นิยายเรื่อง..
พ่อลูกติด กับรักว้าวุ่นครั้งใหม่
➳.........................♥
สายลมยามฤดูร้อน..เวลาแห่งการพบเจอ..
กอหญ้าสับส่าย..ไม่รู้ทิศทาง..
เอนเอียงไปตามแรงลมที่พัดผ่าน..
✍...........................✍
ณ ผับชื่อดังใจกลางเมือง
บริเวณตรงทางเดิน..
"กอหญ้า เราเลิกกันเถอะว่ะ"
"อาท ฉันผิดอะไร..ทำไมล่ะ?"
"ไม่รู้ ไม่มี ก็แค่เบื่อแล้วว่ะ"
"อาท นายไม่เคยเป็นแบบนี้นิ ขอร้องล่ะอย่าไปเลย"
"ปล่อยดิวะ!"
พลั่ก! ฮึก..
เรี่ยวแรงที่เคยมีมันหายไปทันทีที่ได้ยินคำนั้นออกมาจากปากของผู้ชายที่ฉันรักมาก เขาพลั่กร่างฉันจนหลังกระแทกเข้ากับผนังปูน แล้วก็เดินจากไปโดยไม่ใยดีฉันเลย..
ฉันเหมือนคนโง่ในเรื่องความรัก
ตลอดชีวิตของฉันไม่เคยเจอรักที่ดีเลยแม้สักครั้งเดียว..เจอกี่คนกี่คนก็จบเหมือนทุกๆครั้ง
ที่ผ่านมาเหมือนจะดี..แต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งฉันไป
เพราะอะไร..
พรึ่บ!
ฉันทิ้งตัวลงนั่งทาบไปกับพื้นตรงทางเดิน รู้สึกเสียใจกับวันเวลาที่ผ่านมา
กึก!
ระหว่างที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่นั่นเอง ฉันก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้แล้วหยุดลงตรงหน้า
"มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ เกะกะซะจริง"
"........." เสียงนั่นมัน...สายลม
ฉันรีบเงยหน้าขึ้นมองหลังจากได้ยินเสียงคุ้นหูที่ชวนให้ผวา
"กอหญ้า"
ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเอ่ยชื่อฉันออกมาเหมือนต้องการย้ำให้แน่ใจ หมอนั่นปรายตามองฉันอย่างละเอียดด้วยแววตานิ่งเฉย เรือนผมสีดำสนิทกับดวงตาคมกริบฉายชัดถึงความเย็นชาไร้ความรู้สึกอย่างเลือดเย็นนั่น ฉันยังจำได้ดี
"หึ..."
สายลมเดินผ่านฉันไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำเอาฉันรู้สึกใจหายวาบอย่างไม่ทราบสาเหตุ เขาทำกับฉันเหมือนฉันเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขาไปแล้ว
สามปีแล้วสินะที่เราไม่ได้เจอกัน เขาไม่เคยเปลี่ยนไปเลยจริงๆ
_________________________
ผู้แต่ง... หยูหยา
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง..เนื้อเรื่องไม่เคยเกิดขึ้นจริง เป็นแค่จินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
อ่านแล้วอย่าลืมมาคอมเม้นพูดคุยกันนะคะ
(ขอร้องโปรดอย่าลอกเลียนแบบ)
"ขอบพระคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ"