อยู่ๆดี ผมก็กลายเป็นเจ้าสาว(SM)

Y

อยู่ๆดี ผมก็กลายเป็นเจ้าสาว(SM)

อยู่ๆดี ผมก็กลายเป็นเจ้าสาว(SM)

~~~~~

Y

0
ตอน
864
เข้าชม
6
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
18
เพิ่มลงคลัง

*คำเตือนเนื้อหาต่อไปนี้เป็นฉากที่ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน มีเนื้อหาฉากที่ร้อนแรง 18+ ข่มขืนโดยที่อีกฝ่ายไม่ยินยอม เป็นแนวSM หากรับไม่ได้กรุณกดออกค่ะ  

 

เมื่อผมตื่นขึ้นมา ที่นี่ไม่ใช่ห้องของผม ผมมองไปรอบๆที่นี่กว้างมาก ผมนอนในเตียงคิงไซค์ขนาดใหญ่ สีแดงเลือดหมู ที่นี่ก็ออกแนวสีแดงเพียงแต่เตียงที่ผมนอนอยู่ที่ล้อมรอบด้วยกรงเหล็กสีดำ!! นี่ผมอยู่ที่ไหนในคุกหรอ ไม่ ผมฝันแน่ๆ ตื่นซักไอ ซันนน “หึ เจ้าสาวขัดดอกอย่างนาย เตรียมรูร่านๆของนายเอาไว้ให้ดีหล่ะ” เห้ยยยยยคุณพี่ อย่ามากล่าวหาผมซี้ซั้วนะ เพราะเจ้าช่วยกล้วยทอดปลาทูปิ้งแมวคาบไปกินปืนรั้วหนี คนที่อยู่ตรงหน้าผม คนที่พูดเมื่อกี้เขาหล่อมากกกปลาทูปิ้งงงงง ผมเดาอายุเขานะ น่าจะ25-27นี่แหละ หล่อเเบบเพราะเอกเกาหลีปลาทูปิ้งงอ่าาา เดี๋ยวววไอซันเอ้ยย ก่อนแกจะเอาปลาทูไปปิ้ง แกกลับมาปลาทูนึ่งก่อนนน(ปลาทูนึงแปลว่ากลับไปทบทวน)

ใช่เมื้อกี้ไปปลาทูปิ้ง มันพูดว่าอะไรนะ เจ้าสาวหรอ ผมเนี่ยนะเจ้าสาวบ้าไปแล้ว!!!! เจ้าสาวอะไรยะ ขัดอก เห้ยยไอหน้าปลาทูปิ้งแกกลับมาเครียร์ก่อนะเว้ยยย ผมไปติดหนี้ไอหน้าปลาทูปิ้งตอนไหนน ผมจำได้แค่ว่าผมกำลังนอนอยู่ในห้องเช่าของผมหลังจากกลับมาจากทำงานพาทไทม์ แล้วไหงผมต้องมาเป็นปลาทูน้อยในกรงนี่ด้วย!!! ห๊ะไอหน้าปลาทูปิ้ง!!

ตึก ตึก ตึก 

กริบ โอเครครับผมยอมรับว่าผมบ่นในใจได้แต่ผมพูดออกไปไม่ได้เพราะอะไร เพราะผมกลัว แหมใครมาอยู่ที่นี่ก็ต้องกลัวกันทุกคนแหละหน่าา ก็อย่างที่ผมได้พรรณนาไปในตอนแรก ห้องนี้ออกแนวโทนแดงๆๆดำๆมีอุปกรณ์เซ็กทอยมากมายคือมันเยอะมากจริงๆ ไม่ต้องบอกผมก็พอรู้ว่าไอหน้าปลาทูปิ้ง เป็นคนซาดิสม์ !! ครับนั่นแหละแต่ผมไม่ใช่มาโซไงงง ผมกลัวเป็นนะ เอ๊ะ เห้ยๆทุกคนเงียบไอปลาทูปิ้งมาแล้ว

 “ว่าไง เจ้าสาวของฉัน นายสวยมากรู้ไหม” สวยบ้านนพ่ออปลาทูทอดสิ โถ่ไอซันเอ้ยยย ตัวหยุดสั่นสิ เก่งแต่ในใจปากก็ไม่ขยับ ผมพึ่งรู้ว่าชุดที่ผมใส่หน่ะ มันไม่มีชั้นใน!! ชุดที่ผมใส่เป็นผ้าแบบโปร่งแสง สีชมพู ที่สำคัญผมไม่ได้ใส่ชั้นใน มันหวิวๆแปลกๆแหะ ไอปลาทูปิ้งมันเปิดประตูกรงเหล็กเข้ามาแล้วว ชุดที่มันใส่เป็นชุดสูท สีดำข้างในเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวผูกด้วยเนคไทสีดำ รองเท้าหนังสีดำ ค่อยๆเดินเข้ามาหาผม ร่างกายของผมก็ค่อยๆถอยๆไปเรื่อยๆขนชิดหัวเตียง ผมว่าเค้าก็เปิดแอร์ให้ผมนะ แต่ตัวของผมกลับเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ

 “ไง ว่าที่เจ้าสาวของฉัน หึ จะเริ่มพิธีแล้วนะ ไม่พูดอะไรหน่อยหรอ”

จะให้พูดอะไรเหล่าไอปลาทูปิ้งโรคจิต มือของปลาทูปิ้งค่อยๆมาจับคางของผมให้เชยขึ้นขึ้นแล้วค่อยเพิ่มแรงบีบ

 “อ๊อยอ๊ม อ๊มเอ๊บบ(ปล่อยผม ผมเจ็บ)” 

“หึ กว่าจะเปิดปากพูดได้นะ เรามาเริ่มพิธีของเรากันดีไหมม เจ้าสาวของฉัน”

ไอปลาทูปิ้งพูดเสร็จก็เอาลูกบอลสีแดงมาอุดปากผมไว้ 

“อื้ออ” ผมพยามส่งเสียงว่าไม่เอา เพราะสิ่งอยู่ในมือของเขา คือ โซ่ 

แกร๊ก แกร๊ก

เสียงของโซ่ที่ขยับตามข้อเท้าของผม ผมพยามเอื้อมมือไปแกะโซ่ที่ข้อเท้สแต่เหมือนอีกฝ่ายจะรู้ทันจึงใช้มืออีกข้าไปหยิมกุญแจมือมือคล้องที่ข้อมือของผมทั้งสอง น้ำตาของผมไหลแบบไม่มีเหตุผลมันค่อยไหล เหมือนผมกำลังกลายเป็นปลาทูน้อยในกำมือของเขา

 “งดงามมากเจ้าสาวของฉัน นายอยากตัวเองในกระจกไหม” ปลาทูปิ้งกระซิบที่ข้างๆหูของผม โดยที่ผมกำลังสั่นแหละพยามส่ายหน้าว่าไม่ ไม่อยากเห็น ไม่เอาแบบนี้ 

 “อื้อ อื้ออ” ปลาทูปิ้งไปหยิบอีกอย่างมานั้นคือโบกับก้านแท่งใส ผมไม่ได้ใสหรือโง่มากพอที่จะไม่รู้ว่าเขาเอามาทำอะไร 

ผมพยามส่ายหน้าแหละน้ำตาไหลไป 

“อื้อออ อื้ออออ” 

 “กลัวหรอหืมม ไม่ต้องกลัววว มันไม่เจ็บ” ปลาทูปิ้งว่าเเล้ว ก็ค่อยๆเอามือหยาบกรานไปเกลี่ยน้ำตาให้ปลาทูน้อยที่ตัวสั่นเทาของเขา ยิ่งเห็นแบบความต้องการเขายิ่งมากขึ้น คิดไม่ผิดจริงๆ ที่เขาสั่งให้ลูกน้องไปต่อลองยกหนี้ให้เจ้าของร้านเพื่อพาตัวของ ซัน เด็กหนุ่มที่ทำงานพิเศษในร้านอาหารที่ เจ้าของติดหนี้เขาอยู่ เขาตกหลุมรักเด็กคนนี้ตั้งแต่แรกเห็นแต่เขามันไม่ใช่คนโรแมนติกแต่ออกแนวดิบๆ เถื่อนๆหรือโรคจิตไปหน่อย แต่เขาก็รักเด็กคนมากเช่นกัน 

จากนั้นเขาจึงค่อยๆเลิกกระโปงของเจ้าสาวของเขา เผยให้เห็นแกนกายน้อยๆประมาณ 3นิ้ว ของว่าที่เจ้าสาวของเขา

 “ช่างน่ารักจริงๆ” หลังพูดจบเข้าก็ค่อยๆหยิบแท่งใสเสียบเข้าไปในแกนกลาง แล้วจึงผูกโบว์สีชมพูที่เข้ากับชุดให้ เจ้าสาวของเขาที่กำลังตัวสั่นด้วยความกลัว 

 “ยังเหมือนขาดอะไรไป อืมม” ยังไม่พอใจ เขายังไม่พอใจกับการแต่งตัวจองว่าที่เจ้าสาวเขา ใช่ปลอกคอ เจ้าสาวเขาต้องมีปลอกคอสิ ลืมไปได้ยังไง ว่าแล้วก็ไปหยิบปลอกหนังสีดำ มาสวมให้เจ้าสาวของเขา “อื้อออออออ” เท่านี้ปลาทูน้อยก็เป็นของเขายังสมบูรณ์แล้ว 

 “ได้เวลาสวมแหวนแล้วสินะ” ว่าเขาก็จับร่างของเจ้าสาว เป็นท่ายกก้นให้เห็นอย่างเด่นชัด เขาค่อยๆแกะลูกบอลออกจากปากปลาทูน้อยของเขา “ไม่เอานะ ไม่เอาาผมยังไม่พร้อม” ผมไม่พร้อมที่จะเสียเอกราชให้ปลาทูปิ้งหรอก ไม่เอานะ 

 “ มันจะไม่เจ็บ” ปลาทูปิ้งพูดจบก็ค่อยๆควับมังกรของเขาออกมา มัน ใหญ่มาก มันเข้ารูของผมไม่ได้หรอกก 

“มันเข้ามาไม่ได้หรอก”

”มีหน้าที่ครางให้ฉันก็พอ” 

เขาไม่ได้เบิกทางให้ปลาทูน้อยของเขาแต่อย่างใดก็บอกแล้วว่าเขานั้นซาดิสม์ เขาต้องการให้อีกฝ่ายเจ็บ 

สวบ เขาพยามฝืนยัดมังกรของเขาเข้าไปแม้ว่าอีกฝ่ายจะเกร็งมากเท่าไหร่ก็ตาม จนเขาหงุดหงิดที่อีกฝ่ายไม่ผ่อนคาย

 “อื้อออ อื้ออ” เสียงของปลาทูร้องไห้พร้อมเสียงคราง เขาจึงค่อยก้มลงบดริมฝีปากแม้จะไม่ได้อ่อนโยน แต่ก็ร้องแรงมากพอที่จะทำให้อีกฝ่านหายเกร็ง สวบ แล้วเขาก็ใส่มังกรของเขาไปสุดลำได้สำเร็จ จนหน้าท้องของปลาทูนูนมาเป็นรอยมังกรของเขา “อ่าาา อื้อออ อ่ะ” เสียงครางของปลาทูน้อยยังดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เมื่อเขาถอดแกนกายของเขาแล้วดังเข้าไปสุดจนเกิดเสียงที่เนื้อกระทบกัน ของเหลวสีเดืองค่อยๆไหลมาตามร่องขาของปลาทูน้อย นั่นทำให้รู้ว่าปลาทูน้อยได้เสียเอกราชให้แก่ปลาทูปิ้งเป็นที่เรียบร้อย แต่สงครามยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหาร เขายังไม่ได้ปล่อยเหลวสีขาวขุ่นเข้าไปยังรูของปลาทูน้อยของเขาเลยย ว่าแล้วสงครามก็ดำเนินไปอย่าต่อเนื่องจนอีกฝ่ายได้เอ่ยออกมาว่า “ให้ผมแตกเถอะครับ” เขาได้ฟังดังนั้นจึงยกยิ้ม “เรียกฉันนายท่านก่อนสิ” “นายอ่ะ อื้อ ท่านน” และเขาก็ปล่อยของเหลวสีขุ่นไปยังรูของเจ้าสาวปลาทูน้อยของเขา เพียงแต่ “วันนี้นายยังไม่ได้รับอนุญาติให้แตก” เขาก้มกระซิบกับเจ้าสาวของเขาพร้อมใส่ จุกสีเงินใส่ไปในรูที่ข้างในเต็มไปด้วยของเหลวสีขาว พร้อมหยิบโซ่มาผูกกับปลอกคอแล้วถือมันไว้ “คลานลงไปข้างเตียง” ปลาทูน้อยได้ฟังดังนั้น จึงพยามลุกด้วยยากลำบากแขนของเขาอ่อนแรงแต่ก็คลานลงไปตามที่นายท่านสั่ง แม้ในท้องยังมีน้ำอสุจิของนายท่านอยุ่ทำให้ลำบากมากกว่าเดิม แต่ก็พยามลงไปได้สำเร็จ “ได้ โปรด ให้ผมแตก” ปลาทูน้อยเอ่ยขอด้วยเสียงที่สั่น “วันนี้ยังไม่ได้” เขาพูดเสียงเรียบ ปลาทูค่อยๆคลานไปยังรองเท้าหนัง แล้วจึงค่อยๆก้มลงเลียรองเท้าหนังมันวาว อย่างจงรักภัคดี “หึ” เขาพลางมองปลาทูที่แสนน่ารักของเขา พร้อมเหยียดยิ้มอย่างมีความสุข ปลาทูน้อยของเขาจะไม่ได้ออกจากกรงขังนี่อีกต่อไป 

 

แงง เขาเพิ่งแต่งNC ครั้งแรกแล้วยิ่งเป็นแนวSMยิ่งยากสำหรับเขาอาจแต่งไม่ได้ดีเท่าที่ควรเขาขออภัยน้าา แต่อยากฝากเรื่องนี้ไว้อ้อมอกอ้อมใจทุกคนน้าอาจไม่ได้ได้สนุกตามที่หวังขออภัยด้วย เป็นเรื่องแรกเลยที่เค้านั่งแต่งราวๆ2ชม. เรื่องนี้มันเกิดจากเค้าอยากอ่านนิยายแนวนี้ซึ่งไม่ค่อยมีคนแต่ง เขาแต่งตามสนองความต้องการของตัวเอง แต่ก็คิดว่าคงจะแต่งไม่จบแน่ๆเพราะเค้าไม่ค่อยมีเวลาเขียนเท่าไหร่ เขาจึงแต่งแบบตอนเดียวจบ ภาษาอาจไม่สวยเท่าที่ควร ซึ่งภาษาที่เขาเขียนเป็นภาษาปลาทู มันอาจดูไม่ค่อยเข้าอารมณ์เท่าไหร่แต่เขาก็จะไปปรับภาษาให้มันสระสรวยมากขึ้น ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านน้าา ฝากกดหัวใจเป็นกำลังใจให้ด้วยยน้าา คอมเม้นติชมเขาหน่อยน้าเพื่อที่เขาจะเอาไปพัฒนานิยายเขาให้มีคุณภาพมากยิ่งขึ้นนน

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว