ฉันหลงรักเจ้าพ่อมาเฟีย

"อีเรนต่อไปนี้มึงต้องไปอยู่กับเสี่ยวิคเตอร์นะเพราะกูขายมึงให้เขาแล้ว"นังเมียน้อยตัวดีของพ่อแสยะยิ้มบางๆเมื่อพูดจบ 

"ทำไมต้องเป็นเรนล่ะ ทำไมถึงไม่ขายริสาล่ะ น้าแนนเคยเห็นเรนเป็นลูกมั้ย" 

"นี่มึงอย่ามาพูดหมาๆใส่กูระอีเรน ริสามันลูกกูกูไม่มีวันขายลูกกูหรอก ส่วนมึงมันก็แค่ขี้ข้าในบ้านเท่านั้นแหละอีโง่"นางตอบกลับฉันทันควันเมื่อพูดจบ อะไรกัน.. 

"พ่อคะ เรนไม่ไปค่ะเรนจะอยู่กับพ่อ ถ้าอยากขายก็ขายริสาสิอย่าขายเรน เพราะที่บ้านมีกินมีใช้ได้ก็เพราะเรนนะพ่อ อย่าขายเรนเลยหนูขอร้อง"ฉันถลาเข้าไปกอดขาพ่อผู้เป็นที่รักเพียงคนเดียวของฉันแต่คุณพ่อไม่ตอบอะไรเอาแต่เงียบไม่นานนังริสาก็กระชากตัวฉันออกจากคุณพ่อพร้อมทั้งตบฉันอย่างแรง 

"มึงอย่ามาสำคัญตัวผิกอีเรน นี่พ่อกูไม่ใช่พ่อมึง แล้วที่แม่กูขายมึงมึงรู้มั้ยว่าคนที่เสนอความคิดนี้คือใคร......."นางเงียบไปซักครู่แล้วพูดต่อ 

"คนที่เสนอความคิดนี้ก็คือคุณพ่อยังไงล่ะ"และแล้วมันก็พูดต่อจนจบและนั่นทำให้ฉันนิ่งเงียบพูดไม่ออกเลยล่ะ ความรู้สึกเหมือนโลกพังทลายสลายลงตรงหน้า นี่ฉันคิดไม่ถึงเลยนะว่าคนที่ฉันรักมากที่สุดจะกลายเป็นคนที่เลือกขายฉันแทนลูกเมียน้อย....... 

"ได้....ถ้าทำกันถึงขนาดนี้ฉันก็จะไม่ขออยู่บ้านหลังนี้และจะไม่กลับมาเหยียบบ้านหลังนี้อีกเป็นอันขาด