ผูกพันกันเพราะความทรงจำ เจอกันอีกครั้งเพราะพรหมลิขิต
--------------------
“จำผมไม่ได้เหรอ ไม่รู้สึกคุ้นชื่อผมบ้างเลยเหรอ”
พี่นทีจำผมไม่ได้ทั้งๆที่ตอนเด็กๆเราสนิทกันมาก
.
.
.
"เจ้าปลาน้อยของพี่นที"
ผมทำหน้าสงสัยกับคำพูดของคนเป็นพี่เลยถามกลับไปว่าที่พี่นทีพูดนั้นหมายถึงอะไร
"ทำไมเป็นปลาตัวน้อยอะ"
คนพี่ยิ้มแล้วตอบว่า " ก็ปลามันต้องอาศัยอยู่ในน้ำ ปลาจะอยู่ได้ก็ต้องมีน้ำนะ "
ผมที่ยืนขำกับคำพูดของพี่นทีที่เอาความหมายของชื่อตัวเองมาเปรียบ " งั้นพี่ก็เป็นปลาตัวใหญ่ของผมน่ะสิ"
พี่นทีทำหน้าสงสัย " ทำไมพี่ไม่เป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่ปลาล่ะ "
ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับคนเป็นพี่ แล้วตอบกลับไปว่า " พี่นทีอย่าลืมสิ ชื่อผมคือธารา ธาราเเปลว่าน้ำ ปลาจะอยู่ได้ก็ต้องมีน้ำ แล้วที่สำคัญในเมื่อพี่ให้ผมเป็นปลาตัวน้อยของพี่ พี่ก็ต้องเป็นปลาตัวใหญ่ของผมสิ จะเป็นอย่างอื่นไปได้ไง"