MY BOSS
"มี๊แบมฮับ วันนี้ที่โรงเรียนเพื่อนของปริ้นซ์ บอกว่าปะป๊าจะมารับ ปะป๊าคืออะไรหรอฮับ"
"เอ่อ...ปะป๊าคือคนที่ทำให้หนูเกิดมาไงครับ"แบมแบมกลั้นใจตอบลูกไปตามจริง
"ถ้างั้นปริ้นซ์มีปะป๊ามั้ยฮะ"เด็กเอ่ยถามแล้วเอียงคอ
"มีสิครับ"แบมแบมตอบด้วยรอยยิ้ม ถึงแม้ผู้ชายคนนั้นจะเป็นยังไง แต่เขาก็ยังคงเป็นพ่อของปริ้นซ์อยู่ดี
"ปะป๊าหน้าตาเป็นยังไงหรอฮะ"
"มี๊ว่าเราไปทานข้าวกับดีกว่านะครับ"แบมแบมเลือกที่จะไม่ตอบ
.
.
.
.
"แบมแบมเดี๋ยวก่อนสิ!"ร่างสูงของผู้บริหารเอ่ยห้าม
ร่างบางไม่แม้แต่จะหันมามอง เขาไม่น่าพาปริ้นซ์มาทำงานด้วยเลยวันนี้
.
.
.
.
"พี่ขอโทษ...ให้โอกาศพี่ได้มั้ยแบม"ตอนนี้เขาทิ้งทุกอย่าง ยอมทุกอย่าง ขออย่างเดียว ขอให้เขาได้ดูแลร่างบางตรงหน้านี้
"ไม่ครับ คุณไม่รักษามันไว้ตั้งแต่แรกเอง"
.
.
.
.
====ENJOY READING ====