คนของหลวง

#เรื่องของเขา2คน

ฟาง คาริสา สาวน้อยวัย 26 ลูกสาวคนเดียวของคุณนายปิ่นทิพย์วัย 50 คุณแม่ยังสาวที่ใช้ชีวิตเรียบง่ายอย่างคนธรรมดา ดูเหมือนว่าสาวน้อยอย่างเธอจะเพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง ทั้งความรู้ ความสามารถ หน้าตา และยังมีนิสัยเด็ดขาด

ฟางมีธุรกิจส่วนตัวเล็กๆเป็นร้านกาแฟขึ้นชื่อที่อยู่ภายในห้างสรรพสินค้าใจกลางเมือง ที่พักที่วิวสวยริมแม่น้ำโขงที่ภายใต้มีร้านกาแฟเล็กๆที่เธอรัก

ฟางเองไม่ใช่ผู้หญิงใสซื่อไร้เดียงสา ไม่ใช่ผู้หญิงหวาน และก็ไม่ใช่คนแรง เธอแกร่ง มีบุคลิกหลากหลายตามการแต่งตัว เสื้อผ้าหน้าผม

ผู้หญิงตัวเล็ก สูงแค่ 160 เซนติเมต ผิวขาวอมชมพู ปากนิดจมูกหน่อย ผมสีน้ำตาลเข้มยาวปะบ่า ดูแล้วเข้าสัดเข้าส่วนกันไปหมดทำให้ไม่ว่าใครได้เห็น แม้แต่แค่เดินสวนกันก็หลงไหลได้ไม่ยาก

นนท์ ธนนท์ พ.ต.ต.ธนนท์ หรือสารวัตรนนท์ สารวัตรหนุ่มหล่อ พูดน้อย และบ้างาน เขามักจะทำตัวเหมือนผีดิบกับสาวๆที่จ้องจะกลืนกินเขา

นนท์ได้รับการฝึกซ้อมมาอย่างหนักเพื่อมารับใช้ประชาชน แต่กลับไม่ได้รับการฝึกมาให้รับมือกับสาวน้อย สาวใหญ่ แม่ม้ายและยายแก่

สารวัตรหนุ่มหล่อ หน้าคม รูปร่างกำยำวัย 30 ปี มุ่งมั่นกับการทำแต่งานสังสรรค์บ้างเล็กน้อยตามโอกาส ทุกๆเช้าบนโต๊ะทำงานของเขามักจะมีปิ่นโตหลายขนาดว่างอยู่บนโต๊ะเสมอ แม้ว่าเขาปฏิเสธที่จะรับเพราะความเกรงใจแล้วก็ตาม ปิ่นโตพวกนี้มาจากสาวๆที่หวังที่จะมาเป็นศรีภรรยาสารวัตรนั้นแหละ

โครม!!!! หน้าคาริสากระแทกกับพวงมาลัยรถขันเก่ง เธอกำลังจะลงไปดู ทว่ารถกะบะคันเก่าข้างหน้ากลับขับหนีไป

ไม่ซิ!!! เธอเองที่ผิดขับรถชนท้ายกะบะคันนั้นแล้วเขาจะหนีเธอทำไม กองฟาง งงเล็กน้อยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ก็ขับรถตรงไปที่ สน. เพื่อแจ้งความตามหารถคันดังกล่าว

สถานีตำรวจ

ร่างบางเดินขึ้นไปด้วยความสับสน 'ฉันมาแจ้งความดำเนินคดีตัวเองหรอ ? ไม่ซิ ฉันมาแสดงความรับผิดชอบต่างหาก' คิดวนไป

ในขณะที่คิดวนไปวนมา ร่างของเธอก็อยู่หน้าโต๊ะรับเรื่องเป็นที่เรียบร้อย โดยมีผู้หมวดนั่งประจำการอยู่

"ติดต่อเรื่องอะไรครับ"

"เอออ คือ..... ฟางก็ไม่รู้จะบอกคุณตำรวจยังไงดีค่ะ คือฟางขับรถชนท้ายรถกะบะเก่าๆขันนึงค่ะ"

"ครับ ตกลงกันไม่ได้หรอครับ"

"เอออ ป่าวค่ะ"

"เจ้าทุกข์มาด้วยกันไหม"

"เออ คือ เขาหนีไปค่ะ"

😳😳😳😳

"ฟางก็ไม่ค่อยเข้าใจนะคะ หน้ารถฟางมีกล่องค่ะ ฟางแค่ต้องการรับผิด รบกวนคุณตำรวจรับเรื่องหน่อยได้ไหมคะ"

"ครับ..."

#จิตใต้สำนึกสั่งให้หยุด

สารวัตรธนนท์ เดินขึ้น สน.อย่างสง่าในระหว่างที่ฟางเดินกลับออกไปเช่นกัน 'เธอเป็นใครกัน?' ถึงทำให้สารวัตรผีดิบผู้ไม่ชายตามองผู้หญิง หยุดยืนนิ่งอยู่กับที่ราวกับว่าโดนแช่แข็ง แต่หัวใจกับเต้นถี่และแรงจนเกิดเสียงดังที่ข้อมือขวา smartwatch ร้องเตือนเมื่อเขาหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

"สวัสดีครับสารวัตร"

"หมวด ผู้หญิงเมื่อกี้เธอ...." พูดยังไม่ทันจบหมวดก็ตอบซะเหมือนรู้ใจว่าสารวัตรจะถามว่าอะไร

"อ่อ คุณเขาชื่อฟางครับ คุณเขาเรียกตัวเองว่าอย่างนั้นนะ ขับรถชนท้ายคันอื่นมาแต่คันโดนชนกลับหนี ผมว่า......."

ผู้หมวดยังแสดงรายละเอียดไม่ทันจบ สารวัตรก็เดินจากไป เออคนแบบนี้ยังเหลืออยู่บนโลกนี้อีกหรอ ตัวเองไม่ได้ผิดแท้ๆ เป็นคนอื่นก็เผ่นไปแล้ว

หลายวันต่อมา

ผู้หมวดติดต่อมาให้เธอไปเจรจากับคู่กรณี ไกล่เกลี่ยกับเป็นที่เรียบร้อยทางด้านคู่กรณีเองก็ไม่ได้ติดใจเอาความอะไร ถ้ารถอีแก่ของเขาเกียร์ไม่กระตุกเอง เธอเองก็ไม่ต้องมาชนเขา เรื่องนี้จึงจบลงด้วยดี

หลังจากจบเรื่อง คาริสาเข้าไปตรวจดูความเรียบร้อยของร้านกาแฟของเธอภายในห้างสรรพสินค้าเป็นเรื่องปกติ

วันเสาร์ผู้คนมักจะมาเที่ยวห้างสรรพสินค้ามากเป็นพิเศษ เธอสลัดคราบเจ้าของร้านมาเป็นพนักงานเสิร์ฟเสียเอง ด้วยความเป็นกันเอง ลูกค้าจึงเข้ามาอุดหนุนค่อนข้างมาก

คาริสาเสริฟกาแฟร้อนให้ลูกค้าอย่างชำนาน เวลาบ่ายสามโมงนิดๆ ลูกค้าภายในร้านเริ่มบางลง มีเสียงดังคล้ายเสียงปืนดังขึ้นจากอีกฟากภายในตัวห้าง เสียงดังกล้อง ตามด้วยเสียงกรี๊ด

แต่ทุกชีวิตในร้านของเธอสงบนิ่ง

ฟางเดินออกไปถามคนที่วิ่งหนีมาทางร้านเธอว่าเกิดอะไรขึ้น

"....โจรค่ะ มาทางนั้นแล้ว มันยิงไม่เลือกเลยขอเข้าไปหลบข้างในด้วยนะคะ"

เธอสั่งให้ ผู้จักการและพนักงานของร้านดึงประตูลงและเกนคนเข้าไปหลบหลังร้าน

ในใจเธอสั่นกลัวไปหมด คิดแต่ว่าเธอจะเอาชีวิตมาทิ้งแบบนี้ไม่ได้นะ และแม่ของเธอจะอยู่ยังไง แต่เวลานี้เธอคือผู้นำ จะหวาดกลัวให้พนักงานของเธอเห็นไม่ได้

ทำยังไงดี ๆๆๆๆๆๆ

เสียงปืนดังเป็นระยะๆ ยิ่งทำให้สติยิ่งเสียเข้าไปอีก ป่านนี้แม่ของเธอจะรู้ข่าวหรือยัง และยิ่งถ้ารู้ว่าเธอติดอยู่ในนี้แม่ของเธอคงเป็นลมไปหลายครั้งหลายคราแล้วกระมัง

และแล้วเธอนึกขึ้นได้ เธอเคยได้รับสาย ดูเหมือนจะเป็นเบอร์ส่วนตัวของนายตำรวจ

........................📞

หนึ่งในกองกำลังตำรวจพร้อมอาวุธครบมือ ลวงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงต้นเสียงที่สั่นครืดๆ

ปลายตามองสารวัตรหนุ่มข้างๆเชิงขอนุญาตรับสาย

ผู้หมวดกดรับสาย ยังไม่ทันจะกล่าวทักทาย หญิงสาวก็กล่าวขึ้นทันที

"คุณตำรวจคะ ฟางและน้องๆติดอยู่ข้างใน ตอนนี้ล็อกประตูหน้าร้านแล้ว ช่วยด้วยค่ะ"

หมวด : คุณฟางใจเย็นๆนะครับตอนนี้...

แค่เพียงได้ยินแค่ชื่อของคนโทรมา ถึงกับทำให้สารวัตรหนุ่มเสียมารยาทดึงโทรสับมาคุยเองเสียเอง

"คุณอยู่ตรงไหน"

"ชั้น 1 ค่ะ ร้านกาแฟ"

"อยู่กันทั้งหมดกี่คน"

"6-7คนได้ค่ะ"

"อยู่ตรงนั้นอย่าส่งเสียงดัง ผมจะไปช่วยคุณเอง เล่นไลน์ใช่ไหม?"

"ค่ะ -"-......."

"ถ้าผมเมมเบอร์นี้ แอ็ดไลน์ได้ใช่ไหม"

"ค่ะ"คนบ้าอะไรยังมีอารมณ์เล่นไลน์เวลานี้

สารวัตรหนุ่มแอบแปลกใจ ทำไมถึงเป็นห่วงคนข้างในจนแทบทนบุกเข้าไปข้างในไม่ไหว ทั้งที่พึ่งได้สนทนากันเป็นครั้งแรกในสายเมื่อสักครู่นี่เอง และก็แค่เดินสวนกันที่หน้า สน. เมื่อหลายวันก่อน