“…พสุธาเทียบ เคียงนภา คนจรจะหยิบยื่น 

เหมันต์จะรับแสง กากเดนรับการปลดปล่อย 

คนง่อยจะโลดเต้น ผู้ตาบอดจะสัมผัสการเบิก… 

 

“ เจ้าคิดว่าอีกสักเท่าใดจนกว่าเวลาเหล่านั้นจะหวนกลับคืน…สำหรับข้าแล้ว ข้าเพียงจะจดจำทั้งสามสิ่งนี้ 

ภายไต้ห้วงความทรงจำอันเลือนลางของตัวข้า มันคงจะเลือนหายไปพร้อมกับตัวของข้าและพวกท่าน “ 

“…จะอย่างไรก็ดีควรไห้ทุกๆสรรพสิ่งดำเนินไปตามที่มันควรจะเป็น วิบัติแก่ผู้คนช่วงอายุไขเหล่านี้ 

 ข้าหวังเพียงว่าพวกท่านจะสรรหาได้มาซึ่ง “มนุษย์ที่แท้จริง” ทุกๆสิ่งที่ท่านกับข้าเรียนรู้และประสบมา 

ยังอีกไกลซึ่งเราจะไปถึง จงฟังและจารึกมันลงไปบนแผ่นดวงใจของพวกเจ้าและทุกๆชีวิต  

 

“ เมื่อบั้นปลายนั้นจะมาถึง ต้นไม้จะไม่ผลิดอกออกผลหรืองอกเงยอีกต่อไป แต่จะเหี่ยวเฉาจนตาย 

จงรอคอยต้นกล้าและผลใหม่จะงอกเงยและเบ่งบานขึ้นอีกครั้งเป็นแน่ ” 

 

…มันจะกลายเป็นเรื่องเล่ากล่าวขาน และกลายเป็นตำนาน จวบจนนิทานกลายเป็นเทพนิยาย  

แก่ลูกหลานทุกๆเผ่าพันธุ์สืบๆไปเป็นนิตย์… 

 

 

…แคสเซียส…กล่าวไว้ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว