าไปในตึกคณะสถาปัตยกรรมทันที 

แต่ซันเดย์ยังคงยืนกลางร่ม และมองตึกคณะสถาปัตยกรรม อยู่อย่างนั้นหลายชั่วยาม จนเที่ยง 

เวลาผ่านไป ที่หน้าตึกสถาปัตยกรรม ตอนนี้นั้นไม่มีซันเดย์ยื่นอยู่แล้ว แต่กับมีผู้อื่นเดินสวนกันไปมาวุ่นวายไปหมดในขณะเดียวกัน ชายสูงราว 168 ร่างผอมตัวเล็ก ผมยาวประบ่า ใส่กางเกงยีนขาสั้นเสื้อแจ็กเก็ดตัวใหญ่ ทำให้เขาดูน่ารักมากๆ ใส่ต่างหูข้างซ้ายเป็นโซเส้นเล็ก ทำให้มีความเท่เล็กน้อย มือข้างซ้ายถือสมุดกระดาษร้อยปอนด์ขนาดใหญ่  

เขาเดินมาหยุดที่หน้าตึกสถาปัตยกรรม หลังจากที่ได้เห็นสร้อยเส้นหนึ่งอยู่ที่พื้น เขาได้ก้มหยิบสร้อยขึ้นมา สร้อยมีทรงเป็นรูปวงกลม ซึ่งภายในวงกลมนั้นก็มีวงกลมอันเล็กอีกอันอยู่ด้วย และมันหมุนได้ ชายที่ก้มเก็บจึงหมุนวงกลมนั้นแหละพบว่าชื่อที่สลักอยู่ในวงกลมข้างในเขียนว่า -พายอาร์- 

“พายอาร์...” ชายที่เก็บสร้อยพูดขึ้นพร้อมมองสร้อยแล้วเลิกคิ้วขึ้นเชิงสงใส 

“ไอ้เพทาย!!” เสียงคนตะโกนให้ชายที่ถือสร้อยอยู่ได้สติ 

“อะ..!!...เออ เออ” แล้วเพทายก็เก็บสร้อยเข้ากระเป๋าเสื้อ แล้ววิ่งตามเพื่อนที่เรียก ไปทันที 

_จบ!!_🙃 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว