แสงพอดี

“คุณชอบเธอ ส่วนฉันก็ชอบเธอ แล้วอะไรที่ทำให้คุณคิดว่าเราจะชอบกันได้ เพราะนอกจากเรื่องนี้ เราก็ต่างกันแทบทุกอย่าง”

Aileen part

ในหัวใจคุณที่มีเพื่อนของฉันอยู่เกินครึ่งของพื้นที่ ฉันเข้าใจดี คนสวยโดดเด่นอย่างพู่กัน ทำให้คนตกหลุมรักได้ไม่ยาก ไม่เว้นแม้แต่ฉัน เธอเป็นทั้งเพื่อนและคนสำคัญ ฉันเคยไม่ชอบคุณ เพราะคุณแย่งแสงสว่างนี้ไปจากฉัน แต่ทำไมตอนพวกคุณใกล้ชิดกัน คนที่ฉันหึงหวงถึงเป็นคุณแทนที่จะเป็นเธอ มันแปลกจนฉันไม่รู้จะพูดออกไปยังไงดี ฉันยอมแล้ว ยอมทุกอย่าง ฉันจะหลีกทางให้ทั้งคู่ได้คบกัน แต่ถึงอย่างนั้น ทำไมคุณถึงปล่อยเธอไป ทำไมไม่สู้สักหน่อย ให้คนอื่นแย่งเธอไปง่ายๆ ได้ยังไง ปล่อยสิ่งดีๆ แบบนี้ไปได้ยังไง คุณมันอ่อนแอ ยอมแพ้ง่ายๆ พอมาถึงเรื่องของฉัน คุณก็ยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่ม ฉันถึงตระหนักได้ว่า สิ่งที่เราคิดเหมือนกันมีแค่เรื่องพู่กันเท่านั้น เพราะเรื่องนี้ก็เป็นฉันที่ชอบคุณอยู่ฝ่ายเดียว ชอบจนไม่รู้จะต้องทำยังไงแล้ว ทำไมไม่คิดคว้าฉันไว้สักหน่อย คนธรรมดาที่ไม่มีอะไรโดดเด่นอย่างฉัน มันไม่คู่ควรกับคุณเลยหรือไง ทำอะไรสักอย่างสิชลธาร

Chonlatarn part

คิดว่าช่างภาพที่มองหาสิ่งที่โดดเด่นอยู่ตลอดอย่างฉัน ยอมปล่อยคนที่น่ารักสุดๆ แบบนั้นไปเพราะอะไรล่ะไอลีน คนธรรมดาแบบเธอที่มองไปเมื่อไหร่ก็โคตรจะธรรมดา มองกี่ทีมันก็ไม่มีอะไรโดดเด่น และที่ในหัวฉันมีแต่เรื่องของคนอย่างเธอ คิดว่ามันเพราะใครล่ะ มายุ่งวุ่นวายในชีวิตฉัน แล้วอยู่ๆ จะเดินออกไปง่ายๆ คิดมาได้ยังไงว่าฉันจะปล่อยเธอไป เปลี่ยนฉันได้ขนาดนี้แล้ว ชอบฉันขนาดนั้นแท้ๆ แต่กลับไม่พูดออกมา เอาแต่พูดเรื่องไร้สาระว่าเราต่างกัน เธอชอบฉัน และฉันก็ชอบเธอ เธอไม่ยอมพูดมันออกมาสักที และฉันก็ไม่ได้พูดออกไป แล้วมันต่างกันตรงไหน