ลำนำแห่งหยาดโลหิต : ปฐมบทของบุปผาสีเลือด

"ครอบครัวอะไรฉันเคยมีด้วยหรอ??" 

ฉันเกือบลืมไปแล้วว่าฉันเคยมีครอบครัว 

"ถ้าฉันไม่ฆ่ามัน มันก็แค่ฆ่าฉันเท่านั้นเองฉันแค่อย่ามีชีวิตอยู่ต่อไปแค่นั้นเอง" 

มีชีวิตรอดต่อไปเพื่ออะไรกันนะ? 

"อยากรู้เรื่องราวของฉันใช่ไหมละ การถูกทอดทิ้ง ทรมาณ และ กลิ่นคาวเลือด มาสิล้อมวงฟังเสียงกรีดร้องขอเหล่าวิญญาณที่ถูกฉันสังหาร กลิ่นเลือดและซากศพ การร่ายรำของดาบและเลือดที่สาดกระเซ็นไปทั่ว ชิ้นส่วนอวัยวะของศัตรูที่เกลื่อนไปทั่งสมรภูมิ เสียงร้องขอชีวิตของพวกเค้าช่างน่าสังเวช" 

เรามาเต้นรำท่ามกลางซากศพกันดีกว่า เสียงกรีดร้องคือดนตรี สมรภูมินี้คือเวทีเต้นรำของฉัน 

" บุปผาสีเลือด ลูน่าเซียร์ ดิ อาร์ค"