ร้อนรัก...นายหัวใจแห่งจ้าวทะเลทราย

***นิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับชายรักชาย เนื้อหาอาจมีความรุนแรง ใครรับไม่ได้กดออกเลยจร้า *** 

อารัมภบท 

การทำงานที่ทุ่มแรงกายและแรงใจทั้งชีวิต เพื่อ"ความถูกต้อง"  

จนไม่สนใจว่าตัวเองจะบาดเจ็บมากแค่ไหน เพื่อ "ให้งานสำเร็จลุล่วง" 

แต่.... ก็ไม่ได้ละเลยการดูแลตนเอง เอาใจใส่คนรอบข้าง คิดไม่ถึงว่าคนที่เราเชื่อใจจะทำร้ายเราได้ขนาดนี้ เพื่อ "สิ่งที่ตนเองต้องการ" ไม่ว่าวิธีไหนก็ต้องได้มาเป็นของตนเอง  

ตัวเรานั้นก็ไม่รับรู้สิ่งใดๆทำได้เพียงแค่รับตาลงเท่านั้น 

แล้ว... สักพักก็ได้ยินเสียงคนร้องเสียงโหยหวน ของใครก็ไม่รู้ก็เงียบหายไป และเสียงคนสุดท้ายที่ได้ยินก็คือ "คนที่ทรยศเรา" 

กำลังขอร้องขอชีวิตกับ "ใครกัน" จากนั้นมันก็แหกปากร้องสุดเสียงว่า "ขอร้อง อย่าทำผมเลย ผมจะให้เงินมหาศาลแก่คุณไว้ชีวิตผมเถอะ!!!"  

สิ้นเสียงมันก็เหลือเพียงความเงียบสงัดแตกต่างกับก่อนหน้าที่มีเสียงการยิงสู้กัน 

ตัวผมก็ลอยขึ้นจากพื้นใครก็ไม่รู้กำลังอุ้มผมในท่าเจ้าสาว โอบอุ้มอย่างอ่อนโยนและรู้สึกอบอุ่นเหมือนเคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ทำไมจำไม่ได้เลย แต่กลับรู้สึกคิดถึงมากเหลือเกิน 

ทำไมนะ!... "คนนี้ เขาคือใครกัน" พยายามลืมตาขึ้นเพื่อจะดูหน้าตาของเขาก็ได้ยินเสียงพูดขึ้น "เจ้าต้องได้รับการพักผ่อน ฝันดี //อัหฺลาม ซะอีดะฮ์" รู้สึกเหมือนเขาจุ๊บหน้าผากของผม แล้วไม่รู้สึกรับรู้อะไรอีกเลย 

#แต่งเพื่อความสนุก และจินตนาการ /มโนของไรต์เอง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องบุคคลจริง เพิ่งหัดแต่งไม่ต้องแปลกใจกับการแต่งของไรต์คำผิดหรือภาษาไม่สละสลวยก็ขออภัย 

##ย้ำ!!! ใครไม่ชอบแนวนี้กดออกได้เลย 

###ใครที่หลงเข้ามาอ่านนิยายของไรต์ก็ขอให้สนุกน้ะๆๆ ถ้ามีคำผิดต้องไหนสามารถคอมเมนต์ได้ไรต์จะเปลี่ยนให้ ขอบคุณล่วงหน้า