“หนูโตแล้วนะคะพ่อ หนูรักนภัทรและพาอก็ห้ามความรักหนูกับนภัทรไม่ได้หรอกค่ะ” เสียงของเรนนี่ที่ทะเลาะอยู่กับพ่อของเขา
“ได้ ถ้าแกจะลองดีกับพ่อ งั้นพ่อจะกักบริเวณแก จนกว่าแกจะสำนึกได้” พ่อของเรนนี่พูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดันและน่ากลัว
“พ่อจะทำแบบนี้ไม่ได้ พ่อปล่อยหนูไปเถอะ ปานนี้นภัทรจะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้” เรนนี่พูดไปด้วยน้ำเสียงที่ทุกข์ร้อนใจ และก้มลงกอดขาของพ่อ....
1 ปีก่อนหน้า
ณ มหาลัยแห่งหนึ่ง
เรนนี่เธอเป็นผู้หญิงมีเพียบพร้อมทุกอย่าง ทุกคนต่างอิจฉาเธอ เพราะเธอทั้งสวย รวย และเรียนเก่ง มีผู้ชายมาจีบอยู่ตลอด แต่เธอไม่สนใจ เพราะเธอมีชายในฝันของเธอ ชายในจิตนาการตั้งแต่เธอยังเด็ก....
“เรนนี่!!!” เสียงของพลอยใสเรียกเรนนี่
“ห่ะ อะไรของแกเนี่ยยัยพลอย” เรนนี่ตอบด้วยน้ำเสียงที่ตกใจ
“พลอยใสย๊ะ เดะตบปากแตก และอีกอย่างฉันเรียกแกไม่รู้กี่ร้อยรอบ” พลอยใสพูดกับเรนนี่
“อ้าวเหรอ ฉันคงไม่ได้ยินเองแหละ” เรนนี่ตอบด้วยความมึนงงนิดหน่อย
“ว่าแต่แกเพ้อถึงชายในฝันในวัยเด็กอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย ฉันไม่เข้าใจแกเลยจริงๆ มีผู้ชายที่เขามีพร้อมทุกอย่าง ไม่ว่าจะหน้าตา ฐานะ และ....” พลอยใสทำหน้าตาฟินๆและอมยิ้มไปด้วย
“แนะ!! แกอย่าคิดทะลึ่งเชียวนะพลอยใส” เรนนี่ทำหน้าบึ้งใส่พลอยใส
“โอ้ยแก ฉันก็พูดเล่นมั้ยละ” พลอยใสตอบกลับเรนนี่ด้วยน้ำเสียงที่ทะเล้น
“ไปเรียนกันเหอะแก ได้เวลาเเล้วนิ” เรนนี่ชวนพลอยใสไปเรียนคณิตศาสตร์
“อะๆ นักศึกษา เข้าห้องเรียนได้แล้วจ๊ะ” เสียงอาจารย์เดินมาและพูดกับนักศึกษาไปด้วย
....เรียนไปสักพัก
“นี่ทุกคน ห้องเรียนเรามีเด็กใหม่มานะ แนะนำตัวเลยนะนภัทร”
“ส สวัสดี เราชื่อนภัทร...... ครับ” พูดจบประโยค นภัทรพยักหน้าและทำหน้ากังวล
“อะ งั้นเธอไปนั้งกับเรนนี่นะ” เพราะเรนนี่เป็นเด็กที่เรียนเก่งที่สุดในห้อง
“เธอย้ายมาจากไหนเหรอ” เรนนี่ถามนภัทร
“หนองคาย” นภัทรตอบด้วยน้ำเสียงที่เบาและเขิลอายเรนนี่
“เราชื่อเรนนี่นะ นายชื่อนภัทรเหรอ” เรนนี่พยายามพูดคุยกับนภัทร
“อือ” นภัทรตอบเรนนี่คำสั้นๆและเขาก็ไม่พูดกับใครในห้องเลย
......ช่วงพักกลางวัน......
“เห้ย เป็นบ้าเหรอว่ะ เป็นเอ๋องี้เหรอ” เสียงของเอก นักเลงประจำห้องเรียนพูดดังขึ้นมา
#ฝากติดตามด้วยนะคะ
@soithip
Guest
