-นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคลใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน-
แนะนำตัวละคร
อาจารย์ยิ้มแย้ม โยติกาญ
อาจารย์สอนการเงิน
รักกัน กรกันต์
คณะบริหารสาขาเศรษฐศาสตร์ปี 3
คนที่เริ่มรู้จักกันด้วยการไม่ชอบขี้หน้าจะข้ามไปอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกได้ยังไงนะ...
"น้องชาเขียววววววววววววว" เขาดึงหูฟังออกจากหูพยายามพยุงตัวขึ้นมาเพื่อวิ่งไปหาลูกรักแต่กลับถูกผู้หญิงที่ดูเหมือนจะเป็นคู่กรณีรีบวิ่งเข้ามาพยุงตัวเสียก่อนเขาจะพยุงตัวเองได้
"คือ ฉัน..." เธอยังคงอ้ำอึ้งพูดอะไรกับภาพตรงหน้าไม่ออก เพราะมันเกินกว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก
"คุณ คุณฆ่าน้องชาเขียวหรอ" เขาหันควับมาหาเธอด้วยแววตาที่แสดงออกชัดเจนว่าโกรธและเสียใจมาก
"คือ..." เธอพอรู้ว่าน้องชาเขียวที่เขาว่าหมายถึงอะไรเลยพยายามจะอธิบายให้อีกคนฟัง
"น้องทำอะไรผิด" เขามั่นใจมากว่าจอดในที่ที่ควรจะจอดไว้แล้ว
"ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคะ" เธอยังคงพยายามอธิบาย
"ขนาดไม่ได้ตั้งใจยังกลายเป็นเศษเหล็กขนาดนี้ ถ้าตั้งใจจะขนาดไหน" น้ำตาที่คลออยู่ก่อนหน้านี้แล้วค่อยๆ ไหลออกมา
"คือ..." เธอตกใจเมื่อจู่ๆ เขาร้องไห้ออกมา เธอรีบพาเขาขึ้นรถโดยไม่ลืมเก็บน้องชาเขียวใส่รถไปส่งที่ร้านซ่อมก่อนที่คนจะให้ความสนใจไปมากกว่านี้
.
.
.
.
"มาอยู่กับพี่ แล้วพี่จะจ่ายให้กันทุกเดือนเอง"
Guest
