"...ช่างเตี้ยตันสั้นจริงเหมือนลิงแคระ
บั้นท้ายแบะพุงบวมรวมเหมียนหมา
ขาวชวนฝันแค่ฟันกับลูกตา
แก้มกานดาปุ่มป่ำสิวดำแดง
คิ้วชวนยิ้มนึกว่าพิมพ์ นาคำไฮ
คนอะไรดั้งหายตาย! หยะแหยง
หูก็กางคางก็สั้นฟันก็แมง
สองเต้าแตงแห้งเหี่ยวบิดเบี้ยวบาน"
(จาก หมอภีม)
"...คนอะไรหล่อล่ำน่าตำแตะ
หล่อเน่าเฟะเหม็นเปรี้ยวเหมือนเยี่ยวหมา
หล่อเหมือนลิงหน้าไหม้ไร้น้ำยา
หล่อเหมือนปลาปักเป้ากระเด้าลม
หล่อเหมือนกบจำศีลกินแมลงเม่า
หล่อเหมือนเต่าใกล้ตายทรายทับถม
หล่อเหมือนควายโดนขวิดติดโคลนตม
หล่อเหมือนกองอาจมกลิ่นขมคอ"
(จาก ติวเตอร์พริม)
“หมอภีม” ตั้งใจจะล่องเรือยอช์ตอย่างสันโดษเพื่อพักผ่อนในช่วงวันหยุดพิเศษ แต่บนเรือนั้นกับมีหญิงสาวแปลกหน้าอย่าง “พริม” ติดสอยห้อยตามมาด้วย ภีมรังเกียจเธอยิ่งกว่าอะไร เพราะเคยเห็นเธอแต่งตัวสั้นเสมอหูเพื่อยั่วยวน “ไผ่” น้องชายของเขาจนหลงรักหัวปักหัวปำ! และที่สำคัญ เหมือนเขาเองก็จะเหยื่อรายต่อไปของแม่เสือสาวคนนี้ด้วย
**********
อยากอ่านล่วงหน้าก่อนใคร เรื่องนี้มีให้อ่านแบบ e-book ในเว็บ meb นะคะ
พิมพ์ช่องค้นหาว่า เธอคือดวงใจของฉัน
Guest
