Intro
เสียงฟ้าร้องกึกก้องไปทั่วพสุธา สายฝนหลั่งลงมาชะล้างทุกสรรพสิ่ง แม้หยาดพิรุณร่วงหล่นมาเพียงเท่าใด ก็ไม่อาจชะล้างกิเลสตัณหาของหญิงสาวและชายหนุ่มในบ้านหลังใหญ่ภายใต้เมฆหนา ข้างในห้องสีขาวสะอาดที่มืดมิด เขาและเธอถูกกิเลสตัณหาเปรอะเปื้อนไปทั้งจิตใจและร่างกาย ดอกไม้ของเธอ ณ ตอนนี้เฉอะแฉะไปด้วยความต้องการ เป็นสัญญาณที่บอกว่าเธอพร้อมที่จะถูกฉาบชโลมด้วยมลทินแล้ว ร่างกำยำค่อยๆ ก้มลงไปชิมน้ำดอกไม้รสหวาน เธอพลางครางกระเซ่าด้วยความเสียวซ่าน มือจิกหลัง เท้าเหยียดเกร็ง ตอบสนองต่อสัมผัสที่เธอได้รับ และเมื่อถึงจุดที่เธอต้องการ ดอกไม้ของเธอก็ปล่อยน้ำรสหวานออกมามากมาย เป็นที่พอใจของชายหนุ่มยิ่งนัก
"ชอบมั้ย" ชายหนุ่มถามด้วยท่าทีหยอกเย้ากระเซ้าแหย่ เขาไม่ได้หวังคำตอบจากเธอหรอก เค้าแค่ต้องการเห็นปฏิกิริยาของเธอต่อคำถามที่น่าอายเช่นนี้
"คิดว่าชอบมั้ยล่ะ?" เธอหอบพลางเอ่ยออกมา แม้ภายในห้องจะมืดมิด แต่ยังมีแสงจากสายฟ้าที่ฟาดลงมายังพื้นปฐพีเป็นระยะ ทำให้ชายหนุ่มเห็นสีหน้าพึงพอใจของเธออย่างชัดเจน
"ถ้าแฟนเธอมาได้ยิน คงเสียใจแย่" เขาแค่นยิ้ม แม้คำพูดของเค้าจะดูถูกความซื่อสัตย์ของเธอ ซึ่งคนปกติที่ได้ยินคำเอ่ยนี้คงจะรู้สึกผิดด้วยสามัญสำนึกที่ควรมี แต่หากเป็นเธอแล้ว กลับไม่
"เลิกพูดถึงเขาเถอะ มาทำเรื่องของเราให้มันเสร็จดีกว่า" เธอเอื้อมแขนของเธอโอบรัดคออีกฝ่ายด้วยความเสน่หา บทเพลงรักถูกดำเนินต่อไปอย่างไม่รอช้า ฉากรักของเธอและเขาถูกบรรเลงซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ในค่ำคืนอันหนาวเหน็บ โดยที่อะไรก็ไม่สามารถหยุดความต้องการอันแรงกล้าของคนสองคนได้
ทุกสรรพสิ่งเบื้องล่างถูกชะล้างโดยหยดวรุณซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนสะอาด ยกเว้นกิเลสตัณหาของทั้งสองยังคงดำเนินต่อไปไม่มีสิ้นสุด ค่ำคืนที่ไร้แสงจันทร์ส่อง เขาและเธอไม่รู้เลยว่า กำลังมีอะไรบางอย่างคืบคลานเข้าใกล้เธออย่างช้าๆ...
Guest
