ผวัะ!! ผวัะ!!! ผวัะ!! ผวัะ!!! ผวัะ!! ผวัะ!!! ผวัะ!! ผวัะ!!!
เมือผมตามเมฆามา ผมเตะร่างบางเขาไปที่ลำตัวเเรงๆ หลายทีจนร่างบางลำลักของมาเป็นเลือด
“อัก ค่อก ฮ่า ฮ่า”
“ อย่าเล่นกับผมสิครับ โทรศัพท์เครื่องนี้ผมขอล่ะกัน” ผมชีกยิ้มให้เขา ผมกระชากโทรศัพท์จากมือร่างบางเเล้วขว้างโทรศัพท์ไปกระเเทกกับกำเเพงจนเเตกละเอียด
ผมย่อตัวให้อยู่ระดับเดียวกับร่างบาง ผมมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง กระชากผมเขาขึ้นมาเพื่อให้เขาสบตาผม
“ นายจะเเค้นอะไรนักหน่า เรื่องมันก็นานเเล้ว ทำไมจะต้องมาเเก้เเค้นตอนนี้”
“ สำหรับคุณมันอาจจะเป็นเรื่องที่นานเเล้ว เเต่สำหรับผม มันเหมือนเพิ่งเกิดใหม่ อย่างคุณอย่ามาพูดเลยที่กว่า”
ถุย
“ หึนายมันน่าสมเพช นายทำร้ายคนพิการไม่ทีทางสู้อย่างฉัน ทั้งที่ตอนนั้นนายกลับอ่อนเเอ่ ปวกเปีย คนอ่อนเเอ่ในโรงเรียนนั้นน่ะ มันก็ไม่มีที่ยินอยู่เเล้ว” ร่างบางถุยน้ำลายใส่หน้าผม เเถมพูดจาด้วยท่าทางที่ไม่มีคำว่าสำนึก
“ งั้นเหรอ คนอ่อนเเอ่ไม่มีที่ยิน งั้นผมจะทำให้คุณไม่มีที่ยินเอง”
เจ
เมฆา
ฝากติดตามกันด้วยเน่อ
Guest
