ร้าย-เดียงสา. Nc25+

วิน  : อนาวิน ในวัย30ปี  หนุ่มหล่อ ล่ำ บึกบึน  อาศัยอยู่บนเกาะส่วนตัวในแถบอันดามันมาได้5ปีแล้ว หลังจากหลังจากเลิกรากับแฟนสาวไปก็ไม่คิดจะมีใครอีกเลย ทุกต้นเดือนเขาจะกลับขึ้นฝั่ง2คืนเพื่อไปปลดปล่อยความต้องการแล้วก็กลับมาดูแลฟาร์มหอยมุขตามเดิม วิถีชิวิตคนโสดที่เงียบสงบแบบนี้คงเหมาะกับเขาที่สุดแล้ว

............😍😍😍😍😍..........

น้องซัน  :  แสงอรุณฉาย  สาวมหาลัยปี1 วัย19ปี กำลังน่ารัก สดใส อยู่ในวัยอยากรู้อยากลอง เธอผู้มากับสัดส่วน 40-25-38 (อวบจัด) สูง160 ถูกคู่แข่งทางธุรกิจของบิดาอุ้มมาฆ่าทิ้งกลางทะเล เมื่อชะตาชีวิตเธอยังไม่ถึงฆาต ทำให้เธอได้มาเจอกับนายหัวแห่งเกาะแสงดาว เมื่อต้องใกล้ชิดกัน ความมีเสน่ห์เฉพาะตัวของเขาก็ทำเธอหลงไหลจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว  ในเมื่อมีโอกาสใช้ชีวิตด้วยกัน แผนการทอดสะพานก็เริ่มขึ้นในทันที

โปรยปราย....💝💝

"กรี้ด....ด  จะฆ่าก็ฆ่าให้ตายสิ จะพาฉันมาข่มขืนแบบนี้ไม่ได้นะไอโจรถ่อย " สาวน้อยวัยใสกรีดร้องสุดเสียงทันทีที่รู้สึกตัวแล้วพบว่าทั่งร่างไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนกายสักชิ้น

อนาวินลุกขึ้นยืนทันทีที่ได้ยินเสียงกรี้ดระดับแปดหลอดของสาวปริศนา ทั้งที่ตัวเองพึ่งหลับไปได้งีบเดียว

"คุณจะกรี้ดทำไมมันแสบหูนะ" เขาบอกน้ำเสียงเรียบตึง

"ฮือๆ ช่วยด้วย คุณป๋าช่วยน้องซันด้วย คนร้ายมันจะข่มขืนน้องซันอีกแล้ว " เด็กสาวร้องให้เรียกให้บิดามาช่วย

" อีกแล้ว หมายความว่าไงใครข่มขืนคุณกัน คิดไปเองทั้งนั้น"

"ก็แกไงข่มขืนฉัน ไอสารเลว รังแกคนไม่มีทางสู้ กรี้ดๆ ๆ " แสงอรุณฉายป้องมือเข้ากกหู แล้วกรี้ดสุดเสียง

อนาวินเริ่มเครียด ยกมือหนาขึ้นกุมขมับ อยู่ๆวันพักผ่อนแสนสงบที่ท้ายเกาะก็จบลงไม่เป็นท่า

"ผมไม่ได้ทำ ผมแค่ช่วยคุณมา มโนเป็นนางเอกจำเลยรักไปได้" เขาพูดเสียงดังย้ำชัด หลังเสียงกรี้ดจบลงแล้วตามด้วยเสียงร้องให้สะอึกสะอื้น

" ฉันไม่เชื่อ อึก.ก ไอคนเลว ไอคนชั่วเปิดซิงฉันแล้วพูดหมาๆแบบนี้เหรอ "

หมอนหนุนถูกเธอขว้างปาไปใส่เขาสุดแรง จนผ้าห่มนวมผืนหนาร่นลงจนถึงท้องน้อยปรากฏภาพศิลป์งดงามแก่คนตรงหน้า

💟คำเตือน💟

*นิยายติดเหรียญ

*เรื่องสั้น

*นิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

*มีคำหยาบ,มีฉากเลิฟซีนโจ่งแจ้ง (เรท20++)

*ใช้เสพเพื่อความบันเทิงเท่านั้น  ไม่มีสาระแก่นสารใดๆ

*ผิดพลาดประการขออภัยมา ณ. ที่นี้ด้วยค่ะ

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

cr. เจ้าของภาพ🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻