รสรักอสุรา
รสรักที่แสนวาบหวาม หาใช่ความสามารถพิเศษของอสุราไม่
"อ๊าาส์ หนูมิ้ว หนูมิ้ว ต้องให้พี่สอนอีกกี่ครั้งว่าไม่ให้ใช้ฟันกัด" ใบหน้าคมก้มลงมองเด็กสาวที่นั่งถนัดระหว่างของข้างของตัวเอง ริมฝีปากหยักแย้มเล็กน้อยด้วยความพอใจ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาสบตา ปากเล็กๆยังคงเจ่อด้วยบางอย่างที่คับจนรูปปากบิดเบี้ยว นิ้วมือเรียวเล็กกำเอ็นร้อนรูดขึ้นลงด้วยความเก้ๆกังๆ
"หนูไม่เคยทำนี่คะ"เด็กน้อยถอนริมฝีปากพูดตอบเขา "คุณบอกให้หนูกินแบบ...ไอติม"สาวน้อยเว้นวรรคก่อนจะยิ้มให้เขา บางเบาจนแทบมองไม่เห็นคนในที่แอบแฝง "แล้วปกติหนูกินไอติมหนูไม่เลีย หนูจะ...กัด!!!"
"อ๊ากกกก!!!..."เสียงร้องชอบศิวกรดังลั่นห้องเขามองเด็กสาวที่กำลังเงยหน้าขึ้นสบตาเขาทันทีที่เขาก้มลงมองเธอ ดวงตาใส่ซื่อก็แปลเปลี่ยนขอบตาแดงก่ำ ริมฝีปากอาบไปด้วยเลือด ใช่แล้ว...มันคือเลือดจ้าน้อยของเขา
เธอใจร้ายมาก กัดเข้าปากเต็มปากเต็มคำซ้ำยังเคี้ยวให้ดูต่อหน้าต่อตา ศิวกรมองเธอด้วยความตกตลึงเพราะตัวเด็กสาวปีนขึ้นมานั่งบนหน้าอกเขาก่อนจะก้มลงกระซิบข้างหู
"อยากได้หนู...รอชาติหน้านะคะ"
แล้วเสียงนาฬิกาปลุกก็ดังขึ้น ร่างสูงดีดตัวนั่งทันทีที่ลืมตา ฝันบ้าอะไรของเขา ทำอยู่ๆถึงได้ฝันถึงยัยเด็กฝึกงานคนนั้นได้ฝันหน้ากลัวพิลึกพิลั่น
ร่างสูงลุกออกจากเตียงก่อนจะเดินออกมาที่ริมระเบียง ไม่ยักกะเจอความวุ่นวายของเมืองกรุงอาจจะเป็นเพราะตอนนี้ตีสาม ป่านนี้คนปกติเชาคงนอนหลับฝันดีใครเขาจะตื่นกันเวลานี้นอกจากเขา ฉุดคิดถึงเรื่องฝันร่างสูงสั่นสะท้านทั้งตัว ความเสียวซ่านก่อนก่อนจะจบลงด้วยความน่ากลัวนั่นทำให้ศิวกรต้องคิดว่าควรจะออกห่างเธอมากขึ้นกว่านี้
แค่ฝัน แค่ฝันร้าย... แล้วคนอย่างเขาไม่มีวันแตะต้องผู้หญิงหยำฉ่าแบบนั้นเป็นแน่
สูงส่งนักหรือพ่อคุณ ได้...เดี๋ยวแม่จะจัดชุดใหญ่ไฟกระพริบให้เรียกหนูมิ้ว หนูมิ้วจ๋าไม่ทัน เอาให้ขาดใจตายไปเลยคอยดู
เห็นพี่หมากแล้วมันเกิดอารมณ์เอ้ย! นึกคาแร็คเตอร์ของศวกรได้
จึงก่อเกิดรสรักอสุรา
ชอบกดไลค์ กดหัวใจให้ก็พอ ส่วนคุณจ้าไรท์จะกดลงเตียงให้เองค่าา