สวัสดี ผมชื่อมาร์ค ชีวิตเด็กที่พึ่ง จบม.6อย่างผม ก็คงไม่พ้นเรื่องเข้า มหาวิทยาลัยเหมือนทุกๆคน ผมเป็นคนเรียนไม่ค่อยเก่งหรอกแต่ผมเล่นดนตรีเก่งมากกกกกก ไม่อยากจะโม้.. เครื่องดนตรีที่ผมชอบก็คือกีต้าร์ และแน่นอนผมอยากเข้าคณะดนตรี แต่...พ่อกับแม่ผมสิบังคับให้ผมเรียนหมอแบบพี่ๆ เห้อ!คิดแล้วก็โมโหจริงๆ 👩⚕️🎸🎶
**********************
ณ ร้าน....... 🍺
"ไอ้มาร์ค มาช้าจังนะมึง" เคพูด มาร์คเงียบเดินมานั่งข้างๆอิน ทำหน้าหงุดหงิดอารมณ์เสียมา
"เป็นอะไรมาอีกไอ้เวร เคลียกับพ่อแม่ไม่ได้หรอวะว่าจะไปเรียนดนตรีด้วยกัน" เฟิร์สถามพร้อมหยิบแก้วเบียร์เย็นๆที่วางอมาดื่ม
"ก็เออดิ พ่อกับแม่ให้กูเรียนหมอ แต่พวกมึงก็รู้ว่ากูอยากเรียนดนตรีมากขนาดไหน ทำไมพ่อกับแม่ไม่เข้าใจกูเลยว้ะ! เรียนหมอยากก็ยาก ไม่ใช่ทางกูเลย"
"เออน่าาใจเย็นๆมึง" อินพูดดปลอบใจมาร์คพร้อมเอามือไปตบไหล่
เมื่อกินเหล้าไปจนเมาแล้วได้ที่แล้วอยู่ๆ เฟิร์สก็พูดขึ้นมาว่า "เห้ยไอ้มาร์ค อันที่จริง พวกูคิดไว้แล้วว่าพวกกูจะไปเรียนหมอกับมึง" "เออใช่ เราค่อยไปเข้าชมรมดนตรีก็ได้เว่ยยย เนาะไอ้เฟิร์ส" อินพูด "พวกมึงพูดเรื่องจริงหรอเนี้ย" มาร์คพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ "พวกกูไม่ทิ้งมึงไปเรียนคนเดียวหรอกไอ้สัสมาร์ค"..............👬👬
แม้ไอ้เค ไอ้อิน ไอ้เฟิร์ส พูดมาเพราะความเมาล้วนๆ แต่ยังคำพูดก็คือคำพูด พวกมันต้องไปเรียนหมอกับผม 55555
**เมื่อถึงวันประกาศผล ทั้ง4คนติดคณะแพทย์ศาสตร์ ทุกคน
***เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อติดตามพรุ่งนี้จ้าาา***😊