เมื่อผมถูกส่งไปต่างโลก
9
ตอน
2.91K
เข้าชม
20
ถูกใจ
4
ความคิดเห็น
22
เพิ่มลงคลัง

สวัสดี ทุกคนคงสงสัยกันว่าผมคือใครนะครับ เอาหละผมจะเล่าเรื่องราวของผมให้ฟัง 

“ผมชื่อ เอ็มเจ(MJ) อายุ 27 ปี เคยอาศันอยู่ที่โลกปกติเหมือนกับทุกๆคนนั้นแหละ แต่ถูกใครก็ไม่รู้ที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าลักพาตัวมา จริงๆแล้วผมก็ตกใจเหมือนกันที่ยืนซื้อชานมไขมุขอยู่แล้วมาโผล่ที่ไหนก็ไม่รู้ เห้อออ.....” 

ผู้ที่นั่งอยู่บนบัลลังนั้นคือชายแก่ที่มีกล้ามเนื้อที่หนาและใหญ่ทำให้ดูหน้ากลัว ผมยาวสีขาวสว่างและ มีองค์รักนั่งอยู่ข้างๆชายแก่นั้น 4 คน 

พระเจ้า:  “ไงไอหนู พอดีข้าบังเอิญเบื่อๆเลยกะจะหาเกมให้เจ้าเล่นหนะ”

                พระเจ้าได้พูดกับเอ็มเจโดยสีหน้ายิ้มแย้มและดูหน้าเกรงขามในเวลาเดียวกัน

เอ็มเจ:  “เวรละตูอยู่ไหนวะเนี่ยแล้วตาแก่นี่เป็นใครกันน่ากลัวชิบ”  

              เอ็มเจได้พูดในใจและกลัวชายแก่ ที่นั่งอยู่ข้างหน้าเค้าในเวลาเดียวกัน

พระเจ้า:  “55555 ไอหนู่นี่กล้ามากนะที่เรียกข้าว่าตาแก่หนะ”

                พระเจ้าได้พูดด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เพราะไม่เคยมีใครพูดกับเค้าอย่างงี้มาก่อน

เอ็มเจ:  “เวรละ ได้ยินได้ยังไงกันตาแก่ แกเป็นใครกันแน่ อย่าบอกนะว่าเป็นพระเจ้าที่จะส่งฉันไปต่างโลกหนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

              เอ็มเจพูดทั้งหัวเราะเหมือนคนบ้า

ถ่ำกลางผู้คนที่มองดู เอ็มเจ ด้วยสายตาที่เวถนา และคิดเป็นเสียงเดียวกัน ท่าจะบ้าหวะไอหมอนี้ ท่านผู้นี้คือพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่เพียงผู้เดียวนะเฟ้ยยยย.... 

พระเจ้า:  “5555 ใช่แล้วหละไอหนูข้าคือพระเจ้า แต่ ข้าหนะไม่ได้จะส่งเจ้าไปต่างโลกหรืออะไรหรอกข้าจะส่งแกไปโลกเดิมนั้นแหละแค่ปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของโลกนั้นสักหน่อยหนะ”

                พระเจ้าพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและมีความสุข

เอ็มเจ:  “แล้วมันเป็นยังไงหละไอวิถีชีวิตที่เปลี่ยนหนะ”

              เอ็มเจพูดด้วยความสงสัย

พระเจ้า:  “ก่อนอื่นข้าจะทำให้เจ้าย้อนเวลากลับไปตอนอายุ 11 ปีละกัน แต่ว่าโลกนั้นหนะจะเป็นโลกแห่งเวทมนต์และดาบฮ่าฮ่าฮ่าอย่างนิยายหรือการ์ตูนที่เจ้าเคยอ่านนั้นแหละ แต่ข้าจะแถมโบนัสพิเศษให้แก่เจ้าละกันในฐานะที่ข้า ชอบเจ้า ”

เอ็มเจ:  “อะไรนะ 11 ขวบหรอ นี่ข้าต้องไปเรียนม.1ใหม่หรอเนี่ย ไม่อาววววว โนเวเด็ดขาดตาแก่นี้ แล้วโบนัสพิเศษบ้าบอนั้นมันคืออะไร”

พระเจ้า:  “อายุ 11 ปี หนะดีอยู่แล้วเชื่อข้า ตอนนั้นเจ้าตัวเล็กน่ารักจะตาย 555555 ...... แฮแฮ่มโทษที เจ้าไม่มีสิทธเลือกในส่วนนั้น ส่วนที่เจ้าเลือกได้หนะคือโบนัสพิเศษที่ข้ามอบให้เป็นพิเศษ เจ้าสามารถเลือกสกิล หรือแม้กระทั้ง ค่าเสตัสได้ยังไงหละ”

สกิล:       ก้าวพริบตตา  ดาบศักดิ์สิทธิ์ ลอยตัว  โทษะ  กลืนกิน และอื่นๆอีกมากมาย

เวท:        ไฟ   น้ำ  ลม ดิน   แสง  วิญญาณ ความมืด น้ำแข็ง พิษ ความตาย และอีกมากมาย 

พระเจ้า:  ”เจ้าสามารถเลือกได้แค่ 3อย่างเท่านั้น แต่ 3อย่างนั้นก็คือสิทธิพิเศษแล้วนะ ปกติเลือกได้แค่อย่างเดียวด้วยซ้ำ 555555”

เอ็มเจ:  “เห้อ.... เอาก็เอาวะ แต่ตะกี้พูดว่าปกติหรอมีคนเคยมาที่นี้แล้วอย่างงั้นหรอ”

พระเจ้า:  “ใช่ จริงๆแล้วตอนนี้ก็มีคนอยู่ที่นี้เหมือนเจ้าแหละ แต่ไม่ได้ถูกส่งมาที่นี้เหมือนเจ้าเพราะว่า.....”

องค์รัก:  “ท่านครับ!!!!!!”

เอ็มเจได้คิดในใจ มีไรกันนะทำไมถึงพูดไม่ได้เราทำไมนะ เอ็มเจได้เกิดสงสัยในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ในใจและทำสีหน้าสงสัย

พระเจ้า:  “ชั่งมันเถอะ เจ้าจงเลือกสกิลซะจะได้ส่งตัวไปซะที ทุกคนรอเจ้าอยู่คนเดียว”

                พระเจ้าได้พูดอย่างเป็นทางการและจริงจังขึ้นมา

เอ็มเจ:  “งั้น ข้าเอาสกิล.....”

พระเจ้า:   “เอาหละงั้นเจ้าก็จงไปใช้ชีวิตของเจ้าซะ

.

.

.

โอะ ลืมบอกไปเลยว่าคนที่ถูกส่งไปพร้อมเจ้า มีอยู่อีก 8 คน และทั้ง 8 นั้นเป็น......

.

.

.

.

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว