ในวันที่เธอ 'เริ่ม' หมดรัก
เขาคนนั้นกลับ 'หลงรัก' เธอจนหมดหัวใจ
ความจริงคือฉันไม่อยากจะห่างเธอ
แค่วินาทีที่ไม่เจอ ไม่มีเธออยู่ใกล้กัน
โลกก็พลันมืดมิดไม่สดใส..
ท้องฟ้าสีครามของลูกคลื่น
รักแท้ที่เคยเข้าใจว่ามีจริง.. สุดท้ายก็เป็นเพียงแค่คำลวงที่ไร้ค่า
“หลังจากแต่งงานกันก็พาลูกย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านพี่”
ประโยคนี้หลุดออกมาจากปากของผู้ชายไร้หัวใจที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้
ฝันหวาน การแต่งงานครั้งเดียวในชีวิต หญิงผู้เป็นที่รักของใครสักคน
ถ้าเพียงแต่ว่า.. ความโชคดีเหล่านั้นไม่ได้มีไว้ให้คนอย่างฉัน
“แล้วถ้าไม่แต่งล่ะคะ”
“มีสิทธิ์เลือกด้วยเหรอ?”
คนตรงหน้าเลิกคิ้ว
“บางทีพี่ครามคงลืมไปแล้วว่าลูกคลื่นในวันนี้ไม่ใช่ของเล่นในกำมือพี่เหมือนเมื่อก่อน”
“งั้นเหรอ”
“ฉันสามารถเป็นโลกทั้งใบให้กับลูกได้.. แม้ในวันที่ไม่มีพี่”
“…”
“มีแต่เหมือนไม่มีสู้ไม่มีเลยยังดีซะกว่า”
คำพูดที่มาพร้อมกับรอยยิ้มของฉัน
แม้ในวันที่เศร้ามากที่สุดใครบางคนก็ไม่มีค่าพอให้เราต้องเสียน้ำตาให้
**นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน มิได้ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือคัดลอกผู้ใดมา
ชื่อ ภาพประกอบ ล้วนสมมุติขึ้นมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง
เหตุและผลเป็นไปตามลักษณะนิสัยของตัวละครในนิยายซึ่งเป็นเพียงจินตนาการที่ผู้เขียนแต่งขึ้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือทำซ้ำทุกกรณี ลิขสิทธิ์ ตาม พรบ. พ.ศ. 2537
Guest
